بعضی روایت داریم که می‌گوید همین یک لا اله الا الله که می‌گوید تمام است، این پدر و مادر بار خود را بسته‌اند و غرض خلقت این بچه حاصل شد. اگر پدر و مادر بفهمند چه اثری از این لا اله الا الله بچه نصیب آنها می‌شود، کلاه خود را به عرش می‌اندازند.

شما با یک ابرکامپیوتر طرف باشید که یک سر یک طرف کنید به آن واکنش نشان می دهد، و مثلا پیام به او مخابره می شود و یکسری داده می دهد و یکسری چیزها را برای مثال حذف می کند؛ فعالیت های جدیدی را اجرا می کند؛ اگر با چنین ابرکامپیوتر مواجهه شوید، چکار می کنید؟!

« یا مَعشَرَ الشِّیعَهِ؛ اینقدر شما شیعیان ریزش دارید که آخر از شما فقط به اندازه سرمه در چشمان و نمک در غذا می ماند.»
امیرالمومنین علی علیه السلام می فرمایند: «أَمَا إِنَّکُمْ لَنْ تَرَوْا مَا تُحِبُّونَ وَ مَا تَأْمُلُونَ یَا مَعْشَرَ اَلشِّیعَهِ حَتَّى یَتْفُلَ بَعْضُکُمْ فِی وُجُوهِ بَعْضٍ؛ ظهور مهدی (عج) ما را که منتظر آن هستید، محقق نمی­شود مگر اینکه شما شیعیان تف به صورت هم بیاندازید.»

در سیره امام مجتبی علیه السلام لؤلؤ درخشنده با حلم حضرت شکل گرفته است که سراسر سیره حضرت فوران از این علم دارد، گوشه گوشه را که نگاه می کنید علم حضرت مجتبی علیه السلام تلألؤ می‌کند
حالا یکی از وجوه شباهت لؤلؤ با حضرت مجتبی علیه السلام هم در همین است. امام مجتبی علیه السلام حالت شأن در سیره شان در حفظ اسلام و آن سیره اخلاقی ایشان، مبارزاتی شأن به قول معروف این شکلی مانند لؤلؤ بود. همه زوائد را در خودشان حل کردند.

گفتند امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بیایند چه می کنند؟ گفتم همه را به تنظیمات کارخانه برمی‌گردانند.
ماه رمضان این کار را با ما می‌کند.
حال و هوای عید فطر نیز این گونه است، برگشت است، برگشت به فطرت است.
خب وقتی به فطرت برمی گردیم باید چه کار کنیم؟ باید برویم دور امام معصوم جمع شویم، این گونه انسان را تربیت می کند. اصلاً عید های ما جالب است، مهندسی خدا را در این اعمال ببینید؟

حضرت حق می فرماید «الصَّوْمُ لِی وَ أَنَا أجْزَی بِه؛ روزه را برای من می گیرند و من هم مزدشان هستم، هر کس روزه را برای من بگیرد من مزدش هستم. اگر روزه را برای خدا می‌گیرید، خدا مزد شما است. یعنی هر چی بخواهید به شما می دهد، خیلی است.

نوری که خدای متعال در این ماه تجلی می‌دهد، چیست؟ قرآن است.
ماه رمضان ظرف نزول قرآن است، یعنی چه؟ یعنی اگر یک دل صاف بیاید، حقیقت قرآن را درک می‌کند. لذا یک آینه صاف در این عالم داریم، حضرت بقیه الله ارواحنا فداه، شب قدر هر آنچه از قرآن می تابد، به او می تابد. بازتابش جالب است، بازتابش چیست؟ هر آنچه است، تقدیرات خلایق است.

پیامبر اکرم «صلی الله علیه و آله» در آخرین جمعه ماه شعبان، خطبه شعبانیه خواندند. نکاتی را در مورد ماه رمضان گفتند. همان خطبه معروفی که در این ماه به مهمانی خدا دعوت می‌شویم، شهر خداست، با رحمت و مغفرت و برکت، انفاس شما در این ماه تسبیح است و چیزهایی را که معمولاً شنیده‌ایم و یاد داریم.
امیرالمومنین (ع) در انتهای این فرمایش پیغمبر (ص)، سوال کردند: «یا رسول الله (ص) بهترین اعمال در این ماه چیست؟»
حضرت فرمودند: «ورع، ورع از محارم.»

 دارد در روایت که شب قدر خداوند به شش ملک مقرب خودش فرمان می دهد به زمین بروید، کسانی که فقط برای پیامبر اکرم و اولیای الهی به زمین می آمدند. شب قدر اینقدر عزیز است.
 لذا می‌گوید خداحافظی کنید با همچنین ماهی که معلوم نیست بار دیگر او را ببینید و ممکن است دیدار و ملاقات بعدی به قیامت بیفتد.

یک دعا حضرت زهرا سلام الله علیها دارند که خیلی برای بنده عجیب است
لحظه آخر، با این دعا حضرت زهرا (س) جان مبارک را تقدیم کردند.
می­فرمایند: «خداوندا به‌حق پیامبرانی که پیامبرشان کردی و به‌حق اشک بچه­ های من، بُکاء ولدی عَلی مَرَافِقتیِ؛« اِغْفِرْ شیعتی»، گناه شیعیان ما را ببخش. گناهان امّت را ببخش.»
مادر است دیگر. طاقت ندارد. این حس باید ایجاد شود که ما مادری داریم به نام فاطمه زهرا سلام الله علیها که دلسوز ما است. در خصوصی ­ترین حالاتش با خداوند متعال به فکر تک‌تک ما بوده است.