سلام.اقای امینی خواه
من سوالم اینه واقعا این حرفایی که ما در مورد مردم میزنیم کدام حرف ما غیبت حساب میشه؟اصلا معیار اینکه بدونیم کدام حرف غیبته و کدامش غیبت نیست چیه؟؟اگه من از بدی هایی که همسرم یا کسی دیگه در حقم میکنه برای خواهرم یا مادرم بگم این غیبته؟؟تورو خدا این قسمت سوالمو حتما جواب بدین.
حجت الاسلام امینی خواه :
سلام علیکم
بطور کلى اگر پُشت سر مؤمن، مطلبى گفته شود که حقیقت دارد لکن اگر او مطلع شود ناراحت مى‌شود و این مطلب به قصد تنقیص(۱) گفته مى‌شود یا نزد عرف تنقیص به حساب مى‌آید، غیبت است و جایز نیست و صِرف تربیت فرزند مجوّز غیبت نیست ولى گفتگو درباره خوبیهاى یک فرد حکم غیبت را ندارد، همچنین در مورد مشاوره نیز اطلاع دادن مانعى ندارد. همچنین اگر به قصد تنقیص بیان نشده است نیز غیبت محسوب نمی شود.
(۱) عیب جویى
بدون دیدگاه