ریا و کسالت در نماز

سلام و عرض ادب
چند وقتیه که با دقت در خیلی از اعمال خوبی که انجام دادم و میدم متوجه میشم که نیت‌هام بوی ریا میدادند در صورتی که قبل از انجام اون عمل سعی می‌کردم که نیتم برای خدا باشه و تصور می‌کردم که همینطوه
الان هم قبل از خیلی از کار‌های خیری که انجام می‌دم وسوسه ها و تفکراتی که ترغیب به ریا میکنن به ذهنم خطور می‌کنه و بعضی وقت ها من رو از انجام اون کار خیر منصرف می‌کنه
لطفا راهنمایی کنین که در این مواقع چیکار کنم و از کجا تشخیص بدم که کاری که می‌خوام بکنم ریا هست یا نه؟
من بااینکه خیلی به نمازعلاقه دارم و اهمیت می‌دم ولی اکثر اوقات در نماز دچار خمیازه و بی‌حالی شدیدمی‌شم لطفا راهنمایی کنید

حجت الاسلام امینی خواه :

سلام علیکم
معمولاً این وسوسه از جانب شیطان است که این خاطره قلبی را در انسان ایجاد می‌کند که این برای ریا و برای مردم است. شما همین‌قدر که به نیت خودتان متوجه باشید و ببینید که به امر خدا دارید این کار را انجام می‌دهید کفایت می‌کند. اگر هم احساس می‌کنید که کمی شائبه‌ی ریا در اعمالتان است سعی کنید تا جایی که می‌توانید اعمال را مخفیانه و در خلوت انجام دهید و وقتی که اکثر اعمال مخفیانه و در خلوت بود عملاً دیگر شائبه‌ی ریا از بین می‌رود.
خود این تصور القای شیطانی است برای آنکه انسان را درگیر مسائل فرعی و حاشیه‌ای کند و از اصل دور کند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *