« اَنَّ مٌرادَکَ مِنی اَن تَتَعَرَّفَ اِلَیَّ فی کُلِّ شَیء، حَتّی لا اَجَهَلَکَ فی شَیء

می‌خواهی در هر چیز خود را به من بشناسانی تا در هیچ چیز به وجود تو نادان نباشم»
سیستم دین بر مبنای «توجه» و رفع موانع آن است؛ و «عبد» کسی است که به خداوند متعال «کمال توجه» را دارد تا به معرفت و توحید برسد
پس «عبدالله» بودن یعنی کمال توجه به خدا