‼ توجه: متن زیر توسط هوش مصنوعی تایپ شده است ‼

بسم الله الرحمن الرحیم.
عن ابی جعفر علیه السلام: «انم المومنون الذی اذا رضیه لم یودخل رضا فی اسم ولا باط قدرت تعدی الا ما لیس له به حق»
امام باقر علیه السلام فرمودند: مؤمن کسی است که وقتی راضی شود، رضایتش او را در اسم و باطل داخل نمی‌کند. اگر خشمگین شود، خشمگین شدنش او را از قول حق خارج نمی‌کند و بی‌انصافی نمی‌کند. کسی که وقتی قدرت داشته باشد، قدرتش او را به سمت تعدی به آنچه که حقش نیست، نمی‌برد، چون توان دارد حالا این کار را انجام بدهد و به چیزی که حقش نیست، توجه کند.
قال اباعبدالله علیه السلام: «یا مهظم شیعتنا من لا یعدو صوته سمعه ولا شهناء یدیه ولا یمتدع بنا مولنا ولا یجالس لنا عائبا بلایخاصم لنا قال یا مومن اکرمه و ان لق یجاهلن حجره الا انقال شیعتنا من لا یحر حریر الک ولایت مع القراب»
امام صادق علیه السلام به «مهزم» می‌فرمایند که شیعه ما کسی است که صدایش از گوشش تجاوز نکند؛ یعنی نهایت صدایش در حدی است که به گوش خودش برسد و بالاتر نرود و کینه‌اش از دستانش تجاوز نمی‌کند. کسی که با ما «مولنه» است، «لایمتدح بنا معلنه او علنی»، مدح ما را علنی نمی‌کند؛ یعنی حالا فضای تقیه است. همچنین، با کسی که عیب ما را برای دشمن ما عیب‌جو می‌کند و برای ما عیب است، همنشینی ندارد. با کسی که نسبت به ما –حالا اینجا می‌شود تعبیر محبت و این‌ها کرد یا نسبت به خود اهل بیت و نسبت به دیگران، هر دو را می‌توان برداشت کرد– دشمنی ندارد. چه با دشمن دوستان ما دشمنی ندارد، چه با خودم ابراز دشمنی نمی‌کند.
اگر با مؤمنی ملاقات بکند، اکرامش می‌کند و اگر با جاهلی ملاقات بکند، ترکش می‌کند (مهاجرت می‌کند) و کاری به کارش ندارد. شیعه ما کسی است که مثل سگ‌ها حریص نیست و مثل کلاغ طمع ندارد. دشمن‌مان دراز نیست، حتی اگر از گرسنگی بمیرد، دشمن ما دراز (به سمت ناحق) نمی‌کند.
ابی عبدالله علیه السلام قال: قال النبی صلی الله علیه و آله و سلم: «الا اخبارکم به اشبهکم بی؟»
امام صادق فرمودند که پیغمبر اکرم فرمودند: «می‌خواهید خبر دهم چه کسی بیشتر از همه از شماها به من شبیه است؟»
قالوا: «بلا یا رسول الله».
(از اینجا می‌شود فهمید که رمز شباهت حضرت علی اکبر با پیغمبر چیست.)
قال: «احسنکم خلقا، کسی که خلقش از همه شما بهتر باشد. و لینکم کنفا، کسی که نرم‌خوتر باشد. و ابرکم به قرابته، کسی که به نزدیکانش بیشتر از همه لطف بکند و خیرخواهی و نیکوکاری و این‌ها داشته باشد. و اشدکم حبا لاخوانه فی دینه، کسی که بیشتر از همه نسبت به برادران دینی‌اش محبت دارد. و اصبرکم علی الحق، کسی که بیشتر از همه بر حق صبور است. و اکرمکم للغیظ، کسی که بیشتر از همه خشم خود را فرو می‌خورد. و احسنکم عفوا، کسی که بهتر از همه عفو می‌کند. و انصفکم من نفسه فی الرضا والغضب، کسی که بیشتر از همه در حال رضایت و غضب نسبت به خودش انصاف دارد.»
یعنی چه وقتی که راضی می‌شود، حالا این متعلق را نسبت به دیگران بگیریم یا نسبت به خودش، چه وقتی خودش راضی می‌شود یا غضب می‌کند، یا درباره رضا و غضب انصاف دارد. درباره دیگران باشد، یعنی که خلاصه تو حال رضایت و غضب از مسیر حق خارج نمی‌شود، از انصاف خارج نمی‌شود. وقتی راضی می‌شود بخواهد اقرار و اغراق بکند، غلو بکند، از این ور بیفتد و وقتی هم که عصبانی و غضبناک است، از آن ور بخواهد بیفتد، حد میانه و انصاف را دارد. نسبت به خودش و دیگران، اگر عصبانی بشود، می‌گوید: خب من اگر بودم، همین کار را می‌کردم، این انصاف است نسبت به خودت. وقتی هم راضی شود، خب من اگر باشم، نباید بیشتر از این توقع داشته باشم، از من توقع داشته باشند. جنبه‌های مختلف می‌شود بررسی کرد.
و روایت «تحف العقول» ابى عبدالله علیه السلام: «المومن حسن المعونه خفیف المعونه»
مؤمن «حسن المعونه» است. «معونه» (با عین) به معنای یاری است، ولی «معونه» (با همزه) به معنای هزینه است. کم‌هزینه و پربهره، خلاصه جدید التدبیر لمعیشته. اهل تدبیر برای زندگی‌اش.
«مررتین از یه سوراخ دوبار گزیده نمیشه موم»
مؤمن از یک سوراخ دو بار گزیده نمی‌شود. امام صادق (علیه السلام).