این‌که کار «الف» را انجام دادید و کار«ب» برای شما اتفاق افتاد؛ این دو فعل است؛ مثلاً سرباز که پایش را جفت نکند باید دستشویی را طی بکشد. این دو کار است که یکی اعتباراً جزای دیگری به‌حساب می‌آید. عذاب اخروی اعتباری نیست. صورت ملکوتی خود عمل و عین حقیقت است.