متن سخنرانی جلسه چهارم:
🔶 نکاتی عرض شد درباره اینکه چه میشود از کسانی که توقع می‌رود شیعه اهل بیت باشند و به آنها کمک کنند در بزنگاه‌هایی یک دفعه جا می‌مانند بلکه دشمن اهل بیت می شوند؟ حتی آن وقتی که دشمن اهل بیت می شوند هم اهل بیت را دوست دارند.

پس مشخص میشود این حد محبت نمی تواند آدم را نجات بدهد. در این بزنگاه چیز دیگری کنار آن لازم است.

می‌شود انسان با محبت اهل بیت دشمن اهل بیت باشد. محبت اهل بیت داشته باشد ولی دستش به خون اهل بیت آغشته بشود. شاید مهمترین چیزی که لطمه می‌زند و مهمترین چیزی که باعث سقوط انسان می شود همین است که نگاه کند اکثریت به کدام سمت است.

آیه قرآن فرموده: «وَ إِنْ تُطِعْ أَکْثَرَ مَنْ فِی الْأَرْضِ یُضِلُّوکَ عَنْ سَبیلِ اللَّه» (انعام / ۱۱۶)

اکثریت را اگر پیروی کنی اصلا از راه خدا گمراه می شوی. چیزی که باعث میشود آدم گمراه شود این است که رو به اکثریت بیاورد.
قرآن صریح بیان می‌کنند «َ أَکْثَرُهُمْ لا یَعْقِلُون» (مائده / ۱۰۳)

«وَ قَلیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکُور» (سبا / ۱۳)

شیطان گفت کاری می کنم که از بنده ها کسی شاکر نباشد.
«وَ لا تَجِدُ أَکْثَرَهُمْ شاکِرین» (اعراف / ۱۷)

خداوند فرمود بنده شاکر کم است. یعنی چه؟
یعنی شیطان همه را برد. خدایا نگذار شیطان ببرد!
خب نرود! عقل دادم. راه هم روشن است. پیامبر هم که فرستاده ام که حق را گفت. خدایا اکثریت آن طرف زیاد هستند جذب می شود. خب جذب نشود!

اگر می خواهیم بچه های ما خوب تربیت بشوند. سالم باشند. عاقبت به خیر بشوند. مومن باشند. چه چیزی را به بچه ها یاد بدهیم؟
یک جمله ، آن هم اینکه عزیزم سعی کن مثل دیگران نباشی!
در جامعه ما بیشتر بر عکس این به بچه ها گفته می شود.

جمله «تو هم مثل بقیه» ، آدم را حتی کافر می‌کند!
همه برای عروسی بوق میزنند تو هم مثل همه باش! بابا مردم خوابند!

این چه حرفی است؟
مشروب را که همه می خورند!
اینقدر نزول را که همه می گیرند!
خب جهنم را هم که همه میروند!!!

در سوره اعراف می فرماید تعداد زیادی ، آن سمتی هستند:

«وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ کَثیراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا یَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْیُنٌ لا یُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا یَسْمَعُونَ بِها أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُون» (اعراف / ۱۷۹)

« به یقین، گروه بسیارى از جنّ و انس را براى دوزخ آفریدیم؛ آنها دلهایى دارند که با آن اندیشه نمى کنند، و نمى فهمند؛ و چشمانى کهبا آن نمى بینند؛ و گوشهایى که با آن نمى شنوند؛ آنها همچون چهارپایانند؛ بلکه گمراهتر! اینان همان غافلانند چون امکان هدایت دارند و بهره نمى گیرند).»

«َ وَ ما آمَنَ مَعَهُ إِلاَّ قَلیل» (هود / ۴۰)

حضرت نوح ۹۵۰ سال زحمت کشید. ۸۰ نفر ایمان آوردند.

نوح پیغمبر جهانی بود نسبت به همه دنیا مسئولیت داشت. لذا وقتی سیل آمد همه دنیا را سیل برد و تمام نسل بشر برداشته شد. خداوند دنیا را یک بار پاک کرده است از کفار.

ما همه فرزندان کسانی هستیم که در کشتی نوح بوده اند.
در قرآن آمده: «أُولئِکَ الَّذینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ مِنْ ذُرِّیَّهِ آدَمَ وَ مِمَّنْ حَمَلْنا مَعَ نُوح» (مریم / ۵۸)

یک دور خداوند اکثریت را از زمین پاک کرده و اقلیت را نگه داشته.
گول نخوریم که اکثریت هستند.

امام حسین و اصحابش ۷۰ تا بودند این‌ها مانده‌اند.
در کربلا یک طرف اصحاب امام حسین دفن اند و ۲-۳ هزار نفر اصحاب عمرسعد.
عصر عاشورا این ها حرکت کردند و گفتند صبر کنید جنازه ها را دفن کنیم دو روز طول کشید.
دو سه هزار نفر بودند و این طرف ۷۰ نفر بود.
نگاه کنید اسم این ۷۰ نفر همیشه بوده ولی اسم ۲-۳هزار نفر نیست. خدا کیلویی حساب نمی‌کند که ببینیم چه کسی بیشتر است.
سه هزار نفر اند خب باشند ۳هزار نفر جهنمی اند.
در تربیت بچه ها این را یادشان بدهیم.
۱ نزد خدا بیشتر است از ۱۰۰۰ .
همین جا هم همینطور است. یک مخترع وقتی یک چیزی می سازد آن ماشین مثلاً ۸۰ میلیون قیمت دارد وقتی دادند کارخانه و از آن صد هزار تا تولید شد هر کدام می شود ۵ میلیون.
یک چیز گران تر است.
زیاد میشود ارزان میشود. انبوه سازی باعث ارزان تر شدنش میشود. به بچه هایمان یاد بدهیم اگر میخواهی ارزش داشته باشی ویژه باش. تک باش. ویژه باش نه با ادا.
اینهایی که گفته شد همه اش روانشناسی است. ما یک جایی داریم اشتباه می‌رویم. یک جایی داریم بد انجام می‌دهیم.
یک جایی دوست داریم مثل بقیه نباشیم. یک لباس می پوشیم توی عروسی که هر کسی دید می گوید این چه پوشیده است؟ از کجا آورده است؟ ویژه بودن نه با لباس است نه با کارهای عجیب نه بامدل مو نه با مدل حرف زدن.
می‌رود سلفی می‌گیرد. چقدر کشته داده‌ایم سر همین قضایا. در همین ایران رفته بالای برج ایستاده سلفی بگیرد می‌افتد از آن بالا میمیرد. میخواهی ویژه باشی بنده خدا باش.
کسی بنده خدا نیست .خیالت راحت باشد یکدانه امام حسین عالم را ریخته به هم.
هر سال دور هم جمع می‌شویم.
«و الوتر الموتور» تو یکی یک دانه خدا بودی.
در دستگاه خدا بنده این جوری پیدا نمی شود. همین چند تا بودید!
پنج تن آل عبا. همین ۱۴ معصوم بودید.
دایره را اگر بزرگتر بگیریم همین پیامبران و شما بودید.
این چند صد میلیونی که در عالم بوده‌اند کیلو کیلو نیرزیدند و رفتند. قرآن می‌فرماید اینقدر اقوام آمدند و رفتند که کسی نمیداند اینها اصلاً وجود داشتند!
بعضی هایشان را بعضی قومها را بعضی کشورها را هم نابود کردم که هیچ اسمی هم از آنها نمانده.
مثلا ۱۰ هزار سال دیگر کسی نداند چین یعنی چه! کجا بوده؟ چه کسانی بودند؟ چون حقیقتی نداشتند. وزنی نداشتند.
آنی که حقیقت دارد می ماند ولو یکی باشد.
مثل امیرالمومنین علی همه هم جمع شدند امام علی را بکشند. فضایل او را نابود کنند. هرچه بیشتر زدند نتیجه نگرفتند. مثل شیشه عطر میماند که آن را میشکنند ولی بوی عطرش بیشتر منتشر می شود.حقیقت اگر باشد این جور می شود ولو اقلیت باشد. نکته ی مهم این است که نگاه نکنیم کجا شلوغ تر است.
بعضی وقتی میخواهند سراغ چیز خوبی هم بروند نگاه میکنند ببینند شلوغ است یا نه؟!
مثلا زیارت اربعین را ۱۰ سال پیش که خلوت بود ، میگفتی برو زیارت اربعین، میگفتند آخر چه کسی اربعین کربلا می رود؟! اما الان که شلوغ شده می گویند همه اربعین می روند کربلا منم باید بروم! به «همه» چه کار داری؟! کار خودت را بکن.

در تربیت و روانشناسی به این نکته، «استقلال شخصیت» می گویند.
روانشناسان غربی هم در این باره (فارغ از مسلمان بودن یا نبودن) می گویند بچه باید شخصیت مستقلی داشته باشد.
بچه هایی که چشمشان به دیگران است که ببینند دیگران چه می کنند ، نخبه و دانشمند و متفکر نمی شوند.
بچه های متفکر در عالم خودشان اند و ویژه اند. کاری به کسی ندارند. با همه فرق میکنند. اینها یک چیزی میشوند.
البته فرق نه به معنای کارهای عجیب و غریب ، بلکه به معنای کار درست و حسابی است.
یک جوری فکر می کنند و جوری قضایا را میبینند و تحلیل می کنند که کس دیگری این طور نگاه نمیکند.
این خیلی ویژه است. افراد خاص و ویژه در کودکی شان هم اینگونه اند. عرفا و بزرگان هم اینگونه اند.

آیت الله بهاءالدینی از بزرگان بودند و صاحب تشرفات خدمت امام زمان. ایشان کسی بودند که وقتی به مشهد می‌رفتند پشت در حرم می‌نشستند بعد یک دفعه می‌گفتند برویم داخل. گفتند چه شد؟ فرمود آقا اجازه دادند داخل برویم. در یکی از صحن ها می نشستند می گفتند فلانی زیارت جامعه بخوان! چهار خط می‌خواندند می گفتند بس است! آقا عنایت کردند بلند شوید برویم.

طبیب مرحوم آیت الله بها الدینی تعریف می‌کردند که من خودم از ایشان شنیدم که می گفتند من شیرخواره بودم ۶ ماهم بود مریضی پیدا کردم (ظاهرا زردی). من را پیش دکتر بردند. دکتر من را معاینه کرد. فهمیدم دارد اشتباه نسخه می پیچد. خواستم بگویم که من این بیماری را ندارم و بیماری من چیز دیگری است. اما شش ماهه بودم و زبان نداشتم! حالا اهل بیت که حرف هم میزنند.

حضرت خدیجه هنگامی که حضرت زهرا س را باردار بودند ، میفرمودند این بچه در عالم جنین با من حرف می زند!
چه کسی باورش می شود این ها را؟ آیا اینها تخیلات است؟ فکر میکنند افسانه است. اصلا اصل ، این هاست. ما چون اکثریت را می‌بینیم فکر می‌کنیم این درست است! اتفاقا آن درست است! انسان باید با فرزندش در جنین حرف بزند و او هم جوابش را بدهد! بچه اگر خاص باشد این جور می شود. پدر و مادر اگر خاص باشند اینجور می شود. اهل بیت ، انسان کامل بودند. یعنی هر چه اینها داشتند ، کمال انسانیت بود. یعنی کسی که اینها را ندارد ، نقص است. مشکل این است که ما هم مثل بقیه ایم. وقتی زیارت می رویم هم در و دیوار می بینیم. انسان های خاص هستند که چیز دیگری می بینند.

مثل مرحوم علامه طباطبایی؛ ایشان هر سال در مراسم عزاداری جلسه ای در ماه محرم شرکت می کردند. یک سال ساختمان حسینیه را گسترش دادند. علامه کنار یک دیواری نشستند. به ایشان عرض کردند که آقا خانه را گسترش دادیم. جای دیگری بنشینید. ایشان فرمود به این دیوار روضه بیشتر خورده است! زیرا در قسمت قدیمی ساختمان بوده.

چند نفرند این ها؟ اقلیت هستند یا نه؟ حالا اکثریت بهتر است یا اقلیت؟!
چند علامه طباطبایی و آیت الله بهجت و … داریم؟ کم اند…
پس مشخص می شود که اقلیت بهترند. پس چرا ما نگاه میکینیم ببینیم کجا شلوغ تر است؟ چه کسی بیشتر طرفدار دارد و درباره چه کسی بیشتر حرف می زنند؟!
این ها مهم نیست. اتفاقا اولیاء خدا دشمنان و حسودان بیشتری دارند. علامه طباطبایی وقتی تفسیر المیزان را نوشته بودند، سیل نامه به سوی ایشان می آمد که به ایشان اهانت می کردند.
تفسیری که شهید مطهری فرمود ۲۰۰ سال باید بگذرد تا مردم بفهمند که علامه چه نوشته!

اصلا اگر کسی می خواهد بنده ویژه خدا شود باید تحمل کند این قضایا را. باید تک و ویژه باشد. به علامه می گفتند چرا کسی تا به حال این حرف ها را نزده ؟ چرا تفسیر تو ویژه است؟ چرا قبلا این حرفها را کسی نگفته؟ خب اصلا معنای «ویژه» یعنی همین. یعنی خدا فهمی به او داده که به بقیه نداده. ایشان شبیه اکثریت نبود. اصلا شبیه اکثریت بودن بد است. غلط است.

آیا همیشه این طور است؟ خیر، گاهی خوب است انسان شبیه اکثریت باشد. اما کی و کجا؟ (در جلسه بعدی بیشتر توضیح داده خواهد شد)

اولا اصل اولیه بر این استوار است که انسان نباید شبیه اکثریت باشد.
بقیه چطور مجلس ختم میگیرند ، شما آنطور نگیر.
بقیه چطور مجلس عروسی می گیرند؟ شما آنطور مجلس نگیر!
اگر میخواهی موفق باشی آنطور نباش.
بودند کسانی که میگفتند ما مثل بقیه مجلس عروسی نگرفتیم، امام زمان در مراسم ما شرکت کردند.
اصلا برای ما مهم است که امام زمان در مراسم عروسی ما شرکت کنند یا نه فقط در هیات ایشان را صدا میزنیم؟
ایشان فقط در مجالس روضه شرکت میکنند؟! عروسی هایمان را نمی آیند؟!
آیا تصور ما نسبت به امام زمان این است؟ اتفاقا ایشان از شادی مومنان بیشتر خوشحال می شوند. از ازدواج مومنین بیشتر خوشحال می شوند.
آیا امام زمانِ ما اینگونه هست یا نه؟
بچه ی ما که به دنیا می آید امام زمان به ما تبریک نمیگویند؟ نمی آیند در گوشش اذان بگویند؟
بودند کسانی که امام زمان در گوش بچه شان اذان گفته ؛ چرا؟ چون آن ها ویژه اند ، مثل بقیه نیستند. اگر مثل بقیه باشد و جزء اکثریت باشد امام زمان تحویلش نمیگیرند.

کسی به دختر و پسری گفته عروسی تان را جوری که برخلاف رضایت خداست نگیرید. خدا به شما بچه نمی دهد. گفتند نه می رویم کربلا درست می شود… عروسی گرفتند و رفتند کربلا و برگشتند و بچه دار شدند، بچه اول قلب نداشت ، بچه دوم به دنیا آمد از دست پرستار افتاد و مرد؛ .. می گویند آرزو داریم! یک شب است! اما آن شبی هم که بچه اش می میرد یک شب است!

اصلا کسی که میخواهد یار اهل بیت باشد و به کار اهل بیت بیاید باید «ویژه» باشد. باید شبیه بقیه نباشد. والا شبیه بقیه دستش آلوده می شود به خون اهل بیت؛ مثل مردم کوفه.
دیدند که این همسایه و آن همسایه که قید امام حسین و مسلم را زد ، با خود گفتند پس من چرا پای عهدم بمانم؟ همیطور چشم باز کردند و دیدند قاتل امام حسین ع شدند : لَعَنَ اللَّهُ أُمَّهً قَتَلَتْکُم ، امتی امام حسین ع را کشتند.

شهید مصطفی ردانی پور، یک انسان ویژه است. ایشان مثل بقیه نبود. مثل بقیه هم ازدواج نکرد.
شنیده بود که حضرت امام فرموده بودند که اگر کسی بتواند با همسران شهدا که دختران جوانی هستند و به خاطر این شرایط ، بیوه و بی سرپرست شده اند ازدواج کند بهتر است. ایشان رفته بود و همسر شهیدی در محله شان پیدا کرده بود. به مادرش نگفته بود که ایشان همسر شهید است. رفته بودند خواستگاری و پسندیده بودند. ایشان به خانمش گفته بود که ببین من نمیخواهم مثل بقیه ازدواج کنم. میخواهم ویژه ازدواج کنم. بیا چند کارت دعوت بنویسیم. یکی را ببریم حرم امام رضا ایشان را دعوت کنیم. یکی را ببریم حرم حضرت معصومه، از ایشان و اهل بیت دعوت می کنیم. یکی را هم می بریم مسجد جمکران از امام زمان دعوت می کنیم. من میخواهم مهمان های ویژه ام این ها باشند.

همسر ایشان می گوید شب عروسی، سحر با صدای ضجه مصطفی بیدار شدم. دیدم ایشان دارد گریه میکند و میگوید شما چقدر مهربانید… پرسیدم چه شده؟ گفت الان خواب بودم ، حضرت زهرا س به خوابم آمدند و فرمودند آقا مصطفی ما در عروسی شما شرکت کردیم! ایشان فردای عروسی اش رفت جبهه، سه ماه بعد پیکرش بازگشت.

مثل شهید حججی که آنقدر خاص بود، هنوز هم امام حسین ویژه ها را سوا می کند. اما اگر کسی مثل بقیه بود جدا نمی کنند. همسر ایشان تعریف میکند که با هم رفتیم انگشتر خریدیم. گفت اگر اسیر داعشی ها شدم چه شکلی روی اینها را کم کنم! رفتند روی انگشتر (یا زهرا) نوشتند. او مثل بقیه غصه نان و آب نداشت، تک بود.
عاقبت چه شد؟ دستش را بریدند، جنازه اش را قطعه قطعه کردند و سوزاندند. آنچنان رویی از داعشی ها کم کرده بود که جنازه اش را هم نمی توانستند تحمل کنند. مثل خاری فرو رفت در چشمانشان.

یکی دیگر از ویژه های عصر ما حضرت امام ره است. به ایشان میگفتند که مثل بقیه باش که صدایشان در نمی آید و زندگیشان را می کنند. ایشان میفرمود من به بقیه چه کار دارم؟ من به تکلیف کار دارم. تکلیف را با بقیه و اکثریت که نمی شود تشخیص داد.

میخواهی موفق باشی، اکثریت را کنار بگذار. ویژه باش. تنها و تک باش. خودت باش. اینجور آدم هایی به درد اهل بیت می خورند.

به حضرت امام میگفتند هیچ کس سر این مسائل اعتراض نمیکند، اما ایشان میفرمود من به بقیه کار ندارم. وظیفه خودم را انجام می دهم. تا اینکه تبعید شدند ترکیه و بغداد. آن موقع حتی پول نداشتند سوار تاکسی شوند. حاج آقا مصطفی گفتند که آنجا غربت امام رو دیدم. مرجع تقلید شیعیان تک و تنها در کشور غریب..

باید اینطور بود و گرفتار حرف مردم نشد. چه کار داری به حرف بقیه؟ خودت باش ، خودت زندگی کن.