سلام استاد امینی خواه، شما همیشه میگین اسلام دین جمعی هستش و خیلی خوبه که وقتی میخوایم دعا کنیم ، برای دیگران دعا کنیم ، این طوری خدا بیشتر دوستمون داره و اثرش به خودمون بر میگرده .
از این رو در قران و نماز ذکرها با ضمیر نا هستش.
اما اولا چرا در بسیاری از دعا های یومیه مثلا دعای اصلی ماه رجب، ضمیر ی به کار برده شده که انگار داریم برای خودمون دعا میکنیم؟
و ثانیا اگه میخوایم دعا کنیم (دعا های معروف) میتونیم ضمیرهای دعا ها رو تغییر بدیم ؟ (به عبارتی به جای ی از نا استفاده کنیم؟)
حجت الاسلام امینی خواه :
سلام علیکم
در همان ادعیه که ضمیر مفرد به کار رفته نیز روح جمعی نهفته است و باز هم خودمان را از جمع جدا نمی بینیم. معمولا این عبارات فردی ناظر به بیان ضعفها و ایرادهاست که از باب ادب ، اینها را به جمع نسبت نمی دهیم.
ظاهرا تغییر ضمیر مفرد و جمع در ادعیه ، به شرط اینکه به محتوای آن دعا آسیبی نزند و ترکیب آن را هم نریزد اشکالی ندارد.
بدون دیدگاه