«متن پادکست»

امام زمان (عج) به برخی از بزرگان فرمودند (بنده سند آن را دارم)، روز پانزدهم رجب که می­شود، برخی از بزرگان فرموده ­اند که ما امام زمان (عج) را دیدیم و حضرت به ما فرمودند که ملائکه در آسمان جمع می­شوند و این خطبه، خطبه حضرت زینب (س) در کوفه را می­خوانند.

ملائکه در سالگرد وفات حضرت زینب (س) با خطبه حضرت زینب گریه می­کنند، نزدیک است که عالم متلاشی شود. امام زمان (عج) می­فرمایند که من می ­روم و به این­ها دلداری می­دهم که عالم کن‌فیکون نشود.

این خطبه حضرت زینب (س) است؛ مظلومیت حضرت زینب (س) است؛ شوخی نیست.

 مرحوم تبریزی می­فرمایند که: «در عالم معنا به خدمت امام زمان (عج) رسیدم و عرض کردم آقاجان از شما نقل‌شده است که

«وَ لابْکِیَنَّ عَلَیْکَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً فَلَأَنْدُبَنَّکَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً»؛

ایشان فرمودند که برای امام حسین (ع) هر صبح و شب گریه می­کنم؛ به‌جای اشک نه این‌قدر اشک می­ریزم که خون گریه کنم، به‌جای اشک خون گریه می­کنم. این بابت کدام مصیبت است که شما خون گریه می­کنید؟

بابت مصیبت سیدالشهداء است؟

امام زمان (عج) فرمودند: خیر؛ مصیبت، مصیبتی است که سیدالشهداء هم برای آن خون گریه می­کنند.

گفتم آقا مصیبت قمر بنی‌هاشم است؟ فرمودند برای این مصیبت هم قمر بنی‌هاشم خون گریه می­کنند. گفتم، مصیبت علی‌اکبر، علی‌اصغر؛ حضرت فرمودند خیر. گفتم پس آقاجان کدام مصیبت است که برای آن خون گریه می­کنید؟ فرمودند برای اسارت عمه سادات خون گریه می­کنم.

آن‌وقتی که عمه سادات را با دست‌بسته اسید کردند، با رخت اسارت، دختر امیرالمؤمنین، وقار زینب، آن حیای زینب، آن شأن زینب؛ زینب کجا و آن چهار حرامی پست و بی‌آبرو دست زینب را ببندند و شهر به شهر ایشان را به اسارت بکشانند.»

رهبری: عظمت کار زینب کبری (س) نمی­شود در مقایسه با حوادث بزرگ تاریخ سنجید.

باید آن را در مقایسه با خود حادثه عاشورا سنجید. و انصافاً دو عِدل یکدیگر هستند. مجسمه ­ی عزت است، زینب کبری (س) همچنان که حسین بن علی (ع) در روز عاشورا در کربلا مجسمه ­ی عزت بود. نگاه او با نگاه دیگران به حوادث فرق داشت. آن‌همه مصیبت، زمانی که دشمن می­خواهد او را شماتت کند، می­گوید

«مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا ؛ آنچه دیدم زیبا بود.»