شیخ عارفان کامل جناب صدر المتألهین (قدس سرہ) در کتاب اسفار میگوید:
«بدان، ای مسکین! که این قرآن با هزار حجاب از سوی حق بر خلق نازل گشته به خاطر کسانی که چشم دلشان ضعیف و دیدههایشان مثل خفاش از دیدن نور عاجز است.
اگر برفرض باء بسمالله باعظمتی که در لوح دارد بر عرش فرود میآمد عرش ذوب میشد و نابود میگشت، چه رسد به آسمان دنیا …
و کلام حضرت حق: «لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْیَهِ الله (حشر/ ۲۱) ؛
اگر ما این قرآن را بر کوهی فرو میفرستادیم، هرآینه میدیدی که از خشیت الهی خاشع و متلاشی گشته است» اشاره به همین حقیقت دارد.» اسفار اربعه، ج ۷، ص ۳۰ و ۳۱
این کلام از یکی از معادن علم و معرفت صادرشده که برگرفته از مشکات وحی و نبوت است.
شرح دعای سحر «ترجمه فارسی»، ص: ۵۸
استفاده از مطالب این پایگاه با ذکر منبع بلا مانع است.
دیدگاه خود را بنویسید: