‼ توجه: متن زیر توسط هوش مصنوعی تایپ شده است ‼
بسم الله الرحمن الرحیم
**باب استحباب تواضع هنگامی که نعمت جدیدی برای آدمی حاصل می‌شود**
عن ابی عبدالله علیه السلام سلام فی حدیث جعفر بن ابیطالب مع النجاشی ملک الحبشه قال انا نجد فی ما انزل الله علی عیسی علیه السلام امن من حق الله علی ع عباده تواضعا عندما یحدث من نعمت فلما بلغ النبی صلی الله علیه و آله قال الا اصحابه ان الصدقه تزید صاحبها کثرتا فتصددقو یرحمکم الله و ان التواضع یزید صاحب و حور فتن و تواضعوا یرفعکم الله و ان العفو یزید عزا ففور یا عزکم الله.
امام صادق (ع) در حدیثی که جعفر طیار (رضوان الله علیه) با نجاشی، پادشاه حبشه، داشتند، می‌فرمایند که نجاشی عرض کرد: «ما در آنچه خدای متعال بر عیسی (ع) نازل کرده، می‌یابیم که فرموده یکی از حقوق خدا بر بندگانش این است که برای خدا تواضع کنند، هنگامی‌که نعمتی برایشان احداث می‌شود.»
«احداث» یعنی حدیث، یعنی یک چیز جدیدی وقتی‌که سر می‌زند، وقتی یک نعمت جدیدی می‌آید، یک تواضع جدیدی از انسان بروز می‌کند. وقتی‌که این حرف به پیغمبر اکرم (ص) رسید، حضرت به اصحابشان فرمودند که صدقه صاحبش را از حیث کثرت می‌افزاید، یعنی نعمت را بیشتر می‌کند. پس صدقه بدهید، خدا شما را رحمت کند. و تواضع...
خب، چطور صدقه کثرت می‌آورد؟ با خودش تواضع رفعت می‌آورد. صدقه کثرت می‌آورد، تواضع رفعت. هرچقدر که انسان دستش بخشنده باشد، سه وجودی پیدا می‌کند، اول از همه... ولو سعه مالی هم نباشد، وجودی پیدا می‌کند، خودش شرح صدر پیدا می‌کند، وسیع می‌شود و تواضع رفعت می‌آورد برای صاحبش. تو دل‌ها بزرگ می‌شود، نه امکانات ظاهری و مادی و مالی. هیبتی پیدا می‌کند، ابهتی پیدا می‌کند، جایگاهی پیدا می‌کند. تواضع کنید، خدا شما را رفعت دهد. و عفو...
پس صدقه کثرت می‌آورد، تواضع رفعت می‌آورد، عفو عزت می‌آورد. این ندید گرفتن‌ها، به رو نیاوردن‌ها، صفحه، غفران با هم تفاوت دارد. «أَلَا تُحِبُّونَ أَن یَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ؟» و «یَسْأَلُونَكَ مَاذَا یُنفِقُونَ؟» اول یعنی آن چیزی که زیادی گذر کرده است. حالت گذر کردن، یک چیزی از یک حدی بگذرد، از یک جایی بگذرد. عافیت هم به همین می‌گویند: از موقعیت خطر انسان عبور کند، رد بشود، گذر کند، این را می‌گویند عافیت.
حرفم این است که یک چیزی از یک حدی بگذرد، انسان هم از یک چیزی بگذرد، این می‌شود «صفح». این است که ورق را برگرداند. می‌گذرد، «صفح» این است که ورق را برمی‌گرداند. «غفران» این است که نقاط خلأ او را پر می‌کند. سه مرحله! «إِنَّ الْعَفْوَ یَزِیدُ صَاحِبِهِ عِزًّا فَاعْفُوا یَعِزُّكُمُ اللَّهُ.» عفو کنید تا خدا به شما عزت بدهد.
خب، یک دقیقه دیگر وقت داریم بخوانیم.
سومیش: عفو عزت. عن معاویه بن وهب قال سمع...
**باب بعدی: استحباب تواضع در برابر استاد و شاگرد**
حال سمعت اباعبدالله علیه السلام یقول: «اطلُبُوا الْعِلْمَ وَ تَزَیَّنُوا مَعَهُ بِالْحِلْمِ وَ الْوَقَارِ وَ تَوَاضَعُوا لِمَنْ تُعَلِّمُونَهُ الْعِلْمَ وَ تَوَاضَعُوا لِمَن طَلَبْتُمْ مِنْهُمُ الْعِلْمَ فَلَا تَكُونُوا عُلَمَاءَ جَبَّارِینَ فَیَذْهَبُ بَاطِلُكُمْ بِحَقِّكُمْ.»
«طلب علم کنید و زینت کنید با حلم و وقار» در کنار علم. «و تواضع کنید برای کسی که به او تعلیم می‌دهید.» «و تواضع کنید برای کسی که از او علم طلب کرده‌اید.» «پس عالم جبار نباشید که باطل شما می‌برد، حقتان را می‌برد.» عالم جبار همین روحیه تکبر و غرور این‌هاست.
حرف اینجا زیاد است. حالا یک اهلی باید بیاید صحبت بکند به خودش، اهل عمل باشد. کمرنگ شده خیلی مسائل نسبت به لااقل دوره‌ای که ما بودیم و دیدیم. خیلی مسائل کمرنگ‌تر شد و خیلی وسایل عوض شد. نوع رابطه، برخوردها، گویش‌ها و گفتارها. بالاخره خیلی حریم‌ها از بین رفته، خیلی خراب شد. درد و دل زیاد است. این سخن بگذار تا وقت دیگر.
الحمدلله رب العالَمین.