چگونگی جمع بین عرفان و عمل اجتماعی

گفته میشود ایت الله بهجت از امام ره در مورد حکومت داری ایراد میگرفتند و نظرشان برخورد مانند امام علی ع در حکومت بوده (مثلا تمامی نهادها خودتان مدیریت کنید و به انتخاب مردم نگذارید ) اما امام ره میفرمودند اگر خودم انتخاب کنم این نظام زود ساقط میشود و به همین منظور بار باید روی دوش خود مردم باشد.سوال اینجاست مگر ایت الله بهجت علم شهودی نداشتند(مثلا ماجرای روزنامه و فرزندشان که ایشان از همه چیز قبل و بعد بدون روزنامه خبر داشتند) و چرا این مسئله را مثل امام نمی فهمیدند؟ آیا دعوای زرگری بوده یا راز دیگری دارد؟دلیل اختلاف چیست؟ایا امام مراتب بالاتری را شهود میکردند که ایشان نمیکردند؟

حجت الاسلام امینی خواه :

سلام علیکم
این مسائل ربطی به علم شهودی نسبت به حق تعالی ندارد. از قبیل اختلاف در فتوا که دو فقیهی که هر دو به سر منزل فنا و بقا رسیده اند گاهی اختلافات اساسی در مسائل فقهی و علمی با هم دارند.
بخشی از این اختلاف نظر ها به تفاوت در مبانی و فهم از ادله بر می گردد برخی به تجربیات و ذکاوت و …. .
آیت الله العظمی بهجت پیشنهادی به امام ره می دهند که امام بر اساس تجربه از ماجرای مشروطه آن را نمی پذیرند و آیت الله بهجت هم قانع می شوند.
اساسا اختلاف آن چنان جدی نیست که درگیر چرا و چگونه و … باشیم.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آخرین مطالب

قبله‌ی تهران

مستند هوس کربلا

جمعه های کربلا

خدای همه کاره

ارزش ما نزد خدا

الفبای زیستن

در مکتب لقمان…

به زودی…

صورت ملکوتی علم آموزی

ارزش افزوده اعمال

رزق حسینی

محبت فاسقانه

پدافند اعتقادی