اثر اجتماع و کنار هم قرار گرفتن مردم دقیقا اثر قطراتی است که کنار هم جمع می‌شود و هر قطره ای قبل از اجتماع یک کارکرد خیلی مختصری داشته است؛ اما وقتی قطره ها دریا می‌شوند آن وقت سیلی می‌شود و می‌تواند مملکتی را از قحطی و خشک‌سالی نجات دهد. می‌تواند بسیاری از این زباله ها را با خود ببرد و از مملکتی دور کند.اگر مردم در صحنه نباشند، حضورشان را نشان ندهند و اعلام آمادگی نکنند، هیچ اتفاق و تحولی در عرصه اجتماعی رخ نمی‌دهد.

این روزها همه در تب و تاب انتخابات ریاست جمهوری اند. اما در پس این همه تکاپو ، سرانجام یک نفر و نه بیشتر! به ریاست جمهوری خواهد رسید.
اما مملکت درون ما نیز نه فقط چهارسالی یکبار بلکه هر روز در کشاکش ریاست جمهوری است.
در مملکت نفس ما همیشه آشوب و اضطراب بین دو کاندید انتخاباتی است.
یک طرف جنود عقل و ملائکه و اولیای الهی و طرف دیگر جنود جهل و شیاطین و اولیای طاغوت.
مملکت درون ما وقتی آباد خواهد بود که قوه قضاییه را “نفس لوامه” عهده دار شود و قوه مقننه در دست “وحی” باشد و قوه مجریه را “عبودیت” در اختیار گیرد.

جمعیت ما چقدر است ۸۳ میلیون؛ ژاپن نزدیک ۱۳۰ میلیون جمعیت دارد. مشکل ما این است که خودمان را باور نداریم. می‌روند کشورها را بررسی می‌کنند که چقدر ظرفیت از یک کشور کشف‌شده است و چقدر کشف نشده است چقدر ظرفیت دارد. اولین کشوری که در تمام دنیا استعدادهایش کشف نشده است ایران است.