چرا صدها کار انجام میدهیم؛ اما روزی گیرمان نمی‌آید؟

دعایی در رزق داریم که در تعقیبات نماز عشاء است. مضمونش این است که خدایا ما را سرکار نگذار. آنجا که رزق من است، به همان‌جا بروم و آن را زود بگیرم. چه افرادی این شکلی هستند؟ چرا گاهی صد کار هم انجام می­دهیم؛ ولی روزی گیرمان نمی­آید؟
سرکار هستیم. علاف هستیم. یک مدت به آن اداره می­رویم. مدتی دیگر به شرکت دیگر می­رویم. یک مدت می­رویم بازار، یک مدت می­رویم بورس، یک مدت می­رویم ارز، یک مدت می­رویم فلان جا. هر جا می­رویم احساس می­کنیم، عمری را گذاشته ایم­ و فایده­ ای برای ما نداشت. سرکار رفتیم. سرکار گذاشتی، اثرش این بود که در رزق سرکار رفتی