سلام،خواستگاری داشتم،به توافق رسیده بودیم اما اخرکارگفتن قبلا در حدپیامک بادختری دوست بودن،به همین خاطر جواب منفی دادم،خیلی اصرار و التماس و عذرخواهی کردن که بله رو بگیرن،تا۸ماه عذرخواهی و اصرار ادامه داشت(اول به من پیام میدادن چون من جواب نمیدادم،به پدرم پیام میدادن)
تا اینکه با واسطه مشاوران،منصرف شدن
من هم این وسط بی اشتباه نبودم،چون راه دو خانواده دور بود ابتدا با اجازه والدینِ دوطرف، چند باری تلفنی صحبت کردیم،همین امر باعث ایجاد وابستگی شده بود
الان بخوام رضایت بگیرم صلاح نیس،از طرفشون کار خیر و وقف انجام دادم.
اما نمیدونم چرا دلم آروم نمیشه،آیا ناارامی دل به خاطر حق الناسه یاوسوسه شیطان؟
حجت الاسلام امینی خواه :
سلام علیکم
اگر دلیل شما برای رد کردن ایشان فقط همین بحث پیامک بوده که خود ایشان هم پشیمان شده طبعاً دلیل قانع کننده‌ای بحساب نمی‌آید و ممکنه خدای نکرده ذمه شما مشغول باشد هر چند در مورد خواستگار بهرحال شما اختیار داشتید ولی دلیل قانع کننده‌ای نبوده برای اینکه ایشان را بعد از این وابستگی و شرایطی که فراهم شده رد کنید. ولی بهرحال می‌توانید این اعمال مستحبی را به ایشان هدیه کنید تا ان‌شاءالله هم دل شما آرام شود و هم آن مقداری حق که بر عهده است جبران شود.
بدون دیدگاه