قرائت دعای جوشن کبیر
دریافتعناوین بحث قرائت دعای جوشن کبیر:
جوشن کبیر دعایی منقول از پیامبر اکرم(ص) در ۱۰۰ بند، حاوی ۱۰۰۱ نام و صفت خداوند است. در این دعا، نام‌های خدا بیشتر از قرآن گرفته شده و به گونه‌ای در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند که علاوه بر مُسَجَّع و موزون بودن، در بیشتر موارد، اسماء و صفات از لحاظ حروف پایانی نیز یک شکل و مشابه‌اند.
دعای جوش کبیر را جبرئیل به پیامبر اسلام(ص) در یکی از جنگ‌ها برای در امان بودن از آسیب‌های جنگ آموزش داده است.
امروزه این دعا معمولا یکی از بخش‌های ثابت مراسم شب‌های قدر در ماه رمضان است. عده‌ای نیز به سفارش روایات، این دعا را بر روی کفن خود می‌نویسند.
شرح‌هایی بر دعای جوشن کبیر نوشته شده که مشهورترین آنها شرح ملا هادی سبزواری به نام شرح الاسماء است.
سبزواری براساس بندهای دعا، به اشعار فارسی و عربی استشهاد کرده و به اقتضای بحث، مباحث فلسفی، عرفانی و کلامی را طرح کرده است.
ماجرای نزول دعا:
امام سجاد(ع) از امام حسین(ع) و او از امام علی(ع) نقل کرده است که در یکی از جنگ‌ها، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم زرهی سنگین پوشیده بود و آن زره جسمش را اذیت می‌کرد.
جبرئیل نازل شد و ضمن رساندن سلام خدا بر پیامبر(ص) گفت: «این زره را از بدنت بیرون بیاور و به جای آن این دعا را بخوان که برای تو و امت تو امان است».
علت نام‌گذاری این دعا به جوشن کبیر (به معنای زره بزرگ) نیز همین است.
دعای جوشن کبیر را کفعمی در المصباح و البلد الامین نقل کرده است.
گوشه‌ای از فضائل این دعای عظیم الشان:
بنا بر روایت، هر کس این دعا را هنگام خروج از خانه بخواند، خدا او را حفظ می‌کند و ثواب بسیار به او می‌دهد و هرکس آن را بر کفنش بنویسد از عذاب قبر مصون می‌ماند.
و هرکس آن را اول ماه رمضان بخواند، خدا به او درک فضیلت شب قدر را روزی می‌دهد و هر کس آن را سه‌بار در این ماه بخواند، در طول زندگی‌اش در امان خدا قرار می‌گیرد.
جوشن کبیر از دعاهای رایجی است که در شب‌های قدر به صورت گروهی و فردی می‌خوانند.
بدون دیدگاه