متن پادکست:
«آثار صدقه»
صدقه اینها را درست میکند، سلب آدمی
عمده فشار قبر، ناشی از فشار قبر و سیمان به جسد نیست. اصلاً آن هیچ است، فرقی نمیکند این فرد در سیمان باشد در آسمانها، در دریا باشد. فشار قبر به این موارد نیست. فشار قبر آن حالتی است که این فرد را میکَنند.
این بدن دورافتاده است و این بردن اکنون باید در کجا باشد؟
باید امشب در دیسکو باشد، الآن پارتی است، پارتی فلان شخص است.
تو الآن در این زیر چه میکنی؟
بلند شو، بلند شو باهم بریم پارتی.
همان حسی که اکنون من و شما داریم و به ما میگویند که؛ مثلاً سر کوچه شام میدهند. اینجا الآن جوجه و ششلیک میدهند.
این شوقی که ایجاد میشود و بدن را راه میاندازیم و میرویم، این حس و این ذوق بعد از مرگ است. دستور به بدن میآید ولی بدن نیست.
این درد است. این فشار است. امشب عروسی است و من اینجا هستم. تازهای کاش فقط اینجا بودم و نمیتوانستم بروم. بحث این است که کلاً هیچ مکانی نمیتوانم بروم و کلاً من و اعمالم هستیم. من هستم و گذشتهام. دیگر آیندهای نیست. برنامهریزی برای آینده نیست. آینده تمام شد. تو هستی و گذشته.
صدقهها اینها را درست میکند، سلب آدمی.
استفاده از مطالب این پایگاه با ذکر منبع بلا مانع است.
دیدگاه خود را بنویسید: