عید مبعث هم روز نبوت رسول الله به نبوت و هم روز ولایت امیرالمومنین به ولایت
حدیث از امام باقر علیه السلام
چرت هنگام ذکر خداوند؛ سرمه شیطان
دروغ، داروی دهانی شیطانی
تقلبی بودن محصولات شیطانی
کبر، راه ورود شیطان به مغز
خیالات واوهام وهمی که مایه کبر میشود!
در پیشگاه خدا جایگاه انسان معلوم میشود نه در برابر اوهام.
مثالی بودن مراد معصوم بینی وچشم و دهان مثالی
غفلت فعل چشم
دروغ گویی فعل دهان
کبر فعل بینی
‼ توجه: متن زیر توسط هوش مصنوعی تایپ شده است ‼
بسم الله الرحمن الرحیم. تبریک عرض میکنیم این عید بزرگ، عید مبعث را، خدمت همه برادران، خواهران و در رأس، محضر مبارک حضرت بقیةالله الاعظم، روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفدا. انشاءالله که این عید بزرگ، اول برای حضرت حجت بن الحسن مایع شادمانی باشد و به شادمانی آن ذات مقدس، انشاءالله تمام محبین و شیعیانشان شاد باشند. و انشاءالله خدای متعال فرَجِ آقامان را نزدیک بفرماید و این عید، این روز، مبارک باشد برای همه مسلمین.
این مباحثاتی که امروز داریم، اگر در پیشگاه فضل و کرم خدای سبحان اجر و ثوابی داشت، تقدیم باشد محضر نبی اکرم، صلوات الله و سلام علیه و امیرالمؤمنین، صلوات الله علیه؛ که روز مبعث به نحوی متعلق به هر دوی این دو بزرگوار است؛ هم روز نبوت رسولالله و مبعوث شدن رسول اکرم به نبوت و هم روز مبعوث شدن امیرالمؤمنین به وصایت. انشاءالله که این پدران امت، پیغمبر اکرم و امیرالمؤمنین، دست کرم و لطف و مرحمتشان را به نحو پدرانه بر سر تکتک ما بکشند. انشاءالله.
عَن أَبي جَعفَرٍ عليه السلام قالَ قالَ رَسولُ اللهِ صلي اللهُ عليه وآله وسلم: امام باقر علیه السلام از پیغمبر اکرم روایت کردهاند: «اِنَّ لاِبلیسَ کُحلاً وَ لَعوقاً وَ صَوتاً». ابلیس سرمه دارد برای اینکه به چشمها بکشد، لَعوق دارد برای اینکه در دهانها بریزد و هم صوت دارد برای اینکه، در بینی بریزد. همین انفیه؛ داروهایی که معمولاً یا به چشم میکشند، مثل سرمه، یا در کام فرومیبرند؛ انواع و اقسام داروهایی که حالا یا لیسیدنی، یا جویدنی، یا خوردنی. و برخی داروها هم از جنس انفیه است و بالا میدهند در بینی. فرمود: «فَکُحلُهُ النُّعاسُ وَ لَعُوقُهُ الکِذبُ وَ صَوتُهُ الکِبرُ».
آن دارویی که شیطان به چشم میریزد، سرمه شیطان، همین چرتی است که به چشم وارد میشود و این سرمهای است که به چشم وارد میکند شیطان ابلیس. بهترین حد توانش را القا میکند این حالت سنگین شدن پلک؛ آن وقتی که انسان در یک جایی است که میخواهد بهره ببرد از یک امر حقی. در جلسهای؛ از پای منبر، جلسه موعظه است، جلسه قرآن، کلاس درس، مجلس ذکر. خودش مشغول ذکر و توجه. اینجا پلک آدم سنگین میشود. مرحوم علامه طباطبایی فرموده بودند که یک وقتی مشغول ذکری بودم، وجود نازنین امام صادق علیه السلام را زیارت کردم و حضرت به من فرمودند که هر وقت در حال ذکر پلکت سنگین شد و حالت خواب بر تو عارض شد، این انگشت اشاره را، انگشت سبابه تو، فشار بده و این حالت فشار دادن انگشت سبابه و اشاره باعث پریدن خواب میشود. «از آن به بعد من به همین نحو عمل کردم و خوابم برطرف شد». این میشود کُحلی که شیطان دارد. چرتی که به چشمها وارد میکند. حالا ممکن است عوامل دیگری هم باشد؛ در ما واقعاً خوابمان بیاید و خستگی باشد و اینها. آن دیگر بحثش جداست و دیگر آنجا با مالش انگشت هم مشکل برطرف نمیشود؛ طبعاً.
«الکِذبُ لَعوقُ» شیطان، آنی که در کام میریزد و حالا به نحوی میشود گفت لیسیدنی، داروی لیسیدنی او کذب، دروغ است. در کام انسان، دروغ را میچرخاند و خوشطعم میکند. و این میریزد توی دهان انسان، در دهان انسان دروغ میچرخاند. این آن چیزی است که تو هر کدام از اینها آدم به نحوی آرامش خاطری میبیند. دیگر به نحوی گشایش و مداوایی میبیند. درمان میبیند، ولی هر کدامش فِیک است. هر کدامش تقلبی. دروغ، این هم دروغ. همین شکلی است. انسان در دهان خودش این را دارد و فکر میکند که به واسطه این، خلاصه فرجی بر او حاصل میشود، گشایشی میشود، گرهای از او باز میشود، رفع گرفتاری میشود، دارک اینطور نیست.
و «صَوتُهُ الکِبرُ». حالا آن انفیهای که در بینی میدهد چیست؟ حالا بینی راه ورود به مغز است دیگر. از طریق بینی این را میدهند و این انفیه وارد فضای مغز میشود و آنجا را خلاصه یا اخلاط را خالی میکند یا حالا آثار دیگری که دارد. این راه از بینی به دماغ. اصلاً خودت دماغ و دماغم که ارتباط دارد. این دماغ پربادی که رو در فارسی خودمان میگوییم: «دماغ کسی باد دارد»، «باد دماغ». این کله را از اینجا باد به مغزش میدهد. کلهاش پُرباد است و سر پُربادی دارد و پُر از خیالات و اوهام و افکار و همآلوده. این صوتی که از طریق بینی به مغز میدهد؛ کبر است. کبر آن چیزی است که شیطان دارد. بادیه است که توی دماغ آدم میکند و میدهد به مغز آدم که آن وقت خیالات آدم را برمیدارد. فکر میکند کسی است و چیزی، کار و اثری دارد و فایدهای دارد و حالا خصوصاً وقتی که در قیاس با دیگران باشد بهترم. دیگر به هر نحوی بهتر بودن را انسان بخواهد ادراک بکند و ابراز بکند: «من زیباترم»، «من خوشگلترم»، «من باسوادترم»، «من بیانم بهتر است»، «تدریسم بهتر است»، «قلمم بهتر است»، «جزوه ام بهتر است»، «ارائهام بهتر است»، «چه میدانم...» هر چیزی که انسان در قیاس با دیگری فضیلتی برای خودش قائل میشود با تکیه به همین امور وهمی. حالا معلوم نیست اصلاً در درگاه الهی اینها ارزشی دارد یا ندارد. رضا فرمودند: «الفَقرُ و الغِنا بعدَ العَرضِ علی الله». آنجا معلوم میشود کی بهتر است. بعد از عرضه به خدای سبحان در پیشگاه الهی، آنجاست که جایگاه افراد مشخص میشود.
خلاصه، این فرمایش نبی اکرم بود در مورد اینکه شیطان به چه نحوی انسان را کار میکند و از این سه حوزه: حوزه چشم و دهان و بینی. البته در قالب مثالیش چشم مثالی و دهان مثالی و بینی مثالی، این اوصاف را تزریق میکند و این افعال را ایجاد میکند. آن حالت غفلت و چرتزدگی مال چشم. حواسپرتی، خواب رفتن و اینها. آن حالت دروغگویی مال دهان و آن حالت کبر مال بینی. که اینها را از این نحو به این نحو به انسان... خدا انشاءالله به عظمت این روز که روز شکستن کمر ابلیس، بلند شدن ناله ابلیس است، روز مبعث، انشاءالله ما را از شر این شیطان، از شر این خبیث نجات و خلاصی عنایت بفرماید و ما را مسلمان واقعی و شیعه واقعی نبی اکرم و اهلبیت طاهرین او قرار بدهد. انشاءالله.
الحمدلله رب العالمین.
در حال بارگذاری نظرات...