« ملکوت رباخواری »

«و مَنْ أَکَلَ الرِّبَا امَلَأَ اللَّهُ بَطْنَهُ من نَار الجهنم بِقَدْرِ مَا أَکَلَ»

اگر کسی ربا بخورد به هر میزان که ربا بخورد، خدا شکم او را بطن او را به هر میزان که ربا خورده است از آتش جهنم پر می­کند. یک نفر یک قِران خورده، صد تومان خورده، پنجاه تومان خورده، یک‌میلیون تومان خورده، ده میلیارد تومان خورده است به همان میزان؛ یعنی به شعاعی که در زندگی دخالت پیداکرده است. یک‌زمان، پنجاه تک تومانی، شعاع آن در زندگی ما چقدر است؟ یک چندم زندگی ما است؟ یک میلیاردم زندگی ما است. یک میلیاردم خوراک برزخی شما آتش است. یک‌زمانی شما ده میلیارد تومان خورده­ای، این ده میلیارد، دو برابر زندگی تو است؛ یعنی کل زندگی یک نفر پنج میلیارد از اول تا آخر بوده است. این دو برابر زندگی‌اش ربا خورده است؛ دو برابر شعاع برزخی آتش است. دو برابر خوراک برزخی او آتش است.

«وَ انَّ یکستب مَالًا» اگر از این پول ربا بعداً کارکرده است و مالی به دست آورده است. «لا یَقْبَلِ اللَّهُ شَیْئاً مِنْ عَمَلِهِ» با آن پول هر کاری بکند، خدا از هیچ‌کدام از عمل آن فرد قبول نمی­کند. «و َلَمْ یَزَلْ فِی لَعْنَهِ اللَّهِ و َالْمَلَائِکَهِ» دائماً هم مورد لعنت خداوند و ملائک است تا وقتی در زندگی او، ربای او حضور دارد. این لعن الهی بر او حاضر است و سیطره و تسلط به آن دارد.

بستن در رحمت

این در رحمت بسته می­شود و از شعاع رحمت خارج می­شود. از فضا، جو و اتمسفر رحمت بیرون می­آید. این لعنت می­شود. اتمسفر رحمت دیگر نگرفته، می­شود لعن الهی. ربا انسان را وارد این فضا می­کند. «مَا کان عِنْدَهُ مِنْهُ قِیرَاطٌ» تا زمانی که یک قیراط از این پول نزد این فرد است، این فرد در این وضعیت است. یک قیراط که یک واحد پول است. الآن شما یک پول سیاه یا یک ریال را در نظر بگیرید. تا وقتی ربای او در زندگی او حضور دارد، این لعن الهی بر او حاضر است و بر او سیطره و تسلط دارد.