حساسیت در دین

سلام. با توجه به مسئله حساس حق الناس و اینکه دل کسی و نشکنیم و کسی را نرنجانیم. اگر تو یه موقعیتی در برابر اتفاقی حرف و نظر خودمونو بزنیم که اون حرف هم حرف نا حقی نباشه. منتها شاید به طرف مقابل خوش نیاد و اون از ما ناراحت بشه .اینجا تکلیف چیه؟؟ شاید اون حرف یوقتی نظر شخص من باشه و شاید بخاطر حساس بودن زیاد منه که حرفی را میزنم ولی طرف مقابل براش یا مهم نیست یا آگاهی در اون مورد نداره و با شنیدن حرف ما ناراحت بشه. و اگر یوقت سهوا حرفی و زدیم و اینجور شد چه؟ زیاد عذر خواهی کردن به نظرم خوب نیست. یعنی یه جاهایی نمیشه که من فرت فرت بگم از دستم ناراحتی ؟؟ ببخش منو.. ممنون میشم راهنمایی کنید

حجت الاسلام امینی خواه :

سلام علیکم
اگر جایی ما پافشاری به حق داریم و دیگران به خاطر این پافشاری حق ما ناراحت می‌شوند، این ناراحتی ناحق است و حق‌الناس به گردن ما نمی‌آید. نکته مهم این است که در همان جایی که ما می‌خواهیم حقی را مطرح کنیم و پافشاری کنیم، می‌بایست این کار ما حکیمانه و متین باشد و جوری نباشد که ولو داریم حرف حقی را می زنیم ولی خدایی نکرده باعث رمیدن دیگران شود. البته نیازی هم نیست که بخواهیم دائماً از دیگران حلالیت بطلبیم، خصوصاً اینکه بدانیم باعث این می‌شود دچار توهم می‌شوند و کم‌کم توقع پیدا می‌کنند و عُجب و کبر و غرور پیدا می‌کنند که اینجاها لازم نیست و یه اوقات خاصی به نحو کلی حلالیت بطلبیم کفایت می‌کند.