«وَ قالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمنُ وَلَداً سُبْحانَهُ بَلْ عِبادٌ مُکْرَمُونَ» (انبیاء: ۲۶ )
نسبت ما و باقی موجودات باخدا نسبت تجلی است.
ولد فرع بر انفصال و انفکاک است. یکی از کسی درمی‌آید و جدا می‌شود. اما در تجلی این‌طور نیست. نسبت کلام و متکلم است. زمانی که صحبت می‌کنم صوتی از دهان من خارج می‌شود. این صوت حامل کلام من است. این کلام از من جداشده و به شما رسید یا در من هست و به شما هم رسید؟ نسبت ما و باقی موجودات باخدا نسبت تجلی است. در تجلی جداشدنی وجود ندارد بلکه یک حقیقتی از بالا به پایین می‌آید و جلوه می‌دهد.
مصطفی امینی خواه
بدون دیدگاه