سلام.ببخشید دوتا سوال دارم یک آیا عارف بعد از رسیدن به مقامات مشرف بر علوم دنیایی میشود؟اگر چنین است پس چرا بعضا اراء مختلف دارند.به عبارت دیگر ؛ این چه علمیت به چه درد میخورد؟ دو بعضی ها به اختیار خودشان بهشتی و بعضی ها به اختیار خود جهنمی میشوند.سوال اینجاست مشکل جهنمیان چه بود؟آیا بنعوذ بالله بد خلق شدند؟اگر نه پس علت چیست؟به عبارت دیگر آیا در خلقت، کیفیت و کمیت عاملی که نفس را به خیر و شر میکشاند رشد برای همه عادلانه بود؟دلیلتان چیست؟

سلام علیکم ۸ ویژگی که فرمودید هر کس آنها را داشته باشد حضرت علی علیه السلام از علم وجودی خویش به او عطاء می کنند چه هست؟

اقای علامه حسن زاده املی میفرمایند علم وعمل جوهرند و انسان ساز ،حال خوب عمل صورت برزخی دارد و در عوالم دیگر بکار می اید اما ایا علم به خودی خود چگونه باعت تکامل است صرف علم رشد و کمال میدهد یا منظور عمل برخواسته از علم است که رشد میدهد ، مثلا کسی فلسفه بخواند ایا بخودی خود باعث کمال میشود یا چیز دیگری در کار است. بعبارتی عمل مهم تر است یا عمل و یا بعبارتی اگر کسی عمل داشته باشد در برزخ علم به ایشان میدهند حال اگر علم داشته باشد در برزخ عمل به او میدهند؟ بعبارتی فرق حاج قاسم بدون علم فلسفه و عرفان نظری با یک عارف عالم و دانشمند در چیست؟