احتمال گناه و در عین حال پیشروی با جامعه

سلام استاد.فرمودید وحدت در عین کثرت.
بامهمونی،سینما و.. رفتن چشم آدم به نامحرم میفته (که نمیشه مطلق جلوشو گرفت)و با علم به اینکه نگاه نامحرم۶ماه شهادت رو عقب میندازه،از نظر شما مشکلی در سلوک طرف پیش نمیاره این طور تو اجتماع بودن؟
واقعا علامه طباطبایی اینطور بودن از نظر شما؟
یا ایشون فقط مسیر خونه و کلاس درس میرفتن و از هرگونه کاری که احتمال گناه میدادن اجتناب میکردن؟استاد واقعا در زمان کنونی که اینستا رو باز
کنیم چشم به نامحرم میفته، و درسینماهرچیزی میبینی جز فیلم،واقعا با مردم بودن و همزمان الگوبرداری از زندگی علامه طباطبایی یاطهرانی شدنیه؟موافقید دگ‌نمیشه خیلی به سیره این بزرگان عمل کرد؟

حجت الاسلام امینی خواه :

سلام علیکم
مسیر برای قرب به حق تعالی همیشه باز است ولی بهرحال در دوره هایی سخت تر است و موانع بیشتر است. در مواردی هم که گفته شد، بله اگر انسان ضرورتی نمی بیند حضور در این فضاها نیازی نیست و وقتی که ما فعالیت مثبت و حضور مثمر ثمری در این فضاها نداریم نیازی به حضورمان نیست و اگر می بینیم که آسیب به ما می زند می توانیم فاصله بگیریم . ولی در جامعه بودن یعنی جایی که حضور ضروری است و حضور ما مفید است، آنجا اگر با اخلاص و توکل حضور داشته باشیم خداوند ان شاء الله گشایش می دهد و دست ما را می گیرد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *