متن پادکست :

«جا دادی بهت جا میدن»

وقتی مجلسی شلوغ است، «قِیلَ لَکُمْ تَفَسَّحُوا فِی الْمَجَالِسِ؛ در مجلسی نشسته اید و جا کم است و به شما می­گویند جا بازکنید؛ فَافْسَحُوا، جا بازکنید؛ یَفْسَحِ اللَّهُ لَکُمْ؛ خدا برای شما جا باز می­کند»؛ چقدر زیبا است. جایی تنگ چهارزانو نشستن، این­ها آدم می­خواهد. آیه دیگر دارد که می­فرماید: «در مجالسی که جا تنگ است و می­آیید و جا نمی­شود، البته کسی از حضرت صادق (ع) که ایام میلادشان هم هست، پرسید: «آقا همه‌ی افرادی که در این مجلس نشسته اند، آدم هستند؟» حضرت فرمودند: «خیر؛ برخی از آن­ها آدم نیستند.»

بعد چند مورد فرمودند؛ فرمودند که: « اَلْمُتَرَبِّعَ فِی ِ اَلضِّیقِ؛ این­هایی که در مکان­های تنگ و تاریک، چهارزانو نشسته ­اند، این­ها آدم نیستند»، بعد فرمودند که: «افرادی که در جمع مسواک نمی­زنند و این‌طور چند موردی را فرمودند که صورتاً صورت انسان است و باطناً باطن انسان نیستند.»

فرمودند: « قِیلَ لَکُمْ تَفَسَّحُوا فِی الْمَجَالِسِ؛ زمانی که مجلسی شلوغ است و در مجلسی نشسته­اید و جا کم است و می­گویند که جا بازکنید؛ فُسحَت؛ به معنای جا باز کردن است؛ تَفَسَّحُوا فِی الْمَجَالِسِ؛ جا بازکنید؛ حال خدا می­گوید که جا بازکنید؛ یَفْسَحِ اللَّهُ لَکُمْ؛ خدا برای شما جا باز می­کند.» چقدر زیبا است. اینجا جا باز می­کنید، آنجا که نیاز است، خدا جا برای شما باز می­کند.

مرحوم آیت اله نهاوندی در مسجد گوهرشاد نماز می­خواندند، خب ایشان از علمای درجه‌یک محسوب نمی­شدند و به‌عنوان‌مثال سرهنگ بود برحسب درجه و رتبه نظامی بودند؛ به فرض مثال مرحوم آیت اله بروجردی تیمسار بودند.

مرحوم آیت‌الله بروجردی می­خواستند به مشهد مشرف شوند، ایشان فرموده بودند که بدون سروصدا باشد. گفته بودند حالا شما با این موارد کاری نداشته باشید و ما می­خواهیم شما را به زیارت ببریم؛ ولی همه‌جا پخش‌شده بود که آیت‌الله بروجردی تشریف آورده­اند و شلوغ شده بود. آیت‌الله نهاوندی فرموده بودند: «من به ایشان جا می­دهم و ایشان تشریف بیاورند و در گوهرشاد نماز بخوانند.» جا دادند به آیت‌الله بروجردی و ایشان نماز خواندند.

سفر عتبات برای ایشان پیش آمد و به نجف رفتند. دو نفر از مراجع در رأس بودند، یکی در ایران، آیت‌الله بروجردی در ایران و سید آیت‌الله ابوالحسن اصفهانی در عراق. ایشان به نجف رفته بودند و در حرم امیرالمؤمنین (ع) سید آیت‌الله اصفهانی ایشان را دیده بودند و فرموده بودند: «آقای نهاوندی تشریف بیاورید و در اینجا جای من نماز بخوانید. آیت‌الله سید اصفهانی به ایشان جا داده بودند. ایشان آمدند و نماز خواندند و یکی از اهل معنا کنار ایشان ایستاد و به ایشان در گوش ایشان گفته بودند و این‌که به آیت‌الله بروجردی جا داده بودید مهم نبود، این‌که آیت‌الله سید ابوالحسن به شما جا دادند مهم بود. جا دادی، بهت جا دادند.