‼ توجه: متن زیر توسط هوش مصنوعی تایپ شده است ‼
علی جعفر علیه‌السلام قال: قال رسول الله صلی‌الله علیه و آله و سلم: «خُلِقَ يُورا مَا كَانَ مِن مَا خَلَقَ اللَّهُ أَحْسَنَ.» امام باقر علیه‌السلام از پیغمبر اکرم (ص) نقل می‌کند که: "«اگر رفق و مدارا یک مخلوقی بود که دیده می‌شد، مخلوق زیباتری دیگر دیده نمی‌شد.»" یعنی زیباترین مخلوق خدا، رفق و مداراست.
حدیث بعدی از امام کاظم علیه‌السلام: «قالَ: نِصْفُ الْعَقْلِ الْمُدَارَاةُ.» که مدارا نصف زندگی است. نصف عمر و زندگی با مدارا می‌چرخد. انسان باید مدارا کند تا زندگیش پیش برود. حساسیت‌های بیمورد، مطلب خشخاش گذاشتن و این‌ها، زندگی خود آدم را مختل می‌کند، آسیب می‌زند، انسان را محروم می‌کند، انسان را منزوی می‌کند. بالاخره هرکسی یک عیبی دارد، هرکسی باید مدارا کند.
ابی‌عبدالله علیه‌السلام قال: «إِنَّ اللَّهَ رَفِيقٌ يُحِبُّ الرِّفْقَ.» امام صادق علیه‌السلام فرمودند که: «خدا رفیق اهل مداراست و رفق را دوست دارد.»
ابی‌جعفر علیه‌السلام قال: قال رسول الله صلی‌الله علیه و آله: «مَا وُضِعَ الرِّفْقُ عَلَى شَيْ‏ءٍ إِلَّا زَانَهُ وَ لَا نُزِعَ مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلَّا شَانَهُ.» امام باقر علیه‌السلام فرمودند که پیغمبر اکرم فرمودند: «رفق و مدارا بر چیزی قرار داده نشد، مگر اینکه آن را زیبا کرد و از چیزی کنده نشد، جدا نشد، گرفته نشد، مگر اینکه آن را زشت و بدریخت کرد.» خلاصه، اعتبار می‌دهد به انسان و چهره به سایر افعال انسان. آدم بر فرض، بهترین متخصص در رشته خودش باشد، ولی اهل سازش و نرم‌خویی و رفق و این‌ها نباشد، کسی خیلی رغبت نمی‌کند. ولی حالا یک تخصص خیلی معمولی و ابتدایی داشته باشد، تعمیرکار ماشین، اخلاق خوب، خوبش، مدارایش، سازشش، نرم‌خوییش باعث می‌شود همه سمتش جذب شوند. خیلی کار فوق‌العاده‌ای هم ندارد، برجسته‌ای هم نیست. او است که مثل چهره انسان می‌شود، دیگران را جذاب می‌کند.
النبی صلی‌الله علیه و آله و سلم: «الرِّفْقُ يُثْمِرُ الزِّيَادَةَ وَ مَنْ يَحْرِمِ الرِّفْقَ يُحْرَمِ الْخَيْرَ.» پیامبر اکرم فرمودند که: «رفق، زیادی و برکت می‌آورد و کسی که از رفق محروم شود، از خیر محروم می‌شود. خیر را از دست می‌دهد.»
حدیث بعد دوباره باز همش درباره رفق است، دیگر. این احادیث، این باب، باب ۲۷ جهاد با نفس. ابی‌عبدالله علیه‌السلام قال: «مَا زَوَى الرِّفْقُ عَنْ أَهْلِ بَيْتٍ إِلَّا.» امام صادق (ع) فرمودند که: «از خانواده‌ای رفق دور نشد، فاصله نگرفت، جدا نشد، مگر اینکه خیر از این‌ها دور شد.» اگر خانه‌ای اهل آن خانه با هم بسازند، خیر هم در آن خانه می‌آید، برکت می‌آید، رحمت می‌آید، نسل خوب می‌آید. با هم نسازند، همه خیرها و برکات و معنویات و صفا و لطف خدا و همه چیز برداشته می‌شود از آن خانواده.
علیه‌السلام قال: «قَالَ لِي وَ جَرَى بَيْنِي وَ بَيْنَ رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ الْقُمِّ كَلَامٌ فَقَالَ لِي فِي أَثْنَاءِ الْقَوْلِ فَإِنَّكَ كَفَرْتَ أَحَدَهُمْ فِي غَضَبِهِ وَ قَالَ لَا خَيْرَ فِيمَنْ كَانَ كُفْرُهُ فِي غَضَبِهِ.» امام رضا علیه‌السلام، درباره امام رضا علیه‌السلام، راوی می‌گوید که بین من و یک مردی از قم اختلافی پیش آمد. امام رضا (ع) به من فرمود که: «فانکفر احدهم فی غضبه. وَ لَا خَيْرَ فِيمَنْ كَانَ كُفْرُهُ فِي غَضَبِهِ.» یعنی با این‌ها بساز. کفرشان در می‌آید موقع عصبانیت. وقتی عصبانی می‌شوند، کافر می‌شوند. عصبانی که می‌شوند، دیگر کنترل از دست می‌دهند. گاهی انسان می‌بیند خدا و پیغمبر و معصومین (ع)، هرچی به دهان می‌رسد می‌گویند. تو این بیمارستان‌ها، تو این قبرستان‌ها و اینا آدم می‌بیند گاهی از اینجور بد و بیراه. «کسی که وقتی غضبناک می‌شود عصبانی می‌شود، کافر می‌شود، هیچ خیری در وجودش نیست، هیچی.» حالا برخی نزدیک‌ترند به این روحیات دیگر. مثلاً در مورد خانوم‌ها روایت دارد که این‌ها به رویت نزدیکند. یک خورده که عصبانی بشوند، خلاصه همه چیز را کافر یعنی اینکه نادیده می‌گیرد. همه چیز را نادیده می‌گیرد. «همه محبت‌های سابق، هیچ خیری تو زندگی تو ندیدم.» اگر کسی، زنی به شوهرش یک همچین حرفی را بزند، هر عمل خیری که تو این زندگی انجام داده، همه‌اش نابود می‌شود. هر چند سالی که زحمت کشیده، شسته، رفته، اجاره کرده، یک بار این حرف را بزند، همه اجرش از بین رفته. تو عصبانی می‌شوند بعضی‌ها، اینجوری خانوم‌ها. حالا خلاصه اهل رفق باید بود، آدم بسازد، عصبانی نشود، نگهداری کنترل کنیم. کسی که بخواهد اینجوری باشد، و کافر بشود، عصبانیت کلا، خیر در وجودش نیست و بخواهد همه چیز را ندید بگیرد.
از امام صادق علیه‌السلام، حدیث بعدی، قال رسول الله صلی‌الله علیه و آله و سلم: «إِنَّ اللَّهَ رَفِيقٌ يُحِبُّ الرِّفْقَ.» خدا خودش رفیق است. خدا اهل سازش است، اهل مداراست. خدا راه می‌آید. از پیغمبر اکرم، خدا راه می‌آید، می‌سازد و رفق را دوست دارد. کسی بخواهد تو این مسیر حرکت بکند، خدا کمکش می‌کند.
حدیث بعدی باز از پیامبر اکرم (ص): «مَا اصْطَحَبَ اثْنَانِ إِلَّا كَانَ أَعْظَمُهُمَا أَجْراً وَ أَحَبُّهُمَا إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْفَقَهُمَا بِصَاحِبِهِ.» پیغمبر اکرم (ص) فرمودند که: «دو نفر با همدیگر مصاحبت نکردند، همنشین نشدند، مگر اینکه خب حالا آن دو نفری که با هم رفاقت می‌کنند، با هم راه می‌آیند، با هم همنشینی دارند، اجر کدامشان بیشتر است؟ از این دو نفر بیشتر دوست دارد آن کسی که بیشتر از دیگری با صاحبش، با همنشینش بحث مدارا، تحمل کردن، ساختن داشته باشد.» گسترده است. گاهی مثلاً به یک صدای خر و پف طرف، حالا چه می‌دانم، در نحوه حرف زدن طرف، نحوه جواب دادن تلفن، آزاردهنده است. انسان باید تحمل کند. رفیق بیشتر باعث می‌شود که خدا بیشتر او را دوست داشته باشد و اجر بیشتری به او بدهد.
خب حدیث بعد از امام باقر یا امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ رَفِيقٌ يُحِبُّ الرِّفْقَ.» خدا اهل مداراست و مدارا را دوست دارد.
و حدیث آخر از فضیل بن عثمان یکی از امام صادق علیه‌السلام: «سَمِعْتُهُ يَقُولُ مَنْ كَانَ رَفِيقاً فِي أَمْرِهِ نَالَ مَا يُرِيدُ مِنَ النَّاسِ.» شنیدم او گفت که: «اگر کسی اهل مدارا و رفق باشد، اونی که از مردم توقع دارد، از مردم می‌خواهد، بهش می‌رسد. انسان بالاخره درخواستی دارد، حاجتی دارد، کاری دارد، نیازی دارد به مردم. چه کسی نیازهایش را براورده می‌کند؟ کسی که اهل رفق و مدارا باشد.» خدا ان‌شاءالله توفیق عمل به این روایات عنایت بفرماید. الحمدلله رب العالمین.