اصرار بر گناه

سلام استاد . میخواستم بدونم کسی که به لطف خدا بالاخره اعمال عبادی اش رو در حد معمول داره و کم نمیزاره و در مسائل معرفتی هم واقعا دوستدار ائمه علیهم السلام هستش و بر امام حسین ع هم اشک میریزه … ولی نمیتونه از شر یه گناه خلاص شه … البته تلاش هم کرده و مثلا تا چند هفته ای هم موفق شده اون گناه رو ترک کنه ولی بازم برگشته سر خونه ی اول … راه چاره چیه استاد؟ آیا همچین کسی جزو اصرار کنندگان بر گناه حساب میشه؟ آیا هنوز میشه به بهشت و سعادت امید داشت؟

حجت الاسلام امینی خواه :

سلام علیکم
اصرار بر گناه بدین معناست که ما مداومت بر گناه داریم و بنای ترک گناه و استغفار نداریم.
ولی کسی که با هر بار معصیت توبه می‌کند و برمی‌گردد، این اصرار گناه به حساب نمی‌آید.
این استغفار است و در آخر خدا کمکش می‌کند و از گناه نجاتش می‌دهد.
نباید ناامید شد و وسوسه شیطان نباید در ما اثر بگذارد و اگر هرروز گناه کردیم، هر روز باید استغفار کنیم تا بالاخره با فضل و رحمت و عنایت حق تعالی بر وسوسه و نفس غلبه کنیم

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آخرین مطالب

اهل عَلَم و عِلم

قبله‌ی تهران

مستند هوس کربلا

جمعه های کربلا

خدای همه کاره

ارزش ما نزد خدا

الفبای زیستن

در مکتب لقمان…

به زودی…

صورت ملکوتی علم آموزی

ارزش افزوده اعمال

رزق حسینی

محبت فاسقانه