با عرض سلام. رفیقی دارم که علی رغم اینکه مذهبی بوده دچار بیماری روانی سنگین(اختلال دوقطبی) شده و زندگی به او تا حدودی سخت می گذرد.
خودم هم مدتی است احساس می کنم اصلا نفس و حب دنیا ندارم و بسیار بی انگیزه و بی نشاط به زندگی ادامه می دهم. این در حالیست که کتابهایی هم مطالعه کرده و از لحاظ معلومات دینی تقریبا انسان مطلعی به حساب می آیم.
میخواستم بدانم چه طور می توانم مشکل خودم و دوستم را حل کنم؟ آیا در اسلام برای بیماران روانی راه حلی که بتوان آنها را از این وضعیت خارج کرد،وجود دارد؟
خواهشمندم پاسخ مبسوطی ارائه دهید زیرا آمار این دست افراد در میان نوجوانان در حال افزایش است.
حجت الاسلام امینی خواه :
سلام علیکم
بخشی از بیماری ها علل طبیعی و مادی دارد و برخی مربوط به اعمال ما می شود و برخی هم مربوط به آثار ماورائی مثل سحر و جن و اینطور چیزها می شود. آن چیزی که می تواند درمان همه ی اینها باشد استغفار است و ادای حقوقی که از دیگران به عهده داریم و بنای جدی بر اینکه از معصیت و بار اعمال سابق مان خودمان را نجات دهیم. این به شدت اثرگذار است. بعلاوه ارتقای فکری و معنوی و اتصال قلبی خودمان با حقایق، با خدای متعال، با اهل بیت، با دعا، با ذکر، اینها هم به شدت اثرگذار است.
از مسیر طبی و پزشکی غافل نشوید، هم طب مدرن، هم طب سنتی می توانند راهکارهایی پیدا کنند برای شما.
از مسیر ذکر و دعا و توسلات و صدقات و قربانی هم غافل نشوید.
نوع سبک زندگی مدرن و وسایل تکنولوژیک و وسایل پیشرفته ی ارتباطی در تشدید اینجور اختلال ها حتما اثرگذار است و حتما بخش عمده ای از این مشکلات بواسطه ی همین مسائل است که متاسفانه رخ می دهد. در این مسائل هم نیاز است که از اهل فن پرسیده شود. در مورد نحوه استفاده از این وسایل، تا اینطور آسیب هایی برای ما ایجاد نکند.
بدون دیدگاه