‼ توجه: متن زیر توسط هوش مصنوعی تایپ شده است ‼
بسم الله الرحمن الرحیم.
سؤالی را آغاز می‌کنم: شاید برای بسیاری از ما جالب باشد اگر انسانی باشد که وقایع آینده را نه پیش‌بینی، بلکه پیشگویی کند؛ پیشگویی‌اش مبتنی بر واقع باشد، نه بر حدس. اگر چنین انسانی در دسترس ما باشد، ما برای فهمیدن آینده‌ی خودمان و مسائل خودمان، به او مراجعه خواهیم کرد یا نه؟ قطعاً مراجعه می‌کنیم. مردم نخ سوزنشان را گم می‌کنند، می‌آیند از من می‌پرسند: "بچه‌ی او چه کاره است؟" یا "من پسرم را در کدام شهرستان دارم؟"
حالا سؤال این است: در مورد حضرت امام (رضوان الله علیه) یک سری خاطرات وجود دارد که عموم مردم وقتی این خاطره را بشنوند، نظرشان نسبت به ایشان خراب می‌شود. این یکی از کرامات امام است که اگر مردم بشنوند، نسبت به امام (تصورشان) خراب می‌شود. من این را ۱۰ سال پیش در دانشگاه فکر کردم که چگونه باید بگویم. آقای خمینی می‌فرماید که ماجرای حزب جمهوری که پیش آمد، [آن‌ها] حزب جمهوری را منفجر کردند. خب، ۷۰ نفر از سران مملکت، نیروهای نخبه و ناب [از بین رفتند]. یک هفته بعد از اینکه بنی‌صدر سقوط کرد، کشور در بحران عجیب و غریبی قرار گرفته بود. [آن‌ها] شهید بهشتی و [اعضای] حزب جمهوری را در سرچشمه‌ی تهران منفجر کردند.
[در آن وضعیت اضطراب‌آور، تصور می‌کردیم:] "نکند آقای بهشتی سکته کند؟" ایشان بستری شدند [در] بیمارستان، حالشان خوب نیست. [آیا] بگویم ایشان از دنیا رفت؟ بعد بگویم آن یکی هم از دنیا رفت؟ [در همین حین،] امام فرمودند که حزب جمهوری منفجر [شد]. خیلی نگران حال امام بودم. واقعه‌ی هفتم تیر (شهادت شهید بهشتی) و خیلی وقایع پشت سر هم [رخ داده بود]. شرایط خیلی [بحرانی بود]. سال‌ها قبلش، [امام] مشکل قلبی داشتند. فضا، فضای [غمناکی] بعد از این ماجرا بود. شبی هم که اعلام جنگ شد، امام قرآن می‌خواندند. این [نکته‌ی مهم] در این خاطره است که امام روزی دوازده نوبت قرآن می‌خواندند؛ دوازده نوبت، دوازده نوبت عبادت هم که بپرسی، [می‌فهمی].
ویژگی امام این بود که ایشان "مهندس" قرآن بود؛ قرآن را رمزگشایی کرده بود. [ایشان می‌توانست] بپرسد و جواب بگیرد: "چه‌کار باید بکنم؟" [قرآن] تعریف کرده، مختصات را داده. [این‌گونه او] "حکیم الهی ربانی" بود. سوره‌ی بقره [خودش] یک جلد [علم] است. سوره‌ی حمد [و] سی آیه‌ی سوره‌ی بقره، به هر آیه‌ای که [امام] رسیده [و تفسیر کرده است]، گفته: "[این آیه دربردارنده‌ی] علم بلاغت [و] اصول فلسفه [است]." [مثلاً] بفرمایید، [همان‌طور که در کلام] جعفر [صادق (ع) نیز آمده،] کلام واقعاً [یک] "علامه" است.
شهید مصطفی خمینی (که خود علامه بود) سه بار در مورد امام [خمینی] در دهه‌ی چهل [این‌گونه] گفته است. حاج آقا مصطفی [زمانی که] می‌خواهد نقل قول قرآنی از پدرش بکند، می‌گوید: "پدرم که به اسرار قرآن آگاه است، این‌گونه فرمود: 'العالِمُ بِرُموزِ الکِتابِ' (آگاه به رموز کتاب)." او دو سه جا نقل قول [از پدرش] را با همین عبارت می‌آورد. [این بیان، با وجود] "حجاب پدر-پسری" و "حجاب معاصرت" [است که ارزش آن را می‌افزاید]. اینها همه هست.
این [همه] چه ارتباطی با قرآن و با رموز کتاب [دارد]؟ چگونه باید [آنها را] استخراج کرد؟ از این مبدأ [یعنی قرآن]، به چه معدنی بالاتر از قرآن [می‌توان رسید]؟
امروز، روز شهادت امام سجاد (علیه السلام) است. [مبحث] ادامه دارد، ان‌شاءالله. روایاتش [چنین است که] امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: "روز شهادت، [اگر] وحشت [مرا فرا بگیرد]، اگر قرآن با من باشد، [دیگر] وحشتی [نیست]." [قرآن] رفیق فابریکی است که از همه‌ی حقایق خبر دارد و [با] امام معصوم انس دارد. روز قیامت، قرآن به شکل یک موجود بسیار زیبا محشور می‌شود. روایتش فراوان است؛ در اصول کافی [آمده است] که روز قیامت، به صورت ایروان، کسی که با قرآن [است]، به شکلی می‌شود.
حالا [ما] درباره‌ی فرمول‌هایی صحبت می‌کنیم که اینها [یعنی] مهندسان قرآن بلدند، مهندسی معدن قرآن را بلدند [و از آن] استفاده می‌کنند. چگونه [اینان] راه پیدا کردند به [آن] اولین قرآن؟ خدایا، به آبروی امام سجاد (شهید امروز)، ما را با اسرار و رموز قرآن آشنا بفرما. [در ظهور] امام زمان (عج) تعجیل بفرما.