باسلام.آقای امینی خواه من گله دارم از رسم این روزگارودنیا.ما یه خانواده پرجمعیت هستیم هممون همه چیو یابه دست نمیاریم یابابدبختی وزجربه دستش میاریم.همیشه گیریم همیشه حصرت همه چی حتی کوچکترین ومعمولی ترین چیزا رو دلمونه.ماهیچکدوم نان حرام نخوردیم ادمای معمولی هستیم خوب نباشیم جنایتکارم نیستیم ولی باید برای همه چی زجربکشیم حتی برای خرید مایحتاج معمولی و عادیمون.چرامابایداینجوری باشیم ولی کلی آدم جنایتکار حرام خور میبینم همه چی بروقف مرادشونه.به والله کسایی رومیشناسم توی عمرشون یه رکعت نمازنخوندن و این چیزارم مسخره میکنن ولی اینقدر همسرای عالی نصیبشون شده که اون دنیاشونم آباده.پس عدالت کجارفته؟
حجت الاسلام امینی خواه :
سلام علیکم
همین که می‌گویید آدم‌های جنایت کار چنین وضعی دارند نشان می‌دهد که این وضع علامت حال و شرایط خوب نیست و اگر ربطی به خوبی آدم‌ها داشت، آدم‌های جنایتکار چنین وضعی نداشتند. این نعمت خداست که خواسته در این شرایط با وضعی که ما داریم دلمان از دنیا کنده شود و آماده باشیم برای سفر ابدی، بهرحال این زندگی چه خوب و شیرین و چه تلخ و سخت می‌گذرد. ده سال، پانزده سال یا بیست سال مشخص نیست که چقدر در این دنیا باشیم. این‌ها در برابر حیات اَبدی برزخی و قیامت کسری از ثانیه هم بحساب نمی‌آید. تا می‌توانیم از این فرصت استفاده کنیم، البته از دعا و توسل هم غافل نشویم. استغفار کنیم و رد مظالم دهیم این‌ها در بهبود شرایط ما نقش زیادی دارد. صدقه و قربانی، صله رحم، بدست آوردن دل پدر و مادر و … خیلی اثر دارند، در عین حال از آن شرایط هم رنجیده نباشیم و بدانیم که در هر صورت این‌ها نعمت خداست.
بدون دیدگاه