لغو؛ یعنی کاری که اثر ایمانی و ملکوتی ندارد؛ یعنی افزایش نور ایمان در آن نیست و ملکوت نورانی برای ما نمی‌سازد.
با این تعریف دقیق لغو با توجه به نوع استفاده افراد کارهای برخی لغو و مشابه همان کار برای برخی دیگر افراد لغو نیست؛یعنی بر اساس انجام‌وظیفه، نیت و انگیزه درست، خیلی از سفر رفتن‌ها، شمال رفتن‌ها، تلویزیون دیدن‌ها و با فضای مجازی کار کردن‌ها لغو نیست و درست است.
اما ازآنجاکه برخی تمام نیت و انگیزه‌شان برای این امور بر مبنای لهو و لعب است و در آن کسب ملکوت و افزایش نور ایمان وجود ندارد لغو محسوب می‌شود.
و سبب این می‌شود که نماز آن‌ها رشد نکند و جالب‌تر اینکه نماز و دعا و درس اخلاق و… در بعضی‌ها چون به نیت ریا و سرگرمی انجام می‌شود، لغو محسوب می‌شود و باید در ایمان خود تجدیدنظر کنند تا بجای قرب به خدا از او دور نشوند.
بدون دیدگاه