سلام میخوام یه مقایسه کنم،دختری که پدری خوب داره،نذاشته دخترش کمبودی توی زندگی داشته باشه چه عاطفی چه معنوی،نقش پدری برای فرزندانش بخوبی ایفا میکنه،و فرزندان به دعای پدر زندگی آرام و پر از معنویت دارن،
با منی که پدرم،هیچ وقت در زندگی نقشی نداشته و همیشه غایب بوده،و باید با مادری مریض و با اعصاب ضعیف،(با وجود رعایت احسان نسبت به ایشان )اما سر یه مساله کوچک عصبی میشه و دهان به نفرین باز میکنه،و خودم باید با مشکلات مردانه سروکله بزنم،
چه جوابی به حقیر میدید تا اروم بشم؟
حجت الاسلام امینی خواه :
سلام علیکم
پاسخ بنده به شما خواهر محترم این است؛ که هم داشتن و هم نداشتن نعمات الهی ابتلا و امتحان است. با این تفاوت که معمولاً در سختی‌ها و نداری‌ها انسان زودتر متوجه می‌شود و سمت خدا می‌آید ولی در دارایی‌ها، غفلت‌ها نمی‌گذارد انسان توجه‌اش به خداوند جلب شود و انسان فریب نعمت را می‌خورد، درواقع هم نعمت را پس از مرگ از دست می‌دهد و هم از غفران و رحمت الهی بهره‌ای ندارد. لذا این دلشکستگی را یک فرصتی بدانید برای خودتان که خدای متعال با این دل شکسته می‌خواهد شما را به سمت خودش بکشد و از این فرصت برای انس با خدا و بستن بار ابدی خودتان نهایت استفاده را کنید، ان‌شاءالله.
بدون دیدگاه