پیرمرد کنار آب‌خوری حرم آمد.
دست دراز کرد، آب جاری شد.
جای آنکه لیوانش را پر کند، زار‌‌ زار گریست.
گفتند:چه شد؟
گفت:آقا امام رضا علیه السلام با من از زبان این آب سخن گفت.
«تا وقتی دستت را به نیاز دراز کرده ای، فیض جاری است…»

سفارش امام رضا علیه السلام به حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام:
دوستان ما نباید فرصت‌های گرانبهای زندگی و وقت ارزشمند خود را به دشمنی با یکدیگر تلف کنند.
من با خود عهد کرده ام که هر کس مرتکب اینگونه امور شود یا به یکی از دوستانم و رهروانم خشم کند و به او آسیب رساند از خدا بخواهم که او را به سخت ترین کیفر دنیوی مجازات کند و در آخرت نیز اینگونه افراد از زیانکاران خواهند بود.

ما راهی جز توبه نداریم و با توبه، خدای متعال وعده داده، می‌بخشد و اصلاح می‌کند.هرچقدر هم گناه بزرگ باشد حق نداریم هیچ بابی برای یاس برای خودمان بازکنیم؛ چون درهای خدای متعال به سمت رحمت بسته نشده است. هر وقت یقین پیدا کردی خدای متعال در رحمت را بسته است (یقین پیدا کردی؛ یعنی خود خداوند به تو بگوید که در رحمت را به روی تو بسته‌ام) آن زمان حق‌داری ناامید شوی.

کسی که دست دهش دارد این در برزخ دست و قدرت دارد. کسی که در مقابل حق سکوت می کند در برزخ لال است. کسی که چشمانش را در راه علم و قرآن در دنیا خرج کرده در برزخ چشم و دید دارد.