!! توجه: متن زیر توسط هوش مصنوعی تولید شده است !!
بسم الله الرحمن الرحیم. الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا ابوالقاسم المصطفی محمد. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم. فعالطیبین الطاهرین و لعنت الله علی القوم الظالمین من الان الی قیام یوم الدین. رب اشرح لی صدری و یسرلی امری و احلل عقدة من لسانی یفقهوا قولی.

در آغاز بحث، خیلی دوست دارم این روایت را که معمولاً کامل خوانده نمی‌شود، همه فی‌الجمله یک چیزی از آن شنیده‌ایم و یک چیزی از آن می‌دانیم که در مورد زیارت عاشوراست و متن اصلی و نسخه اصلی زیارت عاشوراست که با این نسخه‌ای که معمولاً دست ماست تفاوت‌هایی دارد. آثارش را که حضرت فرمودند و دستور زیارت عاشورا، دستور اصلی زیارت عاشورا را یک مروری با هم داشته باشیم، بعد بحثمان را ان‌شاءالله در ادامه این چند شب پی می‌گیریم.

مالک جُهَنی از امام باقر علیه السلام نقل می‌کند؛ روایت هم در "کامل الزیارات" و آغازش از صفحه ۱۷۴ است. حضرت فرمودند: «مَن زَارَ الحُسَینَ علیه السلام یَومَ عَاشُورَاءَ مِنَ المُحَرَّمِ حَتَّى یَظَلَّ عِندَهُ بَاکِیاً لَقِیَ اللهَ تَعَالَى یَومَ القِیَامَةِ بِثَوَابِ ألفِ ألفِ حِجَّةٍ وَ ألفِ ألفِ عُمْرَةٍ وَ ألفِ ألفِ غَزوَةٍ.» یعنی: «کسی که روز عاشورا، امروز دهم محرم، زیارت امام حسین علیه السلام برود و ساعاتی را آنجا، یعنی روز را آنجا طی بکند و گریه بکند، "إِنَّهُ بَاکِیاً" روز قیامت خدا را در حالی ملاقات می‌کند که ثواب دو میلیون حج دارد، دو میلیون عمره دارد و دو میلیون غزوه (جنگ) و ثواب کل حج و عمره و غزوه که ثواب "مَن حَجَّ وَ اعتَمَرَ وَ غَزَا مَعَ رَسُولِ اللهِ".» هر کدام از حج و عمره و غزوه این دو میلیونی که گفتیم، هر یک دانه آن با دو میلیون حج با پیغمبر، دو میلیون عمره با پیغمبر، دو میلیون غزوه راشدین... نه فقط پیغمبر، انگار دو میلیون حج و عمره و غزوه با ائمه به‌جا آورده؛ از امیرالمؤمنین تا امام زمان.

گفتم که خب حالا ما الان داریم می‌خوانیم، کار داریم با این روایت. تا قبل از اینکه آن بحث‌های مرگ را داشته باشیم، خوب ذهنیت‌ها نسبت به بحث مرگ و ثواب و این‌ها این بود که آقا، یک چیزی می‌زنند تو کاسه‌مان، یک چیزی بهمان می‌دهند، یک لطفی می‌کنند. دیگر باید ذهنمان عوض بشود. ما هم ان‌شاءالله این چند جلسه، فضای بحث را می‌بریم به همان سمتی که در تتمه مباحث خواهیم داشت و دیگر اینی که می‌گوییم ثواب فلان دارد و اینجوری می‌شود و قیامت این‌طور می‌شود را دیگر ذهنیت بسیط و عادی نباشد، نه. این یک معنای دیگری دارد، یک چیز دیگری است که حالا کار داریم، یک بحث مفصلی ان‌شاءالله خواهیم داشت و اگر خدا توفیق بدهد، بحث عمیقی با مطالعه متونی از مرحوم طباطبائی در سه تا کتاب شریف و استثنائی ایشان. یکی کتاب شریف "تفسیر المیزان"، یکی "وسایل التوحیدیه" ایشان و یکی هم "رساله الانسان" که بسیار تخصصی و سنگین است؛ ولی بنا داریم که مثل همان مباحث "آن سوی مرگ"، مباحث رقیق بشود و ساده بشود، مطرح بشود و ذهنیت‌مان نسبت به این روایات ان‌شاءالله تغییر خواهد کرد که آقا، این کار را می‌کنیم، آن ثواب دارد، گریه اباعبدالله یک قطره اشکش اینجور است، امام حسین در سمت راست عرش است، کار دارم. امام حسین سمت راست عرشند، امام حسن سمت چپ عرشند، برعکس. بین دو گوشواره عرشند. خوب عرش احتمالاً یک جایی است مثل همین مثلاً منبر، اینورش امام حسن، دست راستش امام حسن، دست چپش امام حسن. خوب بد که چی؟ حالا خیلی اهمیت دارد که عرش ماجرای دیگری دارد. علامه طباطبائی: "مقام اجمال قبل از تفصیل است." عرش یک معنای دیگر دارد. حالا امام حسین سمت راست عرشند، یک معنای دیگر. بحث خلقت نوری اهل بیت، خدا عالم را از نور اهل بیت آفرید. بهشت را از نور امام حسین علیه السلام آفرید. انانس بحث را می‌روم که یک وقت خسته نشویم اول بحث از روایت، حوصله‌تان سر نرود. از جلسات بعد دارم یک گزارشی می‌دهم که خلاصه پدر سوختگی رسانه‌ای خودمان را انجام دهم.

بعد، کسی ذره‌ای محبت امام حسین داشته باشد، جهنم بر او حرام است. فرق کرد. کسی زیارت اباعبدالله برود، جهنم بر او حرام می‌شود. اشک بر اباعبدالله بریزد: "حَرَّمَ اللهُ جَسَدَهُ عَلَى النَّارِ." یکمی حرفه‌ای‌تر و تخصصی‌تر نگاه کنیم. یعنی چه؟ خدا جسدش را بر آتش حرام می‌کند. خدا رحمت کند ضعفاء شیعه، ما را. چشم بسته: "جسدش بر آتش حرام است." ضعفاء شیعه باشیم. رفاه شیعه که خوب نیست آدم همیشه جزو ضعفاء مستضعفین فکری. گفتند: آقا، کربلا ببری، جسدت حرام می‌شود. گفتند: تو مسیر زیارت امام حسین، هر یک قدم یک حج. یک عمره. "سَلَّمْنَا سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا." تمام شد. قبول داری یک قدم حج است؟ یعنی چه؟ مگر حج چیست؟ یک قدم این و دو میلیون ماجرا عوض می‌شود. ان‌شاءالله این زیارت اربعین که می‌رویم، با این مباحث که مطرح می‌شود، فضای ذهنمان اصلاً کلاً یک چیز دیگری است از زیارت امام حسین علیه السلام. دارم می‌خوانم. متن زیارت عاشورای دیگری است که امام باقر علیه السلام یاد دادند. بعد اربعین، چون دستور حضرت این است، آخر آخر می‌فرمایند که: "اگه اینو باید هر روز بخونی، اسمش زیارت عاشوراست. من یاد میدم روز عاشورا که رفتی این کارو انجام بده." می‌فرمایند که: "ولی تو هر روز بخون. همون ارزشی که روز عاشورا داره، بهت میدن. هرجا که باشی از راه دور."

این زیارت عاشورای معروفی که بین ماست که تو مفاتیح، نسخه ممنوعه‌ای با زیارت‌هایی تفاوت‌هایی دارد. این هم باز با نسخه ممنوعه‌ای بازی و مفاتیح اینکه می‌خواهیم بخوانیم، تفاوت دارد. حالا فعلاً آن عزیزانی که مشغولند به هم جهت عاشورا مشغول باشند، دست نزنند، خرابش نکنند. از بعد اربعین ان‌شاءالله شروع بکنیم این زیارت عاشورایی که الان عرض می‌کنم و این را بخوانیم. حالا متن این هم باید یک وقتی منتشر بکنیم و عزیزان متن را داشته باشند، چون جایی نیست. من که کسی کتاب کامل الزیارات داشته باشد، پیدا نمی‌شود. متن روایت بعد اربعین شروع می‌کنیم هر روز. هر روز سال. اسکلتش همان اسکلت زیارت عاشوراست. تعابیر فرق می‌کند. زیارت عاشورای معروف یک کمی کمتر هم هست متن؛ ولی کلیتش همان است. صد تا لعن، صد تا سلام و سجده. هر چند اذکارش مثلاً تو سلامش "السلام علی اولاد الحسین" دیگر "السلام علی السلام علی الحسین و علی علی ابن الحسین و علی اصحاب الحسین." که نسخه ممنوعه‌قاضی هم که منتشر کردیم، آن هم "الا اولاد الحسین" ندارد. از باب اینکه احتیاج بشود. بالاخره بعضی از نسخه‌ها که کم دارد، آن نسخه یک دونه اضافه دارد. آدم احتیاط بکند خوب است؛ ولی متنش کامل متفاوت است اصلاً. خیلی تعابیرش فرق می‌کند که ان‌شاءالله می‌خوانم برایتان متنش را.

مالک جهنی می‌گوید: "قَالَ قُلتُ: جُعِلتُ فِدَاکَ، فَمَنْ کَانَ فِی بَعدِ البِلَادِ وَ أَقَاصِیهَا؟" این‌ها که راهشان دور است، چه کار کنند؟ "وَلَمْ یُتَوَفَّقِ الْمَصِیِرَ إِلَیْهِ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ؟" روز عاشورا کربلا نباشید. "قَالَ: إِذَا کَانَ ذَلِکَ الْیَوْمِ..." داشته باشیم برای عاشورای سال بعد. "فَرَمَى إِلَى صَحْرَاءَ أَوْ سَطْحٍ مُرتَفِعٍ فِی دَارِهِ." فرمود: "وقتی که عاشورا می‌شود، برو به یک صحرایی یا برو پشت بام خونش." ترجیحاً با همان صحراها. اگر نشد، پشت بام. "سَلَّمَ عَلَیْهِ وَ وَجَّهَ إِلَى کَرْبَلاءَ." جهت کربلا را پیدا کند که ما که مشهد هستیم، می‌شود سمت غرب، جنوب غربی. می‌شود قبله. یکم متمایل به راست که بشویم، می‌شود کربلا. "وَ اجْهَدْ عَلَى قَاتِلِهِ بِالدُّعَاءِ." جهت کربلا را پیدا کند. سلام بدهد و خیلی لعن کند قاتل امام حسین را. "وَ لَعَنَهُ بِعْدَ رَکْعَتَیْنِ." بعد دو رکعت نماز بخواند. قبل زیارت عاشورا، دو رکعت نماز قبلش داریم. "وَ یَفْعَلُ ذَلِکَ فِی صَدْرِ النَّهَارِ." تو روز عاشورا این کار را وسط ظهر انجام بدهد. قبل از زوال؛ ولی هنوز اذان ظهر، یک نیم ساعت، ۴۰ دقیقه، یک ساعت قبل از ظهر. "وَ یَتْلُو الْحُسَیْنَ عَلَیْهِ السَّلَامُ رَوْضَةً لِلْإِمَامِ الْحُسَیْنِ وَ یَبْکِی." روضه بخوان برای امام حسین و گریه کن. "آدَابُ شَاهٍ جَالِبَةٍ!" جالب است. حضرت می‌فرمایند همین کار را هر روز انجام بده. همه‌اش را آخر می‌فهمه. همه‌اش را هر روز. که این واقعاً یک آثار دیگری دارد. غیر از این زیارت عاشورایی که که ما... چون یک جایی گفتیم که کسی صد لعن و صد سلام نمی‌تواند بگوید، نخواند. زیارت عاشورای غیر معروف را بخواند. زیارت عاشورای غیر معروفه را گذاشتند برای آن‌هایی که سلام نمی‌توانند بگویند. خب ما الان دیگر اصلاً کلاً ریختیم به هم. غیر معروفمان که نمی‌آید، زیارت عاشورای معروفمان هم دیگر نمی‌آید. قبلاً نمی‌خواندیم، الان هم که این‌طور گفتی دیگر هیچی دیگر. جامع را بخوانیم.

غیر معروفه را بخوانید، خیلی معارف دارد. اولش نماز دارد و بعد زیارت و عرض کنم که ذکر سجده و این‌هایش هم فرق می‌کند. خیلی بیشتر است. اگر کسی می‌تواند بیند. زیارت توقیفیه. نمی‌شود آدم از خودش یک چیزی کم کند، یک چیزی اضافه کند. نکته بسیار مهمی است. مرحوم... حالا از دو جهت عاشورا از دو جهت مشکل پیدا می‌کند. اگر کسی مرحوم شیخ عباس قمی در مفاتیح می‌فرماید که من این کتاب را که نوشتم، اگر کسی چیزی بهش اضافه کند و چیزی کم بکند، بنده بین خودم و خدا عهد کردم که این را لعن ابدی کنم. زیارت عاشورا "اضافه می‌کند و علی اصحاب الحسین و علی العباس اخی الحسین." خیلی دیگر این‌ها ولایتشان دوزش بالاست دیگر. امام صادق و امام باقر علیه السلام حواسشان نبود که حضرت عباس را باید بگویند. از تقی نقی امام بردار، به‌جایش عباس را بگذار. حالا حضرت عباس را نگفتند، اولش اضافه می‌کند، وسطش اضافه می‌کند. این هم باز حواسمان باشد. این "یا اباعبدالله" که می‌گوییم، حالا یک وقت هست تکرارش از باب نیکی، یک انسی پیدا بکند آدم، شاید اشکال نداشته باشد. همان هم احتیاط است که دیگر توسل که کلاً باید دو بار خواند. "یا رَبِّ" دعای کمیل باید سه بار گفت. سه سه تا نه تا. امیرالمؤمنین نمی‌دانستند اصلاً چه شکلی حال پیدا می‌کنند آدم سه بار دعای کمیل؟ آدم نه بار "یا رَبِّ" می‌گوید که قشنگ خوب همه با هم. خب این‌ها بد است دیگر. توقیفی، زیارت. هیچی نباید بهش اضافه بشود، کم بشود. اگر تو زیارت فرموده صد لعن، صد سلام یعنی همین. حالا من خیلی حقیقتش را نفهمیدم و نمی‌دانم استحسان‌های علماء بوده یا روایتی براش داریم که بنده ندیدم، ندیدم روایت این شکلی که آقا، صد بار به نیت صد. با شکلات پخش می‌کرد. گوهر شکلاتی صد تا صلوات دارد. گرفت. گفت: صد تا صلوات. خورد. بازی درآوردن است دیگر. صد تا ندارد، رو بخوان. چه کاری است؟

نکاتی بود که عرض کردیم. حضرت فرمودند که مشغولش باش. روایت اصلش از علقمه بن محمد حضرمی است. ته سند مالک جهنی را گفته. روایت علقمه یک دعای علقمه داریم، آن یک بحث دیگری است. این زیارت عاشورا به نَقلِ عَلْقَمَه است. علقمه کربلا، اسم این بنده خدا، ماجرایی داریم، قاطی شده است. پس دو رکعت نماز بخوان، روضه بخوان، گریه کن. "وَ یَأْمُرُ مَن فِی دَارِهِ بِالبُکَاءِ عَلَیْهِ." هرکی هم تو خانه تو است، امر کن گریه کند برای امام حسین. ظهر عاشورا. "وَ یُقِیمُ فِی دَارِهِ الْمُصِیبَةَ." تو خانه‌تان باید روضه بخوانید. همه با هم. "وَ یُظْهِرُ الجَزَعَ عَلَیْهِ." همه اظهار جزع کنند. یک صدای شیون بلند بشود ظهر عاشورا تو خانه. آدابی داریم ما تو این روایات مناسک حسینیه که چقدر بین ما غریب است این ماجراهای دیگر. یک‌هو تولید می‌شود. این همه حرف از معصوم رسیده که: "آقا، این کار را بکنید، این چیزهای دیگر." "وَ یَتَلاقَوْنَ بِالبُکَاءِ بَعْضُهُمْ بَعْضاً فِی البُیُوتِ." خانه هرکی می‌رود، همدیگر را می‌بینند، با گریه همدیگر را ملاقات می‌کنند. به هم می‌رسند، گریه کنند تو آغوش همدیگر. "وَ لِیُعَزِّ بَعْضُهُم بَعْضاً بِالْمُصَابِ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلَامُ." به همدیگر تسلیت بگویند به مصاب الحسین علیه السلام. نشنیده‌ایم. دارم می‌خوانم، خیلی غریب. من هم معروفم. قبل و بعدش هم که آقا ثوابش چیست؟ اثرش را چطور؟ آدابش گفته نمی‌شود. "ضَامِنٌ لَهُم هَذَا التَّعْبِیرُ عَجِیبٌ: إِنَا ضَامِنٌ لَهُ إِذَا فَعَلُوا ذَلِکَ عَلَى اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ جَمِیعَ مَا." من ضامنم برایشان اگر همه این کارها را کردند، بر خداست که همه آن ثواب را بهشان بدهد. دو میلیون حج، دو میلیون عمره، دو میلیون غزوه. اگر این کار را کردم، من ضامنم. "کِیْ فَرَّمًتَ؟" گفتم که: "وَ أَنْتَ ضَامَنٌ لَهُمْ إِذَا فَعَلُوا ذَلِکَ وَ زَعِیمٌ." و آقا، شما واقعاً ضامنید؟ حضرت: "أَنَا ضَامِنٌ لَهُمْ ذَلِکَ وَ زَعیمٌ لِمَن فَعَلَ." من ضامنم هرکی این کار را انجام بدهد، به عهده من است. "بَعْضًا بَعْضًا." گفتم: "خُوب حالا به همدیگر می‌خواهند تسلیت بگویند، چی بگویند؟" "قَالَ: یَقُولُونَ." حضرت این جمله معروفی که بین ما هست: "عَظَّمَ اللهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلَامُ." خدا اجر ما را بابت مصیبت امام حسین عظیم کند و "وَ جَعَلَنَا وَ إِیَّاکُمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَارِهِ مَعَ وَلِیِّ الْإِمَامِ الْمَهْدِیِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ." اللهم صل علی محمد و آل محمد. ما و شما را منتقل خون او قرار بده با امام زمان. "لَا تَنْتَشِرُ یَوْمَکَ." که حالا این هم باز یکی دیگر از آداب است. روز عاشورا اگه می‌توانی روز عاشورا بابت هیچ کاری نرو از خانه بیرون. حالا زیارتی، چیزی. هیچ خریدی، هیچ جایی تا پمپ بنزین و این حرف‌ها ابداً. هیچ کار. اگر می‌توانی این کار را بکن. "بِکُنِ بَکوُنِی." انجام بده. "فَإِنَّهُ یَوْمُ نَحْسٍ." روز نحسی است که حاجت در آن برآورده نمی‌شود. برگردم. برآورده بشود، مبارک نیست و رشدی توش نیست. برای خانه‌ات چیزی آن روز ذخیره نکن. چیزی نخر که هرکی در روز عاشورا چیزی ذخیره بکند، برکتی درش نیست و خانواده کسی نمی‌بینند. اگر همین کار را بکنی که روز عاشورا دنبال حاجتی نروی: "فَمَنْ فَعَلَ ذَلِکَ." چقدر جالب. حالا برایتان توضیح می‌دهم چیست ماجرا تو این‌ها. آقا کاری نکردی که این بیرون باید می‌رفته، نرفته. عمل جوارحیه که تو اعمال. اونی که در رأس است، عمل جوارحیه. ما روز قیامت هم اصل با اعمال جوارحمان محشور می‌شویم. اصل ماجرای قیامت اعمال جوارح، اعمال قلبی ماست. در مورد عمل قلبی ان‌شاءالله فردا شب بحث مفصلی داریم. روایتی که احتمالاً هیچ کدامش را نشنیده باشیم. چندین روایت عجیب و غریب که ان‌شاءالله می‌خوانم.

همین کار را اگه انجام بده: "کَتَبَ لَهُ ثَوَابَ أَلْفِ أَلْفِ حِجَّةٍ." یک میلیون حج. "وَ أَلْفِ أَلْفِ عُمْرَةٍ." یک میلیون عمره. "وَ أَلْفِ أَلْفِ غَزْوَةٍ." یک میلیون غزوه. "کُلُّهَا مَعَ رَسُولِ اللهِ." و "کَانَ لَهُ ثَوَابُ مُصِیبَةِ کُلِّ نَبِیٍّ وَ رَسُولٍ وَ صِدِّیقٍ وَ شَهِیدٍ مَا تَعَنَّى الْخَلْقَ." بهشت. ثواب مصیبت تمام انبیاء و صدیقین و شهدایی که از روز اول خلقت تا قیامت آمدند و از دنیا رفتند و شهید شدند، بهش داده می‌شود. همین روز عاشورا دنبال کاری نروی. چقدر مهمه. عرض می‌کنم. بعد فرمود که صالح بن عقبه و سیف بن عمیر گفتند که علقمه برگشت به امام باقر علیه السلام. گفت: "الْمَنِی دُعَاءً أَنْ أَدْعُوَ بِهِ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ إِذَا أَتَیْتُهُ مِنْ قَرِیبٍ وَ دُعَاءً أَنْ أَدْعُوَ بِهِ إِذَا لَمْ أَتَیْتُهُ مِنْ قَرِیبٍ." آقا، یک دعا به من یاد بدهید. اگه نزدیک بودم به امام حسین روز عاشورا این را بگویم. یک دعا هم یاد بدهید اگر دور بودم بگویم روز عاشورا کربلا نبودم که من از راه دور از پشت بام خانه‌ام جهت کربلا را پیدا کنم و سلام بدهم. حضرت: "یَا عَلْقَمَةُ، إِذَا أَنْتَ صَلِّ رَکْعَتَیْنِ." دو رکعت نماز که خواندی، بعد از اینکه جهت کربلا را پیدا کردیم و سلام دادی، آن جهت کربلا، بعد از دو رکعت این را بگو که اگه این را بگویی: "فَقَدْ دَعَوْتَ بِمَا یَدْعُو بِهِ مَنْ زَمَّهُ مِنَ الْمَلَائِکَةِ." دعایی را کردی که ملائکه‌ای که زیارت امام حسین می‌روند این دعا را دارند و "وَ کَتَبَ اللهُ لَکَ بِهَا أَلْفَ أَلْفِ حَسَنَةٍ." بابت این دعا یک میلیون حسنه بهت می‌دهند. یک میلیون سیئه محو می‌شود. که حالا در مورد سیئه هم ان‌شاءالله فردا شب یا پس فردا شب نکته‌ای را عرض می‌کنم که اصلا سیئات چیست؟ سوء نیت. ان‌شاءالله عرض می‌کنم. یک میلیون سیئه برداشته می‌شود. یعنی اصل ماجرا این است. ما الان فعلاً می‌خوانیم، رد می‌شویم. یک میلیون حسنه چه اتفاقی دارد؟ چرا جزئی در موردش می‌شوی؟ "أَلْفُ دَرَجَةٍ." صد هزار درجه هم بالا می‌برند. طاقت داری؟ اگر زائر امام حسین بداند که در اثر زیارت کربلا بهش چی می‌دهند، از شدت شوق می‌میرد. یعنی احد الناسی در عالم نیست که بتواند تحمل بکند شنیدن اثر امام حسین علیه السلام. حالا اینجا ببینید. می‌فرمایند زیارت عاشورا اگه بخوانی، اثرش چیست؟ "کُنْتَ مِنْ مَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ." از کسانی خواهی بود که همراه امام حسین شهید شدند. "کُنْتَ." تمام شد. زیارت عاشورا که بخوانی، شدی جزو شهدای کربلا. یک بار شد، یک عاشورا. "حَتَّى تُشَارِکَهُمْ فِی دَرَجَاتِهِمْ." شهدای کربلا در درجاتشان شریکی و "لَا تَعْرِفْ إِلَّا فِی الشُّهَدَاءِ." اصلاً تو را نمی‌شناسند مگر در زمره شهدا. روز قیامت تو فقط قاطی شهدا محشور می‌شوی. حساب کتاب دارد. برای چی عرض می‌کنم؟ شهدای کربلا آن‌هایی که با امام حسین شهید شدند، نه تو شهدا قبل و شهدایی که با امام حسین با امام حسین شهید شدند. یعنی همین‌هایی که ضریح مبارکشان کنار امام حسین است. و "وَ کَتَبَ لَکَ ثَوَابَ کُلِّ نَبِیٍّ وَ رَسُولٍ." ثواب همه انبیاء و رسولان برایت می‌نویسم. و "وَ زِیَارَةِ مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ مِنْ ذَلِکَ یَوْمَ قَتْلِهِ." یک دانه عاشورا زیارت از راه دور به‌جا بیاوری. بعد آن دو رکعت و سلام. به تعداد زائرانی که از روز شهادت امام حسین تا قیامت زیارت می‌روند، برایت ثواب است. امام زمان ارواحنا فدا. به قول طلبه‌ها، آقایان علماء، اطلاقاً در روایت در غیر معصوم یعنی از امام سجاد و زینب کبری گرفته که زائران کربلا بودند تا امام زمان که لااقل هفته‌ای یک بار کربلا می‌روند، لااقل. تو در زیارت همه این‌ها مال تو است. این هم باز توضیحات دارد. بحث‌ها بحث بسیار عمیق و عجیب و غریبی است. یک وادی عجیب و غریب. یک وادی امام حسین علیه السلام. معارف این بار عرض می‌کنم. ما یک چیزی می‌شنویم و رد می‌شویم. ساده هم می‌گیریم. قبول هم می‌کنیم، رد هم نمی‌کنیم. یکم که آدم می‌خواهد بشکافد، سنگ‌کوب می‌کند. عجی. قواعدش چیست؟ اعمالی که می‌گویند یعنی چی؟ هر کدام از دریایی از مطلب. خیلی نمی‌رسیم، چون این بحث لااقل دو سال بحث مداوم هر شب می‌خواهد. همین روایت را بنده بتوانم برای شما یک توضیحاتی بدهم که علیه السلام. کلیت از بحث حل بشود، با یک گوشه‌ای از بحث و فقط می‌خواهیم واردش بشویم ان‌شاءالله شب‌های بعد که یک کلیاتی از بحث برایمان حل بشود. بعد فرمود که متن زیارت این است: "السّلام علیک یا اباعبدالله، السّلام علیک یابن رسول الله، السّلام علیک یا خیرة الله." می‌خوانم، شما خودتان ببینید زیارت عاشورای معروف چه تفاوت‌هایی دارد. "السّلام علیک یابن امیرالمؤمنین و سید الوصیین، السّلام علیک یابن فاطمه و سَیِّدة نساء العالمین، السّلام علیک و علی الارواح التی حلت به فنائک و اناخت به رحلک." تفاوت‌ها را یک کندی و طمأنینه‌ای می‌گویم که اگر عزیزی می‌خواهد حالا یادداشت بکند، اضافه بکند و این‌ها. بعد از صوت دیگر. چون الان که دیگر وقت نمی‌کنم. "علیکم منی جمیعاً سلام الله ابداً ما بقیت و بقی اللیل و النهار. یا اباعبدالله لقد عظمت الرزیة و جلت المصیبة بک علینا و علی جمیع اهل السّماوات و الارض، فلعن الله أمّةً أسّست الظلم و الجور علیکم اهل البیت و مکنَّتهم من قتالکم یا قتالک، و أتباعهم. یا اباعبدالله إنی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم. لعن الله امة اسرجت و الجمَت و تهیأت لقتالک یا اباعبدالله إنی أتقرب إلی الله تعالی و إلی رسوله و إلی أمیرالمؤمنین و إلی فاطمه و إلی الحسن و إلیکم، صلی الله علیک و سلم و علیهم بموالاتکم." دیگر عزیزان حواسشان هست. "یا اباعبدالله و بالبراءة من أعدائک و من من قاتلک و نصب لک الحرب و من جمیع أعدائکم و ممن أسس الجور و بنا علیه بنیانه و أجرأ ظلمه بجور علیکم."

خیلی تفاوت دارد. "برای تو إلی الله و علیکم و موالات ولیکم و البراءة من أعدائکم و من النّاصبین لکم الحرب و البراءة من أشیائکم و أتباعکم. فسئل الله الذی أکرمنی بمعرفتک بمعرفة أولیائکم و رزقنی البراءة من أعدائکم فی الدنیا و الآخرة و أن یثبّت لی عندکم قدم صدق و یرزقنی مقام المحمود لکم عند الله و یرزقنی طلب ثارکم مع إمام المهدی الناطق لکم ما اعطا مصاب مصیبة عقول إنّا لله و إنّا إلیه راجعون یا لها من مصیبة ما أعظمها." این جمله: "جمیع اهل السماوات و الارض. اللهم اجعلنی فی مقامی هذا ممن صلواتک و رحمتک و مغفرتک. اللهم اجعل محیائی محیا محمد و آل محمد و مماتی ممات محمد و آل محمد. اللهم إن هذا یوم تنزلت فیه اللعنة علی آل زیاد و آل امیه و بنو آکلة الأکباد اللعین بن اللعین علی لسان نبیک فی کل موطن و موقف، اللهم العن اباسفیان و معاویه و یزید بن معاویه اللعنة أبدَ العابدین، اللهم فضاعف علیهم اللعنة أبدَ الدائمین بقتلهم الحسین علیه السلام. اللهم إنی أتقرب إلیک فی هذا الیوم بحیات و لعنت علیهم و بموالاة نبیک محمد و أهل بیت نبیک صلی الله علیه و آله و سلم أجمعین." بعد اینجا صد مرتبه می‌گویید: "اللهم العن أول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علی ذلک، اللهم العن العصابة التی حاربت الحسین و شایعت و باعدت أعدائه علی قتله و قتل أنصاره، اللهم العنهم جمیعاً."

سلامش هم که این است: "السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک و اناخت برحلک علیکم منی سلام الله ابداً ما بقیت و بقی اللیل و النهار و لا جعله الله آخر عهد منی لزیارتکم، السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اصحاب الحسین صلوات الله علیهم اجمعین." "ثم لعن اعداء آل محمد من الأولین و الآخرین. اللهم العن یزید و آبائه و العن عبیدالله بن زیاد و آل مروان و بنی امیه قاطبة إلى یوم القیامه." سجده می‌روید. "اللهم لک الحمد حمد الشاکرین علی مصابه. الحمدلله علی عظیم مسائبی و رضیتی فیهم. اللهم ارزقنی شفاعة الحسین یوم الورود و ثبت لی قدم صدق عندک مع الحسین و اصحاب الحسین صلوات الله علیهم اجمعین."

علقمه می‌گوید: امام باقر علیه السلام "یا علقمه إن استطعت أن تزوره فی کل یوم بهذه الزیاره من دهرک." با همه آدابی که داشت، از آن بخشی که پشت بام یا بلندی برود. که حالا اگر کسی نمی‌تواند، اقلش این است که بلندی برود، جهت کربلا را پیدا کند. سه بار: "صلی الله علیک یا اباعبدالله." کمترین حد زیارت هر روز اینجور زیارت می‌کنی یا نه؟ چقدر تو جفاکاری که گفت. "از وقتی حضرت امام گفتن دیگه ماهی ۲۰ - ۲۵ بار اینجور زیارت میکرد." یکی از بزرگان در ملایر ساکن. خدا طول عمر بهشون بده. مریض احوال هم بودند. ماجرا بود. آن پشت گفت: "یک دستوری که از امام زمان ناصر ابوالحسن اصفهانی رسیده و به کسی نگفتم، به تو میگویم." این را هر روز مشغول باش. که حالا از بین آن جمع فقط به یک نفر دستورم این است که گفت: "هر روز برو بالا بلندی، جهت کربلا را پیدا کن. سه بار سلام بده و ثواب این زیارت را هدیه کن به امام زمان." این گفت: "کلید گشایش معنوی، کلید گشایش برکات عجیب و غریبی است." اگه می‌توانی هر روز انجام بده: "فلهُ ثوابُ جمیعِ ذلک إن شاء الله." همه آن‌هایی که گفتم و ثوابش را داری. یکی از روز شهادت امام حسین هر کی رفته زیارت، ثواب زیارت او مال شماست. حتی شاید دیگر تو باورش هم یک کمی بلنگیم. دیگر آقا مگر می‌شود؟

من یک دو سه تا نکته را عرض بکنم و دیگر بقیه بحث باشد برای فردا شب. یکی از مطالبی که تو این زیارت و تو زیارت عاشورا بهش تاکید شده، یکی از حاجات تو این زیارت چیست؟ کلاس. چون ببینید سطح انسان، از تمنیاتش، فهم سطح وجودی انسان و تمنیات آدم، تعریف کلاس آدم را، تمنیات آدم. هر کس در حد چیزهایی است که می‌خواهد. و دقیقاً آدم چیزهایی را می‌خواهد که نسبت بهش احساس نقص می‌کند. یک بحث روانشناسی و فلسفی و بحث مهم برنامه تلویزیون. آن‌هایی که فقر ما را پر می‌کند. آن‌هایی که یا از جنس ما هستند، یعنی خودمان را تو آن برنامه داریم می‌بینیم، یا دوست داشتیم او باشیم. احساس فقر نسبت به ما. می‌نشینیم برنامه‌هایی را نگاه می‌کنیم که فقر باطنی ما را برطرف بکند، نیاز ما را برطرف بکند. آدم از مصرف محصولاتی که دارد، می‌تواند بفهمد در چه حدی از مصرف، از اُنسی که دارد، می‌تواند بفهمد کلاس. از خواسته‌هایی که دارد، می‌توانند بفهمند چه کاره است. مثلاً روایت معروف. یک روایت خیلی جالبی به اسم کتاب عقل و جهل کافی هم. بنی اسرائیل ده‌ها سال عبادت می‌کرد، بکُ و کُن ترلی. بدون وقفه و استراحت. یعنی پنجشنبه جمعه، عاشورا، همه را دیگر تعطیلی نداشت. ملائکه برگشتند گفتند که: "خدایا. انصافاً دیگر این بنده ترکونده. سنگ تمام گذاشته تو عبادت." خدای متعال فرمود که: "بروید ازش سوال کنید. ببینید که سطحش در چه حدی است." آمدند بهش گفتند که بامزه، بهش گفتند که: "حاجتت از خدا چیست؟" "حاجت ماجت این‌ها. خیلی من سر در نمی‌آورم. نمی‌خواهم چیز خاصی نمی‌خواهم. فقط من اینجا که عبادت می‌کنم، بهار که می‌شود این علف‌ها در می‌آید خشک. به نظرم اسراف است. ای کاش خدا با خرش بیاید. خرش یکم اینجا بچرد. این‌ها اسراف نشود." ملائکه برگشتند. عقلش در چه حدی بود؟ "من به میزان عقل آدم بهش اجر می‌دهم." فهم! از حاجتِ خواستِ او، یعنی ازش بپرس خواستش چیست تا معلوم بشود عقلش، کلاسش چقدر است. الان ما رتبه‌بندی‌مان تو حرم امام رضا که می‌رویم زیارت، بر چه اساسی درجه‌بندی لول‌بندی بر اساس خواسته‌هاست؟ بعضی‌ها مثل بنده و بالاتر از بنده، البته که ما همان هم نیستیم. همین دیگر اصلاً دیگر می‌رود تا ۲۰ سال برای اقوام و آشنا همه تعریف. آقا رفت. آمدند. ما فیش دادن. می‌فهمی یعنی چه؟ امام رضا به ما غذا داد. ویژگی کلاسش این است. یکی هم حالا دیگر درجات بالایی که سر در نمی‌آوریم که این‌ها دیگر تو حرم چه اتفاقاتی برایشان می‌افتد و چی می‌دیدند در زیارت؟ آن هم یک حدی دارد. یک کلاسی دارد.

خب حالا کلاس زائر امام حسین که آن آثار برش بار می‌شود چیست؟ چند تا حاجت تو زیارت عاشورا دارد. مهم‌ترینش این است. دیگر بحث جایی رسانده باشیم که ان‌شاءالله شب‌های بعد ادامه بدهیم. "فَسَل اللهَ الّذی أکرمنی بمعرفتک." حالا ادب دعا خیلی جالب است. تو دعا شما اول باید مرور بکنی چه چیزها بهت داده‌اند، بعد اونی که نداری را درخواست کنی. عدد دیگر شما مثلاً از پدر وقتی پول می‌خواهی: "بابا، تو همونی هستی که من خواستم موتور بخرم، به من پول دادی. کرایه خانه نداشتم، پول پیش دادی. می‌خواستم زن بگیرم، کمکم کردی. الان هم فلان جا گیر کردم." حالا ممکنه بعضی‌های دیگر هم بگوید که: "سلام. بابا این شماره کارتم. تا نیم ساعت دیگه اگه نفرستادی، دیگر خودت می‌توانی. بخوان!" دعا کنن. از آدابش این است. اول مرور کن. دعای عرفه را ببینید چه غوغایی است. حضرت اول شروع می‌کند: "این‌ها را دادی، این‌ها را دادی، این‌ها را دادی، این‌ها را دادی. بعد حالا یک چیز هم بیشتر نمی‌خواهم که همین را اگه همه حاجات من را برآورده." پس ادبش این است. زائر امام حسین که این همه آثار تو این زیارت عاشورا هست، یک حاجتی دارد. برای طرح حاجت دارد. سه تا چیزی که خدا بهش داده را مطرح می‌کند. کی این حاجت را بعدش بتواند بخواهد و بگیرد؟ از خدایی که به من معرفت شما را داده. خدایا، فکر نکنی من این را از معرفت مهم‌تر می‌دانم ها! تو معرفت به من دادی. بابت این هم ممنونم. "و معرفة أولیائک." آن‌هایی هم که ولایت تو را دادم، من نسبت به آن‌ها معرفت دارم. خدایی که به معرفت آن‌ها هم به من داده، نسبت به دشمنان شما روزی‌ام کرده. کینه از این‌ها را روزی‌ام کردید. سطح را ببینید. روزی‌اش را چی می‌داند؟ "روزی من کردی که نسبت به دشمنان شما بیزارم." چی می‌خواهی؟ "أن یَجْعَلَنی مَعَکُمْ فِی الدُّنیا و الآخرة." می‌خواهم تو دنیا و آخرت با شما باشم. از خدایی که این‌ها را بهم داده، می‌خواهم که تو دنیا و آخرت من را با شما قرار بده. و "و یثبت لی عندکم قدم صدق." پای من را ثابت کند. قدم صدق باشد. پای من که قدم صدق شده را ثابت کند پیش شما. تو دنیا و تو آخرت. "مقام المحمود لکم عند الله." می‌خواهم که به واسطه شما من را مقام محمود برسانی. مقام محمود خودش یک بحث عجیب و غریب و بسیار سنگینی دارد. و حاجت آخر: "مع إمام المهدی." و اینکه می‌خواهم که من منتقم شما بشوم کنار امام. حاجت اول و جدی چی بود؟ "می‌خواهم کنار شما باشم تو دنیا و آخرت." این "با شما بودن" حاجت اصلی است که در موردش ان‌شاءالله بحث می‌کنیم. تو دنیا و آخرتش معنایش چیست؟ چرا دنیا و آخرت را دارند می‌گویند؟ این هم ان‌شاءالله بحث می‌کنیم. یک روایتی از امام رضا علیه السلام که من این را برایتان بخوانم و روضه‌مان هم با همین روایت باشد. شنیده‌ایم؛ ولی معمولاً کلش را نشنیده‌ایم که حضرت راز اینکه کسی همراه امام حسین باشد تو دنیا و آخرت را تو این روایت می‌فرمایند که چه شکلی می‌شود به اینجا رسید. اگر گفتیم "با امام حسین باشیم تو دنیا و آخرت" یعنی چی؟ یعنی چی داشته باشیم؟ یعنی چه اتفاقی؟ از "امالی صدوق" می‌خوانم و دیگر ان‌شاءالله با همین هم گریه کنیم و عزیزانمان هم روضه را می‌خوانند. بقیه مطلب چرا از فردا وارد اصل بحث می‌شویم که بحث‌های بسیار مهم است.

ریان بن شبیب می‌گوید که روز اول محرم خدمت امام رضا علیه السلام رسیدم. "فَقَالَ لِیَ ابْنَ شَبِیبٍ أصمتَ؟" فرمودند که: "ای ابن شبیب روزه‌ای؟" گفتم: "آری." حضرت فرمود: "إِنَّ هَذَا الْیَوْمُ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی دَعَا فِیهِ ذَکَرِیَا رَبَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ." این روز اول محرم روزی است که ذکریا از خدا حاجت داشت. آن حاجتی که یحیی را می‌خواست از خدا. روز اول محرم از خدا و جواب گرفت. "فَاسْتَجَابَ اللهُ لَهُ." خدا برایش اجابت کرد و "وَ أَمَرَ الْمَلَائِکَةَ بِالْمَلَائِکَةِ." امر کرد. ملائکه با ذکریا در حالی که تو محراب بودش عبادت می‌کرد، گفتگو کردند و بشارت دادند. بعد فرمود هر کی این روز را روزه بگیرد و دعا کند، خدا برایش مستجاب می‌کند همان‌جور که برای ذکریا، کلاً هم یک روز ولو شده آدم تو ماه محرم روزه بگیرد، بسیار سفارش شده. ولو یک روزش. بعد فرمود که همان‌جور که برای ذکریا اجابت کرد، برای این هم که روز اول محرم روزه بگیرد و دعا کند، مستجاب می‌کند. بعد فرمود که: "یَا ابْنَ شَبِیبٍ، إِنَّ الْمُحَرَّمَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِی کَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِیَّةِ فِی مَا مَضَى یُحَرِّمُونَ فِیهِ الظُّلْمَ." ماه محرم ماهی بود که دوران جاهلیت هم حرمت برایش قائل بودند و حرام کرده بودند در این ماه ظلم را و جنگ را به‌خاطر حرمتش. "فَمَا عَرَفَتْ هَذِهِ الْأُمَّةُ حُرْمَةَ شَهْرٍ." این امت حرمت این ماه را نگه نداشتند و "بِلا حُرْمَةِ نَبیٍّ." حرمت پیغمبر هم را نگه نداشتند. "لَقَدْ قَتَلُوا فِی هَذَا الشَّهْرِ ذُرِّیَّتَهُمْ." تو این ماه بچه‌های پیغمبر را کشتند و "وَ سَبَوْا نِسَائَهُمْ." زن‌های پیغمبر را، آل پیغمبر را به اسارت بردند و "وَ نَتَهُبُوا ثِقْلَةَ أَمْوَالِهِمْ." این‌ها را به غارت بردند. "فَلَا غَفَرَ اللهُ لَهُمْ ذَلِکَ أَبَداً." خدا این‌ها را نبخشید.

"یَا ابْنَ شَبِیبٍ، إِنْ کُنْتَ بَاکِیَاً لِلْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ." برای هر چی خواستی گریه کنی، همه چیزها را بهانه کن برای اشک بر اباعبدالله. لا اله الا الله. مقتل بسیار سنگینی. چه کنم که وسط روایت و نمی‌شود ازش گذشت. "فَإِنَّهُ کَمَا یُذْبَحُ الْکَبْشُ." طوری سر از تنش جدا کردند که سر از تن گوسفند. "أَهْلُ بَیْتِهِ عَشَرَ رَجُلٍ." از خاندان ۱۸ نفر، ۱۸ مرد با او کشته شدند. "مَا لَهُمْ فِی الْأَرْضِ شَبِیهُونَ." روی زمین لنگه نداشتند. ۱۸ تا "وَ لَقَدْ بَکَتِ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ لِقَتْلِهِ." آسمان‌های هفت‌گانه و زمین‌ها برای کشته شدن این‌ها گریه کردند. که ان‌شاءالله یک شب عرض می‌کنم معنایش چیست. "وَ لَقَدْ نَزَلَ إِلَى الْأَرْضِ مِنَ الْمَلَائِکَةِ أَرْبَعَةُ آلَافٍ لِنَصْرِهِ." به سمت زمین ۴۰۰۰ فرشته آمد برای کمک او. "فَوَجَدُوهُ قَدْ قُتِلَ." وقتی برای کمک آمدند، دیدند که اباعبدالله به شهادت رسیده. "فَهُمْ عِنْدَ قَبْرِهِ." از آن لحظه‌ای که آمدند و بدن غرق به خون دیدند، با غبار و ژولیدگی کنار مزار او ماندند تا وقتی که قیام‌کننده ما قیام بکند. "فَیَکُونُونَ مِنْ أَنْصَارِهِ." یاران امام زمان خواهند بود "بِثَارَاتِ الْحُسَیْنِ." با این شعار قیام می‌کنند. "حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ أَنَّهُ لَمَّا قُتِلَ الْحُسَیْنُ جَدِّی أَمْطَرَتِ السَّمَاءُ دَمَاً وَ تُرَاباً أَحْمَرَ." پدر من از پدرش از جدش روایت کرد که وقتی حسین جد من به شهادت رسید، آسمان خون بارید و خاک سرخ بارید.

"یَا ابْنَ شَبِیبٍ، إِنْ بَکَیْتَ عَلَى الْحُسَیْنِ حَتَّى تَسِیرَ دُمُوعُکَ عَلَى خَدِّکَ." اگر بر حسین گریه کنی، انقدر یک اشک بریزی که اشکت "غَفَرَ اللهُ لَکَ کُلَّ ذَنْبٍ أَدْنَبْتَهُ صِغَاراً کَانَ أَوْ کَبِیراً." هر گناه کوچیک باشد یا بزرگ، "قَلِیلاً کَانَ أَوْ کَثِیراً." کم باشد یا زیاد، خدا می‌بخشد. "یَا ابْنَ شَبِیبٍ، إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَلْقَى اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا ذَنْبَ عَلَیْکَ." ای دوست داری خدا را در آخرت ملاقات کنی که هیچ گناهی نداری؟ "فَزُرِ الْحُسَیْنَ." زیارت حسین.

"یَا ابْنَ شَبِیبٍ، إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَسْکُنَ الْغُرَفَ الْمَبْنِیَّةَ." اگه خوشحال می‌شوی که در غرفه‌هایی که در بهشت فراهم شده، آنجا ساکن بشوی، "مَعَ النَّبِیِّ وَ آلِهِ." کنار پیغمبر و آلش. "فَالْعَنْ قَاتَلَهَا الْحُسَیْنِ." قاتلان حسین را لعن کن. "یَا ابْنَ شَبِیبٍ، إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَکُونَ لَکَ مِنَ الثَّوَابِ." این جایش را داشته باشید. چقدر. "إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَکُونَ مَعَنَا فِی الدَّرَجَاتِ الْعُلَی مِنَ الْجِنَانِ." اگر دوست داری ثواب تو مثل چی باشد؟ "مِثْلَ مَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَیْنِ." ثواب شهدای کنار او. یعنی ثواب حبیب و زهیر و عباس و قاسم و علی اکبر؟ "مَتَى مَا ذَکَرْتَهُ." هر وقت یاد حسین کردی این را بگو. بگو: "یَا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَکُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً." ای کاش من با شما بودم. از این بهره من هم سهمی داشتم.

"یَا ابْنَ شَبِیبٍ، إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَکُونَ مَعَنَا." این تکه را داشته باشید که شب‌های بعد باهاش کار داریم. "إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَکُونَ مَعَنَا فِی الدَّرَجَاتِ الْعُلَی مِنَ الْجَنَانِ." اگر دوست داری خوشحال می‌شوی که با ما باشی در درجات بالای بهشت "فَاحْزَنْ لِحُزْنِنَا." با غم ما ناراحت باش. "وَ افْرَحْ لِفَرَحِنَا." با شادی ما شاد باش. "وَ عَلَیْکَ بِوَلَایَتِنَا." ولایت ما را داشته باشی. "فَلَوْ أَنَّ رَجُلًا تَوَلَّى حِجَراً." اگر آدم تعلق باطنی به یک سنگ داشته باشد، "لَحَشَرَهُ اللهُ مَعَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ." روز قیامت با همان محشور می‌شود. این ایام، ایامی است که باید غمناک عرضم و تمام. آدمی که دلش گره خورده به اباعبدالله، این ایام غصه وجودش را پر می‌کند. چه شکلی آرام بود وقتی که ناموس کبریا، ناموس امیرالمؤمنین، دختر امیرالمؤمنین با دست بسته شهر به شهر دارند می‌چرخند. من وقتی رسید به شام، خطاب کرده یزید گفت: "نام چهل منزل ما زن و بچه پیغمبر را بردی که هر جا رسیدیم، به مردم شهر صدا زدی گفتی بیایید این زن و بچه را ببینیم." چهل منزل سر حسین نیزه رفت.

السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائه و اناخت برحله علیکم منّی سلام الله ابداً ما بقیت و بقی اللیل و النهار و لا جعله الله آخر العهد منّی لزیارتکم. السلام علی...