این‌که کار «الف» را انجام دادید و کار«ب» برای شما اتفاق افتاد؛ این دو فعل است؛ مثلاً سرباز که پایش را جفت نکند باید دستشویی را طی بکشد. این دو کار است که یکی اعتباراً جزای دیگری به‌حساب می‌آید. عذاب اخروی اعتباری نیست. صورت ملکوتی خود عمل و عین حقیقت است.

گوشی موبایل وقتی به آب می‌افتد می‌سوزد. درحالی که نه تنها آتش نگرفته بلکه خیس هم شده است. این سوختن به معنای این است که کارکرد و کارایی‌اش را از دست داده است. سوختن در بزخ و قیامت نیز دقیقاً به همین معناست؛ یعنی انسانی که قرار بود کار خدایی کند، کارایی و کارآمدی ندارد و آتش و جهنم، چیزی جز این نیست.