ما یک سمع داریم، یک استماع و یک اصغاء. سمع به معنای دریافت با «گوش» است، مانند وقتی که در حال گوش دادن به صحبت همراهمان ماشینی از کنار ما رد می شود و صدای رد شدن آن ماشین به گوش ما می رسد. استماع توجه کردن به آنچه به گوش می رسد و دریافت با «هوش» است. اصغاء گوش دادن باتمام وجود است که در اینجا شنونده سخنان گوینده را با دل می شنود؛ یعنی دریافت با «نوش». تمام این مراحل با سمع آغاز می شود.