یکی از اسماء قیامت روز حسرت است.
هرچه را که انسان در آن کمال می‌دید، سعادت می‌دید، خوبی و خوشی را درآن می‌دید، همه از بین می‌رود.
این حسرتی می‌شود که انسان را فرا می‌گیرد. می‌بیند برای آنچه که حقیقتاً کمال است کاری نکرده به سمت سعادت واقعی قدمی برنداشته است.

یکی از اسماء قیامت روز حسرت است.
هرچه را که انسان در آن کمال می‌دید، سعادت می‌دید، خوبی و خوشی را درآن می‌دید، همه از بین می‌رود.
این حسرتی می‌شود که انسان را فرا می‌گیرد. می‌بیند برای آنچه که حقیقتاً کمال است کاری نکرده به سمت سعادت واقعی قدمی برنداشته است.

۲ دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آخرین مطالب

ملکوت اعمال ،بخش سوم

تنظیم زندگی

شب بسط فطرت

یک سال راه برو

یک سال راه برو

عیار تو مشکل دارد…

مهندسی فطرت

توجه به وظیفه

مینِ مَنیّت

اونجا معلوم میشه…