معنای «اباعبدالله» را می‌توان در اربعین متوجه شد امام حسین (ع) است که عبدالله را تربیت می‌کند و این تربیت در پیاده‌روی اربعین صورت می‌گیرد! اینجا عبودیت نمایش داده می‌شود چراکه تمام ملکیت‌ها از بین می‌رود و تمام جایگاه‌ها و انانیت‌های افراد زیر پا گذاشته می‌شود. ... ادامه مطلب

موج جمعیت میلیونی اربعین، کمتر از شأن امام حسین (ع) است. آن‌چنان کشتی نجاتی، دریاهایی کش‌دار تر از جمعیت اربعین می‌طلبد. دیر نباشد روزی که همه عالم، اقیانوس شود تا عظمت «سفینه النجاه» رخ نماید. ... ادامه مطلب

نماز شبیه صفحه تلفن همراه است. اگر صفحه تلفن روشن باشد، لمس کردن صفحه اثر گذار است اما اگر خاموش باشد هرچه لمس کنیم هیچ اثری ندارد. در نبود نماز نیز هیچ اثری از هیچ یک از اعمال ظاهر نمی‌شود. ... ادامه مطلب

سرکه ملکوت عجیبی دارد!! اگر آب انگور چهل روز بماند شراب می‌شود، اما اگر چهل روز دیگر بماند سرکه می‌شود. شراب عقل را کم می‌کند ولی سرکه عقل را زیاد و شهوت را کم می‌کند، همچنین سرکه در خانه برکت دارد و شیاطین و اجنه را دفع می‌کند. «درواقع سرکه شرابی است که چله گرفته» ... ادامه مطلب

در آخرت هیچ چیز فی البداهه و نو پدید نداریم. هرچه هست ملکوت دنیاست و جلوه‌ای از دنیاست. در دنیا موانع زیادی وجود داشت و به کُنه مساله پی نمی‌بردیم. امّا در قیامت حجاب‌ها کنار می.رود و ملکوت دنیا دیده می‌شود. ... ادامه مطلب

روزی در محضر مرحوم علّامه طباطبایی بودیم که یکی از دوستان حاضر در آن جلسه این بیت عارف شیراز را زمزمه کرد: کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش کی روی؟ ره ز که پرسی؟ چه کنی؟ چون باشی؟ یک‌باره مرحوم علّامه، دست در مقابل صورت گرفت و سخت گریست و در حالی که شانه‌هایش به شدت تکان می‌خورد، با خود زمزمه فرمود: «کی روی؟ ره ز که پرسی؟ چه کنی؟ چون باشی؟» گویا آن کس که در بیابان از کاروان بازمانده و راه نمی‌داند، خود او است. آن گریه قلب حضار را چنان به آتش کشید که هرگز شعله آن در جانشان به سردی نمی‌گراید. رَحِمَةُ اللّهُ وَاَنْزَلَه فِی جِوارِ قُرْبِهِ. شهود و شناخت، آیت اللّه ممدوحی، ج۱، ص۱۰۶ ... ادامه مطلب

امام صادق (علیه‌السلام): من خوش ندارم کسی بمیرد درحالی‌که هنوز برخی از آداب پیامبر (صلی‌الله عليه وآله وسلم) را به‌جا نیاورده است. وسائل الشيعة، الحر العاملی ج ۲۱، ص ۱۳ ... ادامه مطلب