ما در آستانهٔ یک تحول بزرگ، یک پیچ تاریخی هستیم و به قله نزدیک می‌شویم. تمدن مادی امروز، بشر را تک‌بعدی و از معنویت غافل کرده است؛ غفلتی که مادر همهٔ بدبختی‌هاست. اما این حرکت قسری و خلاف فطرت، دوام ندارد و دنیا در حال بازگشت به سوی خدا و معنویت است. اما ما برای ورود به این دنیای جدید چگونه باید آماده شویم؟ امشب که شب میلاد امام باقر (ع) و حلول ماه رجب است، بدانیم که رجب، ماه آمادگی است. امیرالمؤمنین (ع) راه را نشان داده‌اند: انجام واجبات، ترک محرمات، و اشتغال به مکارم اخلاقی. در رأس همهٔ این‌ها، نماز است؛ «أَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِکْرِی»، که ما را از غفلت بیدار می‌کند و قلبمان را نورانی می‌سازد. بیایید در این ماه رحمت، با خود عهد ببندیم و با اصلاح نمازهایمان، خود را برای آن تحول بزرگ مهیا کنیم. بیایید برای آن روزی آماده شویم که پرچم به دست صاحب اصلی‌اش برسد. دل‌ها بسوزد برای غربت و تنهایی مولایمان، امام زمان (عج)، که قرن‌هاست منتظر یارانی آماده و دل‌هایی بیدار است. باشد که با آمادگی خود، مرهمی بر قلب داغدارش باشیم و ظهورش را نزدیک گردانیم. اللَّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج.

!! توجه : متن زیر توسط هوش مصنوعی تولید شده است !!

بسم الله الرحمن الرحیم. الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا ابوالقاسم المصطفی محمد و آله الطیبین الطاهرین و لعنت الله علی القوم الظالمین من الان الی قیام یوم الدین.
تبریک دارم خدمت عزیزان، برادران و خواهران عزیزمون. اول میلاد امام باقر (علیه السلام) رو که امشب شب میلاد آن بزرگوار است و اگر این جلسه به فضل الهی ثوابی داشته باشد، تقدیمش می‌کنیم به محضر و پیشکش حضرت باقرالعلوم (علیه السلام). تبریک دوم بابت حلول ماه رجب و ورود به این ماه فوق‌العاده و نورانی و سراسر رحمت. و تبریک سوم بابت این مناسبت باستانی، شب یلدا، بلندترین شب سال. ان‌شاءالله که این بلندترین شب را بر سر سفره‌ی رحمت خدای متعال، به میزبانی امام باقر (علیه السلام)، سر کنیم و از برکات و فیوضات امشب بهره‌مند بشویم.
ان‌شاءالله چند مطلب را امشب به ذهنم رسید، با شما عزیزان مطرح بکنیم و با هم مروری به این مباحث داشته باشیم.
مطلب اول در مورد تحولی است که ما در عالم با آن مواجهیم. دنیا در آستانه‌ی یک خانه‌تکانی است؛ در آستانه‌ی تحولی بنیادین. این مطلب را هم رهبر حکیم ما، حضرت آقا، می‌فرمایند که در آستانه‌ی یک پیچ تاریخی هستیم و داریم فصل جدیدی از تاریخ را شروع می‌کنیم. و باز به تعبیر ایشان، "نزدیک قله‌ایم." قله‌ای که از صدر اسلام، از بعثت پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) تا به امروز، ما به این قله نرسیده‌ایم. خب، این‌ها بشارت‌های بسیار مهمی است. ما باید خودمان را آماده کنیم برای این روز و این اتفاق که در حال وقوع است. بحث امشب ما در مورد آماده شدن است، در مورد آمادگی است.
اول بگوییم که در آستانه‌ی چه اتفاقی هستیم و دارد چه اتفاقی در عالم رقم می‌خورد و این اتفاقی که دارد رقم می‌خورد، چه چیزی لازم دارد؟ مستلزم چیست؟ جعبه‌ابزاری که ما باید داشته باشیم برای ورود به این میدان چیست؟ و بعد نکاتی در مورد ماه رجب و این شب‌ها و روزهای بسیار با‌منزلت.
چند کلمه از حضرت آقا اول بحث برایتان می‌خوانم که مطالب بسیار مهم و مفیدی است. مطلبی را حضرت آقا در سال ۶۸، بیست و دوم نهم شصت و هشت، مطرح می‌کنند. می‌فرمایند که بشر امروز در چارچوب تمدن‌های مادی دنیا و تحت تربیت مکتب‌های حاکم بر جهان، انسان یک‌بعدی است. یعنی آقا! امروز تمدن‌هایی که بر دنیا حاکمند، بشر را تک‌بعدی بار آوردند. اگر سرگرم زندگی می‌شود، غالباً از معنویت غافل می‌شود. زندگی‌ها امروز یک طوری است که ارتباطی با معنویت ندارد.
دنیا این‌جوری شده. تمدن‌هایی که بر دنیا حاکم است، حکومت‌ها، سیاست‌ها، سیاستمداران، سیاست‌ورزی‌ها، همه به سمت این است که بشر را مشغول کنند، سرگرم کنند به یک سری چیزهای پوچ، بی‌محتوا، مادی و حیوانی و غافلش کنند از معنویت، از عالم نور، از عالم ابدیت. می‌فرمایند: دنیا را ببینید! لابد خوانده‌اید و شنیده‌اید که در کشورهای دور از معنویت، مثل بسیاری از جوامع اروپایی و غیر آن‌ها، البته بین این کشورها هم کم و بیش افراد اهل معنا هستند.
نظام، نظامِ غیرمعنوی و مادی دنیا را چه چیزی پر کرده است؟ نظامِ غیرمعنوی، نظامِ مادی. در آنجا مردم سرگرم زندگی و مادیات و تأمین شکم و رفاه‌اند و اصلاً از معنویت و ارتباط قلبی با خدا و توجه و ذکر و دعا و تضرع و گریه و نافله یادشان نمی‌آید. پس معنویتی که ایشان فرمودند، چیست؟ سرگرم شدن به زندگی چیست؟ همین شکم و رفاه و تیپ و قیافه و کیف و حال و بازی و گیم. این‌هاست دیگر.
دنیا مشغول این‌هاست. تا ۸۰ سال، ۹۰ سال، [آد‌م‌ها] در این تمدن‌های مادی همین‌جوری سیر می‌کنند. در غرب، آدم ۸۰، ۹۰ ساله هنوز توی این گیم‌شاپ‌ها و گیم‌سنترها و توی این بازی‌های آنلاین و تو این فضاهاست. ۸۰ سالش است، هنوز [سرگرم] فضای گیم و بازی و این حرف‌هاست. هنوز مشغول عمل جراحی و عمل زیبایی است. تا ۸۰ سال، ۹۰ سال به همین‌ها مشغول است. سرش گرم است. از معنویت غافل است. ارتباط قلبی با خدا، توجه، ذکر، دعا؛ تک‌تک این‌ها را داشته باشید. این کلمات: تضرع، گریه، نافله؛ این‌ها آن چیزهایی است که ما را به عالم نور و عالم ابدیت و عالم قدسیت متصل می‌کند. این‌ها در غفلت کامل‌اند.
آقا می‌فرماید که بزرگ‌ترین بلا و آفت برای انسان، بزرگ‌ترین بلا برای انسان چیست؟ غفلت. چه بلایی است؟ چه اتفاقی سر آدم می‌افتد؟ او را از همه‌ی خیرات موجود محروم می‌کند. تو دعای ماه رجب چی می‌گویید؟ «یا مَن اَرجوه لِکُلِّ خَیر.» ما آمدیم همه‌ی خیرات را بگیریم. اونی که آدم را از همه‌ی خیرات محروم می‌کند، چیست؟ غفلت. غفلت یعنی مثل کبک سر فرو بردن تو این برف عالم دنیا. عالم طبیعت، عالم ماده، عالم حیوانیت. مثل حیوان‌ها زندگی کردن. صبح تا شب با افکار و دغدغه و خیالات حیوانی زندگی کردن. تازه از حیوانات بدتر؛ چون حیوانات این‌قدر بریز و بپاش ندارند. این‌قدر جنایت نمی‌کنند برای رسیدن به اهداف حیوانی خودشان. برای اینکه بسته‌ی کاه بیشتر، جو بیشتر بخواهند بخورند، قتل عام نمی‌کنند. تعرض به آن تکه از آخور یک گوسفند دیگر نمی‌کنند. آخور را روی سر گوسفند خراب نمی‌کنند. زمینش را غصب نمی‌کند. این انسانی که حیوان می‌شود، از همه‌ی این‌ها بدتر می‌شود. خطرناک‌تر می‌شود.
بعد آقا می‌فرمایند که وقتی مشغول شکم و اداره‌ی زندگی شخصی می‌شوند، حتی در میدان سیاست هم غافل‌اند. این می‌شود نوع سیاست‌شان. بیشتر مردمی که در کشورهای پیشرفته هستند، درک و تحلیلی از مسائل سیاسی ندارند. این می‌شود اثر آن غفلت. سیاستمدارهای عالم این را می‌خواهند. شما مشغول بشوی به خوردن و بازی کردن و ماری‌جوانا و تیپ و قیافه و گیم و این داستان‌ها، دیگر کاری به این نداشته باشی که کی دارد می‌خورد؟ کی دارد می‌بَرَد؟ این نوع حکومتداری درست است یا غلط؟ کی ظالم است؟ کی مظلوم است؟ کی دست انداخته به حق یکی دیگر؟ چه حقی را دارد چپاول می‌کند؟ کی چه حقی دارد؟ قیام بکنی برای اینکه حق خودت را بگیری؟ قیام کنی برای اینکه حق مردمت را بگیری؟ نمی‌شود. اثر غفلت.
بیشتر مردمی که در کشورهای پیشرفته هستند، درک و تحلیلی از مسائل سیاسی ندارند و دولت‌ها با گروهی و حزبی و احیاناً قوم‌گرایی و ناسیونالیستی آن‌ها را به این طرف و آن طرف می‌کشانند. در میدان‌های سیاست از آن‌ها استفاده می‌کنند و اصولاً توده و عامه‌ی مردم تحلیل سیاسی ندارند. این می‌شود از اثرات مخرب غفلت. یکیش این است. غفلت مادر همه‌ی مشکلات و گرفتاری‌های بشر است و آدم را از همه‌ی خیرات و برکات محروم می‌کند. یکی از گرفتاری‌هایی که می‌آوَرَد، همین است که تو عرصه‌ی سیاست هم طرف هر را از بر تشخیص نمی‌دهد. نمی‌فهمد کی به چیست. گول می‌خورَد تو انتخاب کردن و نکردنش. چون وقتی که انتخاب نمی‌کند، اشتباه می‌کند. چون وقتی که انتخاب می‌کند، اشتباه می‌کند. آن وقتی که کنش سیاسی انجام می‌دهد، غلط است. وقتی که بی‌کنش می‌شود، غلط است. همه‌اش غلط است. کلاً غلط است. آدمی که غفلت دارد، کلاً سر تا پایش غلط است.
این مسئله‌ی اول.
مسئله‌ی دوم، در تاریخ نوزدهم ششم هزار و سیصد و هفتاد و شش، این مطلب را آقا آنجا می‌فرمایند. می‌فرمایند: امروز علت اینکه دانش پیشرفته‌ی فوق‌مدرن تمدن دنیای غرب قادر نیست بشریت را نجات بدهد، همین است که با انسانیت همراه نیست. هشتگ انسانیت قبلی، هشتگ غفلت. اینجا هشتگ انسانیت. غفلت ما را از چی غافل می‌کند؟ از انسانیت.
آقا، هر جایی که دانش باشد پس، آقا علم آمده، ولی ما را نجات نداده است. دوره‌ی مدرن و پست‌مدرن دورانی است که ما دانش پیدا کردیم، ولی انسان نشدیم. چرا؟ آقا می‌فرمایند: هر جایی که دانش باشد، ولی وجدان، معنویت، اخلاق، عاطفه و احساسات بشری در آنجا غایب باشد، بشر از آن دانش سودی نخواهد برد. این دانش به درد ما نمی‌خورَد.
می‌شود یک ابزار، یک چنگال قدرتمند برای این گرگ‌های زمانه. ما حیوان درنده‌ای به نام گرگ، به نام کرکس، ببر، شغال، این‌ها شعاعی دارند. قدرت‌شان یک ظرفیتی دارد. یک توانی دارند. در حد اینکه یک گله را بزنند. ۱۰ نفر، ۲۰ نفر را بکشند، تکه‌تکه کنند. بشر مدرن آمده با سلاح علم، کی را مسلح کرده؟ همین ببر و شغال را، همین گرگ را، همین حیوان درنده را. به او امکان داده که در کسری از ثانیه، چند صدهزار نفر را بسوزاند، دود کند، بفرستد هوا. دانش در خدمت انسانیت نبوده است. چرا؟ چون در خدمت معنویت نبوده است. در خدمت اخلاق و عاطفه و احساسات نبوده است. در خدمت وجدان نبوده است. بشر از آن سودی نبرده است.
آقا می‌فرمایند: دانش بدون معنویت و اخلاق، بمب اتم می‌شود. به جان بی‌گناهان می‌افتد. اسلحه می‌شود. غیرنظامیان را در لبنان و فلسطین اشغالی و دیگر مناطق عالم هدف قرار می‌دهد. مواد کشنده‌ی شیمیایی می‌شود در حلبچه و بقیه‌ی نقاط عالم. زن و کودک، مرد، جوان و انسان و حیوان را به نابودی می‌کشاند. این‌ها از کجا آمد؟ این مواد کشنده از همین مراکز علم و از همین کشورهای اروپایی. دانشمندان این‌ها را تولید کردند. چقدر علم دارند؟ چقدر درس خواندند؟ چقدر زحمت کشیدند؟ چقدر مقاله نوشتند؟ چقدر پروژه برداشتند؟ نتیجه‌اش چی شده؟ شده آدم‌کشی.
در طول تاریخ همیشه دو تا جریان بودند. یک جریان، جریان دانشمندان بودند، یک جریان، جریان جنایتکاران بودند. امروز دانشمندان شدند سردمدار جنایتکاران عالم. خیلی عجیب است این. خیلی عجیب است. فکر نمی‌کنم در طول تاریخ سابقه داشته همچین چیزی که جنایتکارترین موجودات زمین، دانشمندترین موجوداتش باشند. این خیلی اتفاق عجیبی است. این خودش قله‌ی حیوانیت است. برای همین ما داریم این پیشرفت را رد می‌کنیم. چون دیگر به اوج رسیده. شر و ظلم و طغیان به اوج رسیده. از این بیشتر دیگر نمی‌شود که هر آنچه از خیرات و نعمت‌ها و برکات و چیزهای خوبی که تو عالم بوده، در خدمت کفر و طغیان و ظلم و جنایت قرار گرفته. در تاریخ سابقه نداشته است. این می‌شود «ملئت ظلماً و جوراً.» زمین لبریز شده است از ظلم و جنایت. چون آن طبقه‌ای که باید روبروی جنایتکاران می‌ایستادند، خودشان جنایتکار شده‌اند و خودشان معلم جنایتکاران شده‌اند و خودشان سردمدار و پیش‌قراول جنایت شده‌اند.
این یک نکته. بعد می‌فرمایند که این می‌شود نتیجه‌ی این اوضاع که چون با اخلاق و معنویت همراه نیست، کسی لذت زندگی را نمی‌چشد. این علم به درد بشر نمی‌خورد. فقط به درد ظلم و ظالمین می‌خورَد.
این یک مطلب. بعدی فرمایشی که آقا دارند، در چهارم یازدهم هزار و سیصد و شصت و نه می‌فرمایند که ببینید! این تمدن منحوس غربی عجب فرهنگ غلطی را بر دنیا عرضه می‌کند. واقعاً این‌ها کجایند؟ هزاران تن بمب بر سر شهرها و مردم بی‌گناه و بچه‌ها و مریض‌ها و پیرمردها و بی‌گناه‌ها و غیرنظامی‌ها بریزند، مانعی ندارد. ولی یکی از این هواپیماهایی که رفته این همه جنایت کرده، ساق خلبانش (یعنی خلبان را) بگیرند، بیاورند تو تلویزیون نشان بدهند، جنایتی می‌شود که همه دنیا روی آن سر و صدا و اظهار تأسف می‌کنند. می‌گویند: برخلاف کنوانسیون است. این چه فرهنگی است؟ این چه فرمول غلطی در فهم حقایق بشری است؟ چرا شما کشتن انسان‌ها را جنایت نمی‌دانید، ولی آوردن یکی از این کُشندگان را در تلویزیون جنایت به حساب می‌آورید؟ همه اعتراض می‌کنند، همه جنجال می‌کنند. من نمی‌فهمم این چه فرهنگی است؟ این چه نکبتی بود که از قبل این برای دنیا به وجود آمد؟
چقدر دنیا را و غرب را این شکلی تحلیل و تبیین می‌کنید. نگاه درست به غرب و غربی‌ها می‌خواهد. این فرهنگ را صادر کنند. می‌خواهند این کیفیت درک از مصالح و مفاسد بشری و اخلاق اجتماعی را به همه‌ی دنیا صادر کنند. همه هم باید این فرهنگ غربی را قبول کنند. این می‌شود نظم نوین جهانی. این می‌شود دهکده‌ی جهانی. همه‌ی قوانین و پروتکل‌های بین‌المللی در راستای همین است. سند ۲۰۳۰ را برای همین نوشتند. یونسکو، یونیسف و دیگران، همه در خدمت همین‌اند. در خدمت این فرهنگ‌اند.
چرا شما [یا] ایران [یا] شمال (کشور) اسلامی، جمهوری اسلامی منفورید برای این قدرت‌ها؟ نه مردم، نه ملت‌ها. این قدرت‌ها، این سردمداران، چرا بدشان می‌آید از شما؟ برای اینکه بازی را به هم ریختید. برای اینکه مثل بره‌ها توی این صف دنبال این گرگ راه نمی‌افتید بیایید، [تا ببینید] کی می‌خواهد ببردتان یک جایی گوشتتان را بدرد. بازی را به هم ریختید، خراب کردید. برای همین منفورید، مطرودید. تا وقتی هم برنگردید تو صف، به رسمیت نمی‌شناسدتان. داستان تحریم ما این است. ما گنده‌گویی نکردیم. ما لات‌بازی در نیاوردیم. ما شاخ‌ و شانه نکشیدیم.
ما وایسادیم گفتیم آقا! ما نمی‌خواهیم بره‌ای باشیم در چنگ تو. ما جهانی که تقسیم می‌شود به گرگ و بره را قبول نکردیم. ما گفتیم: نه گرگ، نه بره. ما می‌خواهیم انسان باشیم. می‌خواهیم کسی را چپاول نکنیم، چپاول نشویم. می‌خواهیم خودمان برای زندگی خودمان تصمیم بگیریم. مبتنی بر باورهای خودمان، عقاید خودمان، مصالح خودمان، آیین‌های ملی و باستانی خودمان. ما نمی‌خواهیم نوکر شماها باشیم. ما نمی‌خواهیم دستمان جلو شماها دراز باشد. نمی‌خواهیم برده باشیم. این همه‌ی حرف داستان امروز ما و این دنیاست. از ما این را می‌خواهند. خب، این یک طرف داستان است. ما زیر بار نرفتیم. یک طرف داستان این است که ما در مسیر پیروزی هستیم. تا به حال در مسیری بودیم که شکست نخوریم. امروز در مسیری هستیم که داریم پیروز می‌شویم. خیلی‌ها این را هنوز نفهمیده‌اند. بلکه فکر می‌کنند ما شکست خوردیم. ما نابود شدیم. ما بدبخت شدیم. ما تمام شدیم.
نه، ما تمام نشدیم. ما شکست نخوردیم. اگر قرار بود شکست بخوریم، تو داستان طبس آن موقع باید شکست می‌خوردیم. سال ۵۹ و ۶۰ باید شکست می‌خوردیم. شکست نخوردیم. ما ماندیم. ما زنده ماندیم و دنیای جدیدی را (و) دری [نو] به روی دنیا گشودیم و امروز آن روزی است که دنیا دارد می‌آید به سمت این دروازه. این نکته‌ی کلیدی است. اول این شرایط را باید فهم بکنیم. بعد باید ببینیم کجای این داستانیم؟ ما به عنوان یک سلول، به عنوان یک ذره، به عنوان یک قطعه، کجای این اتفاق و این تحولی هستیم که دارد رقم می‌خورد؟
این بخش از صحبت‌های حضرت آقا را بخوانم برایتان. بعد بروم سراغ بحث ماه رجب. دوم دوازدهم هزار و سیصد و هشتاد و نه، مطلبی را دارند حضرت آقا. خیلی مطلب قشنگی است. ان‌شاءالله گوش بدهید و کیف بکنید. می‌فرمایند که امروز دنیا در زیر بار سنگین تحمیلات ناشی از تمدّن مادی به سطوح آمده است. (آقا) پدر همه درآمده. همه را خسته کرده. ماها خبر نداریم، به گوش‌مان نمی‌رسد. رسانه‌ها در اختیار ما نیست. رسانه‌ها به نفع ما خبررسانی نمی‌کنند. تازه با همه‌ی این سانسور و بایکوت، می‌بینید آقا! همه‌جا این حرف دارد جار زده می‌شود. آقا! بشر امروزی از این تمدّن مادی خسته شده. می‌خواهد فرار کند. پر شده. احساس پوچی می‌کند. امروز حرف اصلی تو دنیا، احساس پوچی کردن و دنبال معنا دویدن است. زندگی بی‌معناست برای انسان مدرن، برای انسان غربی. زندگی سریع است. زندگی پیشرفته است. زندگی آمیخته با تکنولوژی، ولی بی‌معناست. بشر امروز معنا می‌خواهد. دنبال معنا می‌گردد.
به تعبیر حضرت آقا، دنبال راه نجاتی می‌گردد. آنچه شما امروز از بیداری اسلامی در برخی از کشورهای اسلامی، مثل مصر و تونس، ملاحظه [می‌کردید]، آن زمان مال بیداری اسلامی بوده. یک نشانه و نمونه‌ای از به سطوح آمدگی بشریت است. این جملات را ببینید رفقا! خیلی قشنگ است.
وقتی شیاطین بر زندگی مردم غالب می‌شوند – که شیاطین انس از شیاطین جن خطرناک‌ترند، مضمون روایات ماست – شیاطین انس از شیاطین جن خطرناک‌ترند. وقتی این شیاطین غالب می‌شوند، مستکبران عالم که در و زندگی اجتماعی مردم، در زندگی خصوصی مردم، در اقتصاد مردم، در فهم و بین مردم دخالت می‌کنند و آن‌ها را به بیراهه می‌کشانند، زندگی فضای تاریک پیدا می‌کند. این فضای سنگین و تاریک با فطرت انسان‌ها ناسازگار است. بالاخره فطرت انسان بیدار می‌شود. به آن می‌گویند حرکت قسری. تا یک جایی ادامه دارد.
ببینید! این فواره وقتی می‌زَنَد بالا – رفقا، عزیزان من، جون‌ها، نوجوانان، این مثال را خوب دقت بکنیم، خیلی مثال مهمی است – می‌گویند: «القسر لا یدوم.» این یک قاعده است تو فلسفه. «القسر لا یدوم.» یعنی چی؟ قسر یعنی خلاف قاعده حرکت. حرکت قسری، با قاف و سین، «القسر لا یدوم.» دوام ندارد. یعنی چی؟ این فواره وقتی می‌آید بالا، می‌رود، می‌رود، می‌رود، می‌رود تا یک جایی. به آن نقطه‌ی اوج که می‌رسد، برمی‌گردد. چرا؟ برای اینکه خلاف جاذبه‌ی زمین حرکت کردن، حرکت قسری است. حرکت خلاف قاعده است. خلاف روال عالم آفریده نشده برای اینکه آب سربالایی برود. کائنات این را به رسمیت نمی‌شناسد تو حالت ماده‌ها (قوانین ماده). قوانین فیزیک را دارم می‌گویم. قوانین فیزیک این را برنمی‌تابد که آب به جای اینکه برود پایین، برود بالا. اگر دیدید دارد می‌رود بالا، با فشار هم دارد می‌رود بالا، غم نخورید. اصلاً غصه نداشته باشید. اصلاً استرس نداشته باشید. این تا یک جایی می‌رود، می‌رود، می‌رود، برمی‌گردد. با فشار هم برمی‌گردد. می‌شود حرکت قسری. «القسر لا یدوم.» قسر دوام ندارد. این تمدن‌های مادی بی‌خدا و بی‌معنویت، حرکت قسری‌اند تو این عالم. برای همین دوام ندارند. الان هم رسیده‌اند به آن منتهی‌الیه فواره. ما الان تو نقطه‌ای هستیم که بشر دارد برمی‌گردد از این مسیر قسری که رفته.
خیلی نکته، نکته‌ی مهمی است. اگر بگیرید و بفهمید، نوش جانتان. اگر خوب بفهمیم این مطلب را، زندگی‌مان به هم می‌ریزد. زندگی‌مان به هم می‌ریزد. ما در آستانه‌ی همچین تحولی هستیم. در آستانه‌ی روی دادن همچین دنیایی هستیم. دنیا این است. این است که ما داریم به قله نزدیک می‌شویم. این است که تو پیچ تاریخی هستیم. «القسر لا یدوم.» زندگی بی‌خدا، زندگی دور از نور فطرت، زندگی بی‌معنویت، زندگی بی‌انسانیت، تا یک جایی می‌رود. امروز آن نقطه‌ی نهایی، همان جایی است که تا آنجا می‌توانسته برود. به آنجا که می‌رسد، برمی‌گردد. امروز، روز برگشتن بشر به فطرت است. به معنویت، به توحید. شما به ایران نگاه نکنید. به دور و برتان نگاه نکنید. گولتان نزنند آن دور و بری‌های شما [که فکر می‌کنند] قید حجاب و نماز و خدا و پیغمبر و این‌ها را بزنند. از همه چیز رد بشوند. دنیا برگشته به خدا و پیغمبر.
البته ما وظیفه داریم نسبت به دیگران، نسبت به دوستانمان، همشهریانمان، فامیلمان. ولی غصه نخورید. «لا تَعَسَ عَلَی القَومِ الکافِرین.» اصلاً تأسف نداشته باشید. اصلاً دلتان خالی نشود. جریان عالم با پیشرفت حق همراه است. هر یک دانه‌ای که اینجا زمین می‌خورَد، خدایی نکرده، جایش صد تا دارد تو عالم سبز می‌شود. تو مسیر معنویت و برگشتن به خدا و فطرت.
ببینید آقا چی می‌فرماید. می‌فرماید که این فضای سنگین و تاریک با فطرت انسان‌ها ناسازگار است. بالاخره فطرت انسان بیدار می‌شود. این آن چیزی است که امروز دارد در دنیا اتفاق می‌افتد. این را سال ۸۹ آقا می‌گوید. شما ببینید تو این قضایای فلسطین چه اتفاقاتی رخ داد. آقا می‌فرمایند: دنیای غرب هم که اسیر چرخ پرتسلّط قدرت مادی است، امروز به سطوح آمده. بعد یک جمله‌ی کلیدی آقا می‌فرمایند که این خیلی مهم است. ما مسلمان‌ها اگر می‌توانستیم اسلام را درست معرفی کنیم، اگر می‌توانستیم رفتار خودمان را منطبق با اسلام کنیم، مطمئن باشید دنیا به اسلام یک گرایش همگانی و عمومی پیدا می‌کرد. وظیفه‌ی ما امروز چیست؟ اسلام را درست معرفی کنیم. چه شکلی می‌شود اسلام را درست معرفی کنیم؟ رفتار خودمان را منطبق با اسلام کنیم. همان چیزی که متن دین است، تو رفتار من جلوه کند. یکیش می‌شود حمایت از مظلوم. قدرتمند شدن. «أَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّةٍ.» در برابر دشمنتان قوی باشید. تسلیم نشوید. زیر بار ذلت نروید. وعده‌هایش را باور نکنید. این‌ها همه‌اش قرآن است.
چرا دنیا انگشت به دهان مانده از عظمت جمهوری اسلامی تو این قضایای اسرائیل؟ برای اینکه ما به قرآن عمل کردیم. آنجاهایی که به قرآن عمل کردیم، همه ایستادند، کلاه از سرشان برداشتند و ایستاده برای ما کف زدند. هر جایش هم که مشکل داریم، چون عمل نکردیم. مشکلات اقتصادیمان، سبک زندگیمان، مشکلات اجتماعیمان، این‌ها همه به همین برمی‌گردد. انتخاب سیاستمداران و مسئولینمان. اسلامی رفتار نکردیم. منطبق با منطق اسلام عمل نکردیم.
این بخش اول عرایض بنده بود. بخش دومی که می‌خواهم عرض بکنم این است: این آماده شدن، آماده شدن برای این دنیا و مواجه شدن با این روز، چه چیزی لازم دارد؟ اولین نکته را عرض بکنم. اصلاً خود کلمه‌ی رجب به معنای آماده شدن است. ترجیب به معنای تهیه و تهیّؤ و استعداد. رجب از ترجیب می‌آید. رجب به معنای آماده بودن است. آمادگی دارند برای ماه رمضان. آماده‌مان می‌کنند.
امشب وارد یک ماهی شدیم. یک دالانی شدیم. این استودیویی که می‌خواهند ضبط بگیرند، قبل اینکه ببرند طرف را تو استودیو، مثلاً استودیو ۱۴ مثلاً شبکه‌ی ۳، استودیو ۱۲ جام جم مثلاً شبکه‌ی ۳، شبکه‌ی یک. برنامه‌های اصلی آنجا گرفته می‌شود تو جام جم. قبل اینکه تو آن استودیو ببرند، تو یک اتاق می‌برند. حالا اتاق گریم و این‌ها مثلاً از آن تعبیر می‌شود. آماده می‌کنند آن مهمان برنامه را. آنجا آماده می‌کنند. سر و صورتش رو مرتب می‌کنند، عرض کنم که موهاش رو شانه می‌زنند، ریش‌هایش را مرتب می‌کنند. اگر خانمی است مثلاً یک کمی به سر و صورتش می‌رسند. این، آن اتاق آمادگی است برای قبل ورود به آن سالن اصلی.
آن سالن اصلی ملاقات خدا و معنویت و ذکر و توجه و انسانیت، که باران کمالات انسانیت است، آن سالن اصلی کجاست؟ ماه رمضان و خصوصاً شب قدر. قبلش دو تا دالان گذاشتند که ما بیاییم تو این دو تا دالان، آماده بشویم، مهیا بشویم. دالان اول، اتاق اول، سالن اول، ماه رجب است که امشب واردش شدیم. الان ما یکی دو ساعته که وارد ماه رجب شدیم. از همین شب اول هم ملکی شروع می‌کند صدا زدن. به آن می‌گویند: ملک دایی، با عین. که آی آدم‌ها! پاشید، بیایید! خدا اعلام کرده من می‌خواهم همه را ببخشم. می‌خواهم همه‌ی گناه‌هایتان را ندید بگیرم. پاشو بیا! این معنای ماه رجب است. ماه آماده شدن است.
حالا ما چه شکلی می‌توانیم آماده بشویم؟ چند تا نکته می‌خواهم در مورد این عرض بکنم. ان‌شاءالله تذکری برای خودم باشد. تو روایتی دارد از امیرالمؤمنین (علیه السلام). پرسیدند: آقا! آمادگی چطوری است؟ حالا اینجا آمادگی برای مرگ است تو روایت که شیخ صدوق در امالی نقل می‌کند. ولی شما به عنوان «مرگش» را بردارید. چون مرگ هم ملاقات خداست. مواجه شدن با حقیقت، مواجه شدن با اعمال خودمان است. شما عنوان «مرگش» را بردار. بگویید: آماده شدن برای دریافت رحمت، برای ملاقات خدا، برای بهره‌مندی از فیوضات. پرسیدند: «یا امیرالمؤمنین! ما الاستعداد للموت؟» آمادگی برای مرگ چیست؟ شما بگویید: آمادگی برای ماه رمضان، آمادگی برای شب قدر بگویید، آمادگی برای ظهور امام زمان بگویید، آمادگی برای مواجه شدن با دنیای جدیدی که همه دارند برمی‌گردند به سمت خدا. از غفلت خارج می‌شوند.
فرمود: «أداءُ الفَرائِضِ.» آمادگی چیست؟ ۱. آن چیزی که دستور بهت دادند، انجام بدهی. آن چیزی که بهت گفتم باید انجام بدهی، باید انجام بدهی. آن چیزی که بهت واجب کردند، انجام بده. همین. همین. چیزی بیشتر نخواستم. همین. همین پنج وعده نماز را از ما خواستند. همین سی روز ماه مبارک رمضان روزه را از ما خواستند. همین یک‌پنجم سودی که بعد یک سال اضافه می‌مانَد که می‌شود خمس، همین را از ما خواستند. همین زکات فطریه را از ما خواستند. همین، تو همه‌ی عمرمان، یک دانه حج از ما خواستند. صله‌ی رحم از ما خواستند. این‌ها می‌شود واجبات.
و «اِجتِنابُ المَحارِمِ.» از گناه خودداری کنی. دور کنی خودت را. این می‌شود آمادگی. کیا می‌خواهند آماده بشوند برای ماه رمضان، برای امام زمان، برای ظهور، برای آن روز بزرگی که در انتظار ماست و آرام آرام دارد می‌آید؟ گناه را باید بگذاریم کنار. آن چیزی که ما را دور می‌کند، آن چیزی که ما را محروم می‌کند، گناه است. رفقا! عزیزان! تصمیم بگیریم این ماه رجبی که امشب شروع شد، یک تصمیم جدی بگیریم. نه همه‌ی گناهان. سخت است. زیاد است. اولاً که اصلاً بخونیم، مطالعه کنیم، ببینیم گناه چیست. کتاب‌های خوبی هم نوشته شده. استاد فیاض‌بخش و مجموعه‌شان کتاب‌های نوشته‌اند به عنوان گناهان مبتلا به. بر اساس فتاوای رهبر انقلاب، آیت‌الله مکارم، آیت‌الله سیستانی و این‌ها، کتاب نوشته‌اند. گناه‌هایی که اکثراً ماها با آن درگیریم. فیلم به زبان ساده و شسته‌رفته. کتاب قشنگی است. این را تهیه کنید. بخواهید عزیزان برایتان تهیه کنند، بفرستند. بخوانید و بخوانیم ان‌شاءالله.
خب حالا من می‌بینم آقا صد تا گناه است. دروغ، غیبت، نگاه فلان، تمسخر، بد صحبت کردن با پدر و مادر، هزار تا گناه است. یکیش را تو این ماه رجب، یکیش را تصمیم بگیرید. مهمترینش هم نماز. ببینید! هم تو آن واجبات، هم تو محرمات، یک دانه است که اگر آدم به آن جدی باشد، بقیه را درست می‌کند. «اِنَّ الصَّلاةَ تَنهَي عَنِ الفَحشاءِ وَ المُنكَرِ.» نماز که باشد، همه‌ی چیزت آرام آرام درست می‌شود. اگر مرد شدیم، اگر پایش شدیم، خدا کند منم پایش بشوم. منم مردش بشوم. با هم قرار [بگذاریم] امشب. نمازهایمان قضا نشود. اگر بتوانیم اول وقت، اگر بتوانیم نماز جماعت. آن چیزی که با هم قرارش را بگذاریم، این است که از این ماه رجبی که شروع شد، از فردا، اول زمستان، اول دی، همه‌ی این اول‌ها با همدیگر جمع شده. اول رجب شروع کنیم. لااقل یک وعده نماز تو مسجد، اول وقت، به جماعت. حالا مسجد هم نشد، تو مدرسه، دانشگاه، هر جا. یک وقتش را جماعت بخوانیم. اول وقت. نمازها از دست در نرود. این را جدی بگیریم. این ما را آماده می‌کند. این درستمان می‌کند. رو به راهمان می‌کند. این نور می‌آوَرَد. این توجه می‌آوَرَد. این تذکر می‌آوَرَد. این ما را از غفلت دور می‌کند، که همه‌ی بدبختی بشر تو غفلت بود. «اَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکری.» نماز آمده برای توجه من. همین پنج دقیقه، همین ۱۰ دقیقه، همین ۳ دقیقه نماز مغرب چقدر طول می‌کشد؟ بگو سه دقیقه، دو دقیقه. همین خودش. همین آدم را از محیط آلوده، از رفیق آلوده، از کار غلط نجات می‌دهد. نماز.
پس چی شد؟ امیرالمؤمنین فرمود: آمادگی (۱) انجام واجبات، (۲) ترک محارم و محرمات، (۳) «وَ اشتِغالٌ عَلَي المَکارِمِ.» آدم مشغول کارهای خوب و خلقیات خوب باشد. همه‌اش را نمی‌رسیم. دو تایش [را می‌گوییم]. آقا تو حرف زدنم توهین نکنم، تحقیر نکنم. همین را سعی‌ام را بکنم. تو حرف زدن ملامت نکنم، تحقیر نکنم، نکوبونم کسی را. به پدر و مادرم جواب بد ندهم. با استادمان خوب صحبت کنم. حالا مثلاً مثل منی (که) اگر معلم است با شاگردم خوب صحبت کنم. تحقیرش نکنم، کوچکش نکنم. این می‌شود مشغول کارهای خوب شدن. فرمود: کسی که این‌جوری باشد «ثُمَّ لا یُبالی عَلی المَوتِ أَم وَقَعَ المَوتُ عَلَیهِ.» این دیگر برایش فرقی نمی‌کند. خودش بیفتد تو دامن مرگ یا مرگ بیاید سراغش. آدمی که این‌جوری شد، آماده است. مثل اینکه آقا! فرقی نمی‌کند بیایند دنبالمون ما را ببرند فرودگاه یا خودمان پاشیم بریم فرودگاه. آدمی که آماده است، جا نمی‌خورَد. الان یکی در بزند بگوید: آقا! من اسنپم، آمدم ببرمَت فرودگاه. می‌گوید: نه، من فقط وقتی که خودم بخواهم بیایم، آماده‌ام. الان آمادگی ندارم. فرقی برایش نمی‌کند چه خودش بخواهد برود فرودگاه، بیایند دنبالش ببرندش فرودگاه. غافلگیر نمی‌شود. آدمی که آماده است، ظهور فردا باشد، صد سال دیگر باشد، برایش فرقی نمی‌کند. مرگش امروز باشد، صد سال دیگر باشد، برایش فرقی نمی‌کند. این می‌شود آمادگی. ماه رجب، ماه آمادگی. ماه رجب، ماه دعا، ماه ذکر، ماه نماز است.
امشب اگر بتوانیم، رفقا! یکی از کارهای خیلی خوب برای امشب را بگویم و بعد دیگر اگر دوستان سؤالی دارند، چند دقیقه‌ای با هم ان‌شاءالله سؤالات را مرور بکنیم. یک کار خیلی خوبی که امشب می‌شود انجام داد، اگر حوصله‌اش را دارید امشب، اگر نه فردا، نماز توبه معروف به نماز یکشنبه‌ی ذی‌القعده. ببینید! ذی‌القعده یک ماه دیگر است. یکشنبه هم یک روز دیگر است. این تو روز یکشنبه‌ی ذی‌القعده بیان کرد پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) این را. معروف شد به نماز یکشنبه‌ی ذی‌القعده. وگرنه اصل نماز معروف به نماز توبه است. این را امشب اگر بشود یک غسل دارد اولش. بعد که آمدی، وضو می‌گیری. بعد دو تا (دو رکعت) نماز. کلاً هم فکر می‌کنم ۲۰ دقیقه بیشتر، ۱۰ دقیقه بیشتر طول نکشد. گفته: از جایش بلند نمی‌شود، مگر اینکه همه‌ی گناه‌های خود و پدر و مادرش بخشیده می‌شود. حتی حق‌الناسش را هم خدا برایش حل می‌کند. خیلی روایت عجیبی است نماز توبه. این را امشب ان‌شاءالله بنا کنیم به انجام دادنش.
نماز ببندیم روی نماز. نماز، گل کار است. درمان دردهای ما تو نماز است. اهل نماز بشویم ان‌شاءالله. اهل معنویت بشویم. اهل توجه بشویم. بتوانیم این بار سنگین را برداریم. دنیا دارد می‌آید به سمت عالم نور. من و شما باید پذیرایی کنیم از این مهمان‌های خدا.
حالا حق‌الناس برطرف می‌شود؟ پرسیدند. یعنی حق‌الناس برطرف می‌شود؟ نه، معنایش این نیست که دیگر نمی‌خواهد بروی حق‌الناس خودت را [بدهی]. آن‌هایی که حالا بدهی به آنها داری، ظلمی کردی. نمی‌خواهد دیگر بروی حلالیت بطلبی. معنایش این نیست. اگر چیزی از دستت در رفته، نمی‌دانستی، یادت نبوده، خدا بالاخره جبران می‌کند. این‌قدر این نماز، نماز مهم و خوبی است.
من در خدمتم اگر دوستان نکته یا مطلبی دارند. یک ۱۰ دقیقه‌ای وقت داریم. نام نماز، نماز یکشنبه‌ی ذی‌القعده است. تو اینترنت سرچ بکنید: نماز یکشنبه‌ی ذی‌القعده. هم امشب می‌توانید انجام بدهید، هم فردا. بله، فردا. حالا سؤالاتی نوشتند دوستان. یک عزیز نوشته‌اند که: چیکار کنیم تا ماه رجبمان، بهتر شروع بشود؟ یک بررسی بکنیم. خواهر عزیزم، دیگر احتمالاً سن این بچه‌ها در سن و سال بچه‌های بنده باید باشد و بگویم دختر عزیزم! کاری که می‌شود کرد، این است: یک بررسی بکنم. شماها که حالا سن‌هایتان کم است، ۱۶ سال، ۱۷ سال، ۱۸ سال. فکر می‌کنم تو این سن و سال‌ها باشد. پاکید. الحمدلله. دل‌هایتان پاک است. نورانی هستید. امثال من هم که گرفتاریم. یک عمر گناه و غفلت و رذیله‌ی اخلاقی و حق‌الناس و حق‌الله. ما گرفتاریم. شما که الحمدلله خیلی بارتان سبک است. یک بررسی کوچک که می‌کنید، می‌بینید آقا! تو این دو سه سالی که چهار پنج سالی که مثلاً از زمان بلوغم گذشته، یک مقداری نماز مانده، یک مقداری روزه مانده. به هر حال حق‌الناسی بوده، دلی شکستم، خدایی نکرده، رفیقی، دوستی، معلمی، فامیلی. این‌ها را صاف کنیم. همین. این اصلاً عوض می‌کند. می‌بَرَد ما را زیر دوش این رحمت ماه رجب. یکی از بهترین کارها همینه. الان برای شماها سخت نیست. برای من این کار خیلی سخت است. بخواهم نگاه کنم ببینم تو این بیست و خرده‌ای سالی که ما مکلف شدیم، اوضاع‌مان چطور بوده؟ بیست سی سالی که گذشته، اوضاع‌مان چطور بوده؟ شما خیلی دور نیست ازتان. دل‌هایتان پاک است. آماده‌اید. ان‌شاءالله که خدا دستتان را هم می‌گیرد.
خب، بروید به اعمال شب یلدایتان برسید دیگر. فکر کنم خیلی هم عالی. سلامت باشید. باز هم تشکر. سلامت باشید ان‌شاءالله. ان‌شاءالله که موفق باشید. بنده خیلی التماس دعا دارم از همه‌ی این پسرها و دخترهای خوب و عزیزم. بنده‌ام را دعا کنید. سلامت باشید ان‌شاءالله. به هر حال یاد گنهکارها که اولاً به هر حال تو ذهنتان باشد و از خدا بخواهیم خدا ما را هم ببخشد. خدا حفظتان کند ان‌شاءالله. ان‌شاءالله که تو این ماه رجب غرق رحمت و عنایات خدای متعال باشید و باشیم. آماده بشویم برای ماه شعبان و ان‌شاءالله آماده بشویم برای ماه رمضان و شب قدر. به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.

--------------------------

منابع:

[آیه قرآن] سوره عنکبوت، آیه ۴۵ — «...إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ...»

[آیه قرآن] سوره مائده، آیه ۱۰۵ — «...أَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي»


[آیه قرآن] سوره بقره، آیه ۱۲۵ — «...وَأَعِدُّوا لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ...»


[داستان/حکایت تاریخی] رهبر انقلاب می‌فرمایند که ما در آستانه یک پیچ تاریخی و نزدیک به قله‌ای هستیم که از صدر اسلام تاکنون به آن نرسیده‌ایم. (https://farsi.khamenei.ir)

[داستان/حکایت تاریخی] رهبر انقلاب در سال ۶۸ بیان کردند که تمدن‌های مادی حاکم بر جهان، انسان را تک‌بعدی بار آورده و از معنویت، ذکر، دعا، تضرع، گریه و نافله غافل کرده‌اند. (https://farsi.khamenei.ir)

[داستان/حکایت تاریخی] رهبر انقلاب در تاریخ نوزدهم ششم ۱۳۷۶ فرمودند که دانش پیشرفته تمدن غرب، چون با وجدان، معنویت، اخلاق و عاطفه همراه نیست، نمی‌تواند بشریت را نجات دهد و به ابزاری برای جنایت مانند بمب اتم و سلاح‌های شیمیایی تبدیل شده است. (https://farsi.khamenei.ir)

[داستان/حکایت تاریخی] رهبر انقلاب در تاریخ چهارم یازدهم ۱۳۶۹ بیان کردند که فرهنگ منحوس غربی، ریختن هزاران تن بمب بر سر مردم بی‌گناه را مانعی نمی‌داند، اما نشان دادن تصویر یک خلبان اسیر در تلویزیون را جنایت علیه کنوانسیون‌ها می‌شمارد. (https://farsi.khamenei.ir)

[داستان/حکایت تاریخی] در تاریخ دوم دوازدهم ۱۳۸۹، رهبر انقلاب فرمودند که امروز دنیا از تمدن مادی به ستوه آمده و به دنبال راه نجاتی می‌گردد. فطرت انسان، فضای تاریک ناشی از غلبه شیاطین را برنمی‌تابد و سرانجام بیدار خواهد شد. (https://farsi.khamenei.ir)

[حدیث/روایت] امیرالمؤمنین (ع) در پاسخ به سؤال «آمادگی برای مرگ چیست؟» فرمودند: «انجام واجبات، دوری از محرمات و مشغول شدن به مکارم اخلاق.» (أداءُ الفَرائِضِ، وَ اجتِنابُ المَحارِمِ، وَ الاشتِمالُ عَلَی المَکارِمِ). (عيون أخبار الرضا عليه السلام , الجزء۱ , الصفحة۲۹۷)

[داستان/حکایت تاریخی] نماز توبه که به «نماز یکشنبه ذی‌القعده» معروف است، برای امشب (شب اول رجب) توصیه می‌شود. این نماز شامل یک غسل، وضو و دو نماز دو رکعتی است و گفته شده گناهان فرد و پدر و مادرش را می‌بخشد و حتی حق‌الناس او را حل می‌کند. (قمی، عباس، مفاتیح‌الجنان، قم، مشعر، ۱۳۸۷ش.ملکی تبریزی، میرزاجواد، المراقبات، قم، ذوی‌القربی، ۱۴۲۲ق.)