ملکوت براورده نکردن حاجت دیگران

🔶 «مَنْ مَنَعَ طَالِباً حَاجَتَهُ وَ هُوَ قَادِرٌ عَلَى قَضَائِهَا فَعَلَیْهِ مِثْلُ خَطِیئَهِ عَشَّارٍ فَقَامَ إِلَیْهِ عَوْفُ بْنُ مَالِکٍ فَقَالَ مَا یَبْلُغُ خَطِیئَهُ عَشَّارٍ یَا رَسُولَ اَللَّهِ فَقَالَ عَلَى اَلْعَشَّارِ کُلَّ یَوْمٍ وَ لَیْلَهٍ – لَعْنَهُ اَللّٰهِ وَ اَلْمَلاٰئِکَهِ وَ اَلنّٰاسِ أَجْمَعِینَ وَ مَنْ یَلْعَنْهُ اَللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصِیراً»(وسایل‌الشیعه. ج ۱۶. ص ۳۹۰)

🔶 کسی که حاجت خواهش‌کننده‌ای را درحالی که می‌تواند، برنیاورد، گناهی مانند گناه عشار خواهد داشت .
در اینجـا (عوف‌ بن‌مالـک) برخواست و عرض کردن ای رسول خـدا! گنـاه عشـار چقـدر است؟ آن حضـرت (صـلی‌الله علیه و آله) فرمودند: گناه او به اندازه‌ای است که در هر روز و شبی خدا، همهٔ فرشتگانش و همهٔ مردم، او را لعنت می‌نمایند و کسی که خدا او را لعنت کند، یاوری نخواهد داشت.

ملکوت براورده نکردن حاجت دیگران