«متن پادکست»

«مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ[۱]»

خدا می خواهد پیامبرش را معرفی کند، در استراتژیکی‌ترین آیه قرآن، اولین ویژگی که از پیغمبر اکرم (ص) می­گوید، چه چیزی است؟

یکی از سیاست­ های اشتباه در رسانه صداوسیما، همین است؛ می گوید که کارشناس که می ­آید و برنامه که می ­­سازید و می­ خواهید تبلیغ کنید، بخش ­های خون و خونریزی، جنگ و جنگ‌افروزی، اصلاً شمشیر، تفنگ، جنگ، خون، شهید، این واژه ­ها را کلاً به کار نبرید؛ محبت، صمیمیت، رفاقت، لبخند؛ حالا خدا می­خواهد پیغمبر را معرفی کند اولین کلیدواژه‌ای که در مورد پیغمبر (ص) به کار می ­برد، چه چیزی است؟

آیه آخر سوره مبارکه فتح که صلواتش را با آن بفرستید، «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ و َالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ»؛ می‌­خواهد پیامبرش را معرفی کند، اول بخش خشونت را می­گوید و بعد بخش محبت را می­گوید و بعد ادامه ­ی آیه که اصلاً خیلی تندوتیز می­شود،

«لِیَغِیظَ بِهِمُ الْکُفَّارَ؛ اصلاً من می­ خواهم داد کفار را دربیاورم.»

اصلاً این بخش ­ها، بخش ­های جذابی نیست. در مورد شهدا هم که خاطرات و زندگی­نامه می خواهند بنویسند، من ندیدم که بنویسند این شهید چند آدم را کشته است. تیر، تفنگ، گلوله؛ بالاخره یک‌چند نفری را می­زده است. بالاخره یک مسلمانی از این‌ور می­زده است. مثلاً شهید همت چند نفر را از آن‌طرف کشته است؟ با دستور او چند نفر کشته شدند؟

بعد می ­بینید در یک فضایی می­خواهند چهره یک نفر را خراب کنند، می­گویند با دستور او در سال فلان این مقدار آدم اعدام شد، تمام! این آدم نابود می­شود.

بلد هستند که به چه شکل رسانه را مدیریت کنند. اگر شما رسانه را خوب مدیریت کردید، زمانی که می­گوید هزاران نفر را اعدام کرد، مردم به احترام او تمام قامت می­ایستند، برای او دست می­زنند، شما به سیره پیامبر (ص) عمل کردید، «أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ» هستید.

امام رضوان‌الله علیه، خیلی اصرار داشتند که بگویند، لیبرال­ها جنایتکار هستند. امام (ره) در جلد آخر صحیفه که برخی از عزیزان آن را تحت عنوان جدال دو اسلام جدا کرده و چاپ کرده­ اند .

و اصلی ­ترین حرف­ های اصلی امام در آن آمده است، یکی از نکات بسیار امام عنایت دارند، یکی درگیری بین اسلام آمریکایی و اسلام ناب محمدی (ص) است، که ما حالا معمولاً مکارم اخلاق و این موارد را که تفسیر می­کنیم، همان اسلام آمریکایی می­شود، همان اسلام آمریکایی از آن خارج می­شود. یکی دیگر از چیزهایی که امام اصرار داشتند روی آن مانور بدهد این بود که منافقین و لیبرال­ها باهم هستند؛

منافقین که با تیغ موکت بری سر می­برند، این­ها همان روی دیگر سکه ­ی لیبرال­ها هستند که لبخند می ­زنند؛ همان­ ها هستند و بعد در آخر هم باهم فرار کردند. رجوی و بنی­ صدر باهم رفتند. بنی ­صدر نماد لیبرال­ها بود و رجوی نماد منافقین. آخر یکی بودند. آخر مگر می­شود کسی دشمنی باکسی نداشته باشد؛ مگر می­شود کسی باکسی مخالف نباشد؛ مگر می ­شود کسی نسبت به کسی غضب نداشته باشد؛ این چه فیگوری است که برای ما می­گیرند. بعد من طلبه هم بیایم اینجا بنشینم و اسلام رحمت، رَحْمَهً لِلْعالَمِینَ بودند پیامبر، «ما أَرْسَلْناکَ إِلَّا رَحْمَهً لِلْعالَمِینَ»، رَحْمَهً لِلْعالَمِینَ او بعد از «أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ» است.

به خداوند قسم پیامبر خیلی از افراد را به سینه قبرستان فرستاد. به دستور پیامبر خیلی­ها کشته شدند. اصلاً به پیامبر دستور داده‌شده بود، «جاهِدِ الکُفّارَ وَالمُنافِقینَ وَاغلُظ عَلَیهِم[۲]»؛ «قاتِلُوا أَئِمَّهَ الْکُفْرِ[۳]»؛ «قَاتِلُوهُمْ حَتَّى لَا تَکُونَ فِتْنَه[۴]»، این­ها آیات قرآن هستند یا خیر؟ پیغمبر به این آیات عمل کرده است یا عمل‌نکرده است؟

وجود نازنین امام باقر (ع) فرمود؛ البته با آن تعبیر خاص یاد می­کنند، با تعبیر قیام «ظهور مهدی ما، مواجهه ­ی او با مردم سخت ­تر است از مواجهه ­ی پیغمبر با مردم. در جاهلیت اُخری که مهدی ما ظهور می­کند، یک خطر جدی با آن مواجه است و آن‌هم این است که عده­ای با قرآن، روبروی او می­ ایستند؛ با قرآن، با استناد به قرآن.»

بعد در روایت دیگر می ­فرمایند که «با استناد به قرآن با چه چیزی با امام زمان (عج) درگیر می­شوند؟ می­دانید با چه چیزی درگیر می ­شوند؟ می­گویند که جد شما که رَحْمَهً لِلْعالَمِینَ بود، شما چرا این‌قدر آدم می­کشید؟»

خداوکیلی این را در فضای فرهنگی و فکری جامعه می ­بینید یا نمی ­بینید؟ قبول دارید این را به‌عنوان یک معضل؟ اسلام آمریکایی هم همین را می­گوید؛ می­گوید که نگذارید کسی، کسی را به‌زور به بهشت ببرد.

آخِ قربان جدتان بشوم الآن یک عده، عده­ای دیگر را به‌زور به جهنم می­برند، با این­ها کاری ندارید؟

«أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ» به خاطر همین است. اول این­ها که به‌زور جهنم می­برند، اول این درهای جهنم را ببند و دست این آدم­هایی که به‌زور داخل جهنم می­کنند بگیرید و دست آن‌ها را قطع کنید و بعد بگویید «هذا جهنم؛ هذا بهشت» و هرکسی هرکدام را خواست برود؛ نه اینکه کسی می­خواهد کسی را هُل بدهد به سمت بهشت و دست این را می­بُرند و این‌که به‌زور و خفت­گیری می­خواهند ببرند به سمت جهنم، دست او را باز می­گذارند و می­گویند کسی را به‌زور به بهشت نبرید؛ بعد این می­شود خوش‌اخلاقی و این‌جوری می­شود خوش‌اخلاق، این می­شود رحمت، مدارا، سازش، محبت!

یک حرف غلطی که ما داریم، چیست؟ می­گوید که شما حرف خوب را بزن، مردم حرف بد را می­ فهمند؛ شنیدید این را؟

این با منطق قرآن جور درنمی‌آید. می­گوید ما هر پیغمبری که فرستادیم، آن روایت «انَیّ بُعِثتُ» می­خواهم تکمیلش کنم. می­گوید که هر پیغمبری که فرستادیم، با یک حرف فرستادیم که این­ها به مردم بگویند: « أَنِ اعبُدُوا اللَّهَ وَاجتَنِبُوا الطّاغوتَ[۵]»؛ انبیاء نمی­آمدند خدا را معرفی کنند؛ هم خدا را معرفی می­کردند و هم مبارزه با طاغوت می­کردند؛ هم خوب را معرفی می­کردند و هم با بد مبارزه می­کردند. همین بود که درگیر می­شدند.

سوره مبارکه ­ی حمد، فقط صراط مستقیم را معرفی می­کند؟! «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ»  در ادامه­اش چه چیزی را می­گوید؟ «صِراطَ الَّذینَ أَنعَمتَ عَلَیهِم غَیرِ المَغضوبِ عَلَیهِم وَلَا الضّالّینَ[۶]»

در روایت می­فرماید که: «المَغضوبِ عَلَیهِم» چه کسانی هستند؟ الیهود

شما در هر نمازی دارید مرگ بر اسرائیل می­گویید؛ می ­دانستید؟ در نمازی که عبادت است شما این‌جور مکانیزی را طراحی کرده­ اند که شما روزی‌ده مرتبه می­ ایستید و می ­گویید که خدایا من می­خواهم با اهل‌بیت باشم و با یهودیان‌ هم نباشم و با ضالین هم نباشم که گفته­ اند نصاری هستند.

فقط خوب را کار ندارد؛ هم خوب و هم احقاق حق و هم ابطال باطل؛ جفت آن‌ها؛ این می­شود خوش‌اخلاقی، این می­شود خُلق پیغمبر؛ « اِنَّکَ لَعَلَی‌ خُلُقٍ عَظیم[۷]»؛

این می­شود خلق عظیم. هم حق را کمک می­کند و جاری می­کند و هم باطل را حذف و محو می­کند. با باطل درگیر می­شود؛ این می­شود اخلاق خوب پیغمبر، این می­شود خلق عظیم.

رهبری: «در تمدّن همه‌چیز هست؛ هم علم هست، هم اخلاق هست، هم سبْک زندگی هست، هم جنگ هست.

جنگ هم هست، کما اینکه شما ببینید در قرآن چقدر از آیات، مربوط به جنگ است. این‌جور نیست که ما بتوانیم بگوییم که اسلام آمد برای اینکه جنگ را از بین ببرد؛ نه، جهت جنگ مهم است؛

جنگ با چه کسی؟ جنگ برای چه؟ این مهم است.

طواغیت عالم می­ جنگند برای هوای نفْس، برای قدرت‌طلبی‌های خودشان، برای اشاعه‌ی فساد. الآن سال­ ها است صهیونیست‌ها دارند می­جنگند؛ امّا برای مقاصد خبیث می­جنگند؛

در مقابل آن‌ها مؤمنین هم می ­جنگند – مجاهدین فلسطینی می­ جنگند، مجاهدین حزب‌الله می­ جنگند، ملّت عزیز ما در دفاع مقدّس و جنگ هشت‌ساله جنگید- امّا این جنگ، مذموم نیست، ممدوح است، جهاد فی سبیل الله است؛ اَلَّذینَ امَنوا یُقاتِلونَ فی سَبیلِ الله[۸]؛ این مهم است.»

---

 .[1] سوره فتح، آیه ۲۹

 .[2] سوره توبه، آیه ۷۳

 .[3] سوره توبه، آیه ۱۲

 .[4] سوره بقره، آیه ۱۹۳

 .[5] سوره نحل، آیه ۳۶

 .[6] سوره حمد، آیه ۷

 .[7] سوره قلم، آیه ۴

 .[8] سوره نساء، آیه ۷۶