پیرمرد کنار آب‌خوری حرم آمد.
دست دراز کرد، آب جاری شد.
جای آنکه لیوانش را پر کند، زار‌‌ زار گریست.
گفتند:چه شد؟
گفت:آقا امام رضا علیه السلام با من از زبان این آب سخن گفت.
«تا وقتی دستت را به نیاز دراز کرده ای، فیض جاری است…»