آداب سخن و معاشرت
در سیره
«امام رضا علیه السلام»
آداب سخن در سیره امام رضا علیه السلام:
۱) هرگز در کلام شان به کسی جفا نمیکردند
یعنی به کسی کنایه نمیزدند، حرف نیش دار نمیگفتند، آبروی کسی را نمیریختند.
آداب سخن در سیره امام رضا علیه السلام:
۲) هیچ گاه به میان کلام کسی نمیآمدند تا هنگامی که فرد کلامش تمام شود. در این باره در روایت آمده هر کس کلام دیگری را قطع کند،به مانند این است که پنچه انداخته است و صورت دیگری را زخم کرده است.
آداب سخن در سیره امام رضا علیه السلام:
۳)حضرت همواره لطافت هایی در کلام شان داشتند؛ مانند دقت در انتخاب تک تک کلمات.
آداب سخن در سیره امام رضا علیه السلام:
۴) کلام حضرت بر پایه قرآن بود؛ جواب دادن و مثال آوردن هایشان به دلیل انس زیاد با قرآن، همه قرآنی بود.
آداب معاشرت در سیره امام رضا علیه السلام:
۱) تواضع: هیچ گاه حاجتی که بتوانند برطرف کنند را رد نمیکردند، نسبت به زیردستان درشت گویی نداشتند، تا تمامی اهل خانه شروع به غذا خوردن نمیکردند غدا میل نمیکردند، هیچ وقت صدای ایشان بالا نرفت.
آداب معاشرت در سیره امام رضا علیه السلام:
۲) تعامل: اهل مشورت کردن بودند.
بدون دیدگاه