معرفت داشتن در عین خدا معصیت کردن خدا
خدا چگونه انتقام میگیرد؟
نکتهی مهم در تحلیل و فهم تاریخ
‼ توجه: متن زیر توسط هوش مصنوعی تایپ شده است ‼
بسم الله الرحمن الرحیم.
«عن عباد بن سهیب عن ابی عبدالله علیه السلام یقول الله عزوجل اذا اسانی من یعرفنی صلی الله علیهم لا یعرف.»
امام صادق (علیه السلام) میفرماید: «وقتی کسی که به من معرفت دارد، معصیت من را بکند، مسلط میکنم کسی را که نسبت به من معرفت ندارد.» دور شدن از حریم ولایت الهی، اسیر چنگال طواغیت و ظلمه شدن است که فرمود: «شمشیر من از ظالم ۳۰ سال است و من به واسطه ظالم انتقام میگیرم.» «انتقم به واسطه ظالم انتقام میگیرم و کسی را که بخواهم، میزنم.» درست است که آن ظالم هم بابت اینکه زده، توبیخ میشود؛ ولی آنی که خورده هم باید میخورده. در واقع، حساب کتاب بوده در خدا. از امام حسین (علیه السلام) انتقام گرفتن به واسطه یزید نه؛ که اتفاقاً مشخص، همانطور که خود امام سجاد (علیه السلام) میفرمود: «مثل ما مانند مثل ماهی است.» «ما اصابت به مصیبت کسبت ایدیکم نیست.» مصیبت حدید، که میفرماید: «لا فی کتاب مثل ما اینه»؛ یعنی این در واقع آن ابتلایی است که تقدیرمان بوده، ابتلایی که توبیخمان بوده. ابتلای، ابتلا توبیخ، ابتلای تقدیر، ابتلا به اطلاع تقدیر بوده نه اطلاع. لذا این هم همین است؛ اگر کسی معصیت کرد، کسی که بر او مسلط میشود، مراعات هیچ حد و حدود و حریم و ضابطهای را ندارد و انسان با این وقتی ما مراعات حد و حدود و حریم الهی را نکردیم، کسی بر ما مسلط میشود که او هم مراعات حد و حدود و حریم الهی را نمیکند.
این یک قاعده است. این قواعد خیلی قواعد مهمی است. قبلاً خدمت رفقا تو دانشگاه عرض میکردم که در مطالعه قرآن، در مطالعه روایات، آنی که مهم است، کشف کبریات است. اکثر ما در این مسئله ضعیفیم. روایت میخوانیم و حفظ میکنیم، روایت میچسبانیم به منبر. در حالی که اینها مهم نیست، یک روایت آدم میخواند. آن کبری که مستتر در روایت است، آن را کشف بکند. کبریها خیلی مهم است. یک قاعده کلی دارد میگوید کبری خیلی مهم است و فقیه کسی است که بتواند کشف کبری بکند و ضرب سهراب کبری. هر صغری که مواجه میشود، تطبیق بدهد با یک کبرایی که قبلاً استیاد کرده. از مدتها تلمباری از اطلاعات هستیم. هیچ سوالی را هم نمیتوانیم جواب دهیم. این مطالبی که داریم و هیچ کاربرد و کارایی ندارد. هیچ استفادهای از آن نمیشود کرد ولی آنی که ضرب صغری در کبری پیش میرود، سریع میفهمیم متصل به کدام شبکه مفهومی و کبرایی که این صغری میشود آنجا معنا بشود. چه مثلاً؟ آقا داشتن گل و گیاه در خانه چه حکمی دارد؟ روایتی نداری، برائت جاری. این برائت برای رفع تحیر است، برای نظام سازی نیست. دیشب با رضا غسل داشتیم. فردا تو مصاحبه مفصل دو ساعت در نقد حوزه و روحانیت علما حسابی که بدتر از حرفهای رحیم پور است.
آره، عرض کنم که یک بحثی که آنجا مطرح شد، همین بود. یک بخشی که مشکل داریم تو نظام سازی، همین با برائت جامعه را اداره کنید. شما باید نظام را کشف کنید. خب الان از ما بپرسند آقا فرهنگ آپارتمان نشینی دقیقاً کجایش میگوید کفشها را بیرون بگذاریم؟ میگوید برائت جاری میشود. قاعده لا ضرر، اینجا مثلاً ضرری به کسی برساند. ایزایی باشد، حرجی باشد، آوردنش حرج باشد، بیرون گذاشتن ضرر باشد. هزار تا از این قواعد داریم که ازش استفاده نکردهایم. هزار تا یک آیه قرآن «ما عندکم ین و ما عندالله باق.» علامه طباطبایی میگیرد. شاید اغراق نباشد اگر بگویم هزار تا نکته مقامهای مختلف در آیات ازش استفاده میکنیم که هر وقت عندالله میآید، بقا را میرساند؛ هر وقت عندکم میآید، زوال. کشف این کبریهای قرآنی، کشف این کبریهای روایی خیلی کمک میکند. خیلی تو تحلیل سیاسی ما به درد میخورد، توی تحلیل فرهنگی ما به درد میخورد. همه تحلیل فرهنگی یک عده شده آقا بحث حجاب. تنها شاخصی که الان تو ذهنشه برای اینکه جامعه را تشخیص بده که این دارد پیشرفت میکند، افول میکند، وضع بهتر شده، بدتر شده. مثلاً برای چی حجاب است؟ برای اینکه عدالت است؟ امام تعابیر خیلی تندی علیه عدالت خواهی دارند. بروید مطالعه کنید.
امام زمان که ما نیامدیم عدالت را جاری کنیم. عدالت اگر بخواهد عدالت خالی بشود، چیزی بیش از گاوداری عادلانه نیست. این میشود شاخصهای غلط. من جرأت پاسخ ندارم، میگویم که نوع زاویه دید محملنامه طباطبایی (ره) خیلی نگاه پیشرفته و مترقی و خیلی به طلبه کمک میکند. مطالعه آثار ایشان، انس مبانی ایشان که مبانی صدرایی است و خود امام هم خروجی مبانی صدرایی. خیلی کمک میکند. الحمدلله رب العالمین.
در حال بارگذاری نظرات...