برخی نکات مطرح شده در این جلسه
* دنیا در نگاه قرآن؛ دارالعبوریست به سوی دارالقرار [0:36]
*نعمت بدون تناسب، مایه عذاب است و مخلّ آسایش
*دنیای مطلوب، ابزاریست برای عبودیت و پلی به سوی ابدیت [2:40]
*هشدار امیرالمؤمنین علیه‌السلام در مورد تجمیع ثروتی که درمسیر عبودیت و ابدیت نباشد! [5:05]
متن جلسه
بسم الله الرحمن الرحیم
جلسه قبل مطلب به این جا رسید که خدای متعال دنیا رو به عنوان پاداش برای انسان قرار نداده ولی دنیای خراب رو هم نخواسته. خدا دوست داره نه تنها دوست داره بلکه به ما دستور داده دنیا رو آباد کنیم دنیا رو بسازیم. به ما دستور داده که «لا تنس نصیبک من الدنیا» از زندگی دنیا سهمت رو فراموش نکن و قرار نیستش که انسان برای اینکه رابطش با خدا خوب بشه دنیاش رو خراب کنه یا به فکر آباد کردن دنیاش نباشه. ولی این نکته ای مطرحه که ما معمولا پاداشی که در کسب و کار دنبالش می گردیم اینه که زندگی مون بهتر بشه زندگی مون خوب بشه مشکلاتمون برطرف بشه یعنی بتونیم خوب زندگی کنیم یک سطح ایده آل از زندگی رو داشته باشیم. اصلا هدف از کسب و کار اینه دیگه نکته ای که هست اینه که این زندگی خوب زندگی ایده آل یا به تعبیر دیگه زندگی نرمال این چیه یعنی ما همین قدر که جای خوبی خوابیدیم جای سفتی خوابیدیم یه جای نرمی خوابیدیم و سقفی بالا سرمون بود زیر کولر بودیم انواع و اقسام غذاهایی که مطلوب برامون، نوشیدنی هایی که دوست داریم سفرها و گردش ها و تفریح ها اینا برامون فراهم باشه میشه زندگی آباد و زندگی مطلوب آیا همینه؟ آیا اصلا خدا ما رو برای همین خلق کرده؟ آیا قرآن نظرش به اینه زندگی مطلوب و درست اینه؟ پاسخ اینه که ما باید ببینیم دنیا چیه؟ دنیا پله دنیا منزل نیست دنیا دارالقرار نیست دنیا جس دنیا پله دنیا کالا متعه دنیا ابزار دنیا. وسیله است ارزشش در حد اون ابزار و وسیله تعریف میشه خودش مطلوبیتی نداره . الان کاپشن به خودی خود مطلوبیتی نداره شما به یک نفر یک تریلی کاپشن هدیه بدید ولی مثلا تو تابستون اینم به عنوان کادو! فایده براش داره؟ بعد تازه یه تریلی! می گه آقا من او که فصل گرما کاپشن نمی پوشم ثانیا یه تریلی کاپشن رو کجا جا بدم من ببرم یه خونه برای این بخرم کاپشن به خودی خود مطلوب نیست اگه به کسی کاپشن دادن پاداش محسوب نمی شه چرا برای اینکه کاپشن برای انسان در سرما خاصیت داره تازه اون کاپشن هم باید سایز خودش باشه با آدم قد بلند کاپشن کوچیک نمیدن سایز اسمال، از اور مثل سایز خدمتتون عرض کنم که بزرگ به بچه کوچیک نمیدن. سایز ها باید تناسب داشته باشه دنیا این شکلیه تناسب لازم داره باید به درد طرف بخوره باید به کار طرف بیاد بعضی وقتا به حسب ظاهر وقتی نگاه می کنه طرف خیلی داره ولی آیا به کارش میاد به دردش می خوره تناسب باهاش داره اون کسی که خیلی آبرو داره خیلی پول داره خیلی خونه داره خیلی امکانات داره ولی استفاده درستی از این نمی کنه به چه دردش می خوره؟ این اونی که بهش دادن پاداشش نیست فایده براش نداره این اون دنیای مطلوب نیست دنیای مطلوب دنیایی است که به کارمون بیاد فایده برامون داشته باشه. فایده دنیا چیه ابدیت ما رو بسازه دنیای مطلوب دنیاست که باشه ابدیت ساخته بشه دنیایی است که باهاش معنویت ساخته بشه دنیایی است که باهاش انسانیت ساخته بشه. وقتی من پول داشته باشم باهاش دلی به دست نیارم یعنی پول من در خدمت انسانیت نیست ابزار انسانیت نیست این پول ارزش نداره . پولی ارزشمنده که ابزار انسانیت باشه ابزار معنویت باشه ابزار ابدیت باشه یا به تعبیر دقیق تر و کاملش ابزار عبودیت باشه. ابزار بندگی باشه باهاش خدا رو بپرستم باهاش ارتباطم رو با خدا قوی کنم. یکی از اصحاب امیرالمومنین منزل بزرگی خرید از مسئولین بود حضرت بهش نامه توبیخ آمیزی دادن فرمودند مگه تو سفره ات پهنه؟ مهمون داری صله رحم می کنی چین خونه بزرگی خریدی یعنی چی؟ یعنی خونه بزرگ برای کسی خیره که سفره اش پهنه برو بیا داره مهمون نوازی داره ولی اگه فقط کیف و حال و عشق و حال و تفریح و سرگرمی اینا باشه آدم استفاده درستی نکرده. دنیایی که باهاش ابدیت ساخته نشه دنیای خوبی نیست دنیای به درد بخور نیست اونی که از ما خواستن که دنیامون رو آباد بکنیم دستور به ما دادن کسب و کار داشته باشیم باهاش دنیا رو آباد بکنیم دنیای مد نظر که باهاش ابدیت مون رو بسازیم. در سوره مبارکه روم آیه نه می فرماید «أَوَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ كَانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً» می فرماید یه تعدادی بودن قبل از شما زورشون از شماها بیشتر بود وَأَثَارُوا الْأَرْضَ وَعَمَرُوهَا أَكْثَرَ مِمَّا عَمَرُوهَا الان کسایی که غرق در عشق و حال و کیف و دنیا و پول و ثروت و قدرت و جاه و اعتبار و شهرت و همه چی. قرآن میفرماید قبل کسایی بودن این ها دنیا رو زیر و رو کردن شخم زدن آباد کردن بیشتر از اون چیزی که شما امروز آباد کردید. قبلی هایی بود که به مراتب زندگی شون زندگی دنیایی و مادی شون از زندگی شماها بهتر بود ولی وَجَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ انبیا آمدند و اینا گفتن چه بکنید حالشون کردن چه شکلی زندگی بکنید که با این حال بتونین ابدیت تون رو بسازین عبودیت تونو بسازید حرف انبیا رو گوش نکردن نتیجه چی شد نابود شدند. ولی عامل این نابودی خودشون بودن خودشون به خودشون ظلم کردن دنیای آباد داشتن ولی بدبخت شدن ابدیت خراب دارن فَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ خودشون به خودشون ظلم کردن خدا به اینها ظلم نکرد گوش نکردن حرف و هدایت انبیا نپذیرفتن دنیایی که آباد بشه ولی هدایت انبیا کنارش نباشه، خودشم البته به چشم دقیق نگاه کنه دنیای آبادی نیست ممکنه پول و ثروت و قدرت توش باشه ولی لذت و راحتی و بهره مندی روحی توش نیست آسایشی توش نیست. از اون طرف ابدیتی هم توش نیست. پس دنیایی که ما می گیم آباد بشه دنیایی است که باهاش ابدیت آباد بشه .مزاحم و مانع برای ساخت ابدیت نباشه. و صلی الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرین
جلسات مرتبط
جلسه اول
کاسبی عارفانه
جلسه دوم
کاسبی عارفانه
جلسه سوم
کاسبی عارفانه
جلسه چهارم
کاسبی عارفانه
جلسه پنجم
کاسبی عارفانه
جلسه هفتم
کاسبی عارفانه
جلسه هشتم
کاسبی عارفانه
جلسه نهم
کاسبی عارفانه
جلسه دهم
کاسبی عارفانه
جلسه یازده
کاسبی عارفانه
