در کلمات امام بزرگوارمان که مرد حکیمی بود و صرفاً یک روحانی متخصص در امر فقه، اصول، حکمت و فلسفه نبود .و شخصاً و روحاً یک انسان بزرگ اندیش و بلند اندیشی بود. ادای تکلیف خیلی مهم شمرده میشد. ما آدمهای بزرگ زیاد دیدهایم و شرححال بعضی از آنان را در کتابها خواندهایم و با انواع و اقسام شخصیتهای روحانی و علمای دینی و اساتید، زیاد برخورد کردهایم. ولی امام (ره) یک انسان نمونه و فوقالعاده بود و از نوع سایر کسانی که در همان کسوت و با آن هدفها بودند، نبود. انصافاً او انسان والایی بود. ایشان مکرر میگفتند که ما برای ادای تکلیف حرکت میکنیم، حتی برای پیروزی هم تلاش نمیکنیم. البته پیروزی را دوست میداریم، هیچکس نیست که از پیروزی بدش بیاید، هیچکس نیست که برای پیروزی کار نکند. اما هدف نهایی چیزی است که حتی از پیروزی هم بالاتر است و آن جلب رضای خدا و ادای تکلیف است. اگر من پیروز شدم. اما از خدا دورگشتم، مغلوب شدهام. اگر من خداینکرده به هدفم دست نیافتم؛ اما تکلیفم را انجام دادم، این پیروزی و پیشرفت است.
امام خامنهای (۵/۱۲/۱۳۶۸) سخنرانی در دیدار با فرماندهان یگانهای عمدهی عملیاتی نیروی زمینی و هوانیروز
بدون دیدگاه