‼ توجه: متن زیر توسط هوش مصنوعی تایپ شده است ‼

بسم الله الرحمن الرحیم.
باب بیست‌وچهارم: باب وجوب اداء الفرائض. (باب وجوب ادای واجبات)
امام سجاد علیه السلام فرمودند: «من عمل بما افترض الله علیه فهو من رأس الناس».
کسی که به آن چیزهایی که خدا بر او واجب کرده عمل کند، از بهترین مردم است. همین‌قدر واجباتش، همین که قبلاً عرض شد در حد کسی در حد رساله، همین‌قدر واجباتش را اگر انجام بدهد مستوجب این مقام است. از بهترین مردم و بهترین آدم‌هاست. خوب خیلی خوب عمل کند، مقید به این‌ها باشد.
عن ابی‌عبدالله علیه السلام فی قول الله عزوجل: «اصبروا و صابروا و رابطوا»؛ قال: «اصبروا علی الفرائض و صابروا علی المصائب و رابطوا علی الائمه».
امام صادق علیه السلام درباره آن آیه آخر سوره مبارکه آل عمران، «اصبروا و صابروا و رابطوا»، حضرت فرمودند که: «صبر» یعنی «اصبروا علی الفرائض»؛ بر واجبات صبر کنید. در عمل به واجبات صبر داشته باشید. «و صابروا علی المصائب»؛ «صابروا» یعنی همدیگر را تشویق به صبر کنیم. مشارکت در صبر کنید. بله، مفاعله برای مشارکت است؛ مشارکت داشته باشید در صبر. کجاها؟ در مصائب. وقتی مصیبتی، سختی‌ای پیش می‌آید، همدیگر را کمک کنید. کمک به چه؟ ما فکر می‌کنیم حتماً کمک به این است که مشکل را حل کنیم. نخیر، خب چکار کنم؟ یک وقت انسان می‌تواند کاری بکند و مشکل را حل بکند، خب مشکل را حل می‌کند. ولی اصل کمک، کمک به این است که انسان کاری بکند، کمکی بکند که دیگری صبر کند. «و رابطوا علی الائمه». مرابطه. رابطه یعنی ربط داشتن، پیوند داشتن. ربط و پیوندتان هم بر محور ائمه باشد.
علیه السلام قال الکلینی و فی روایت ابن محبوب عن ابی‌الصمات؛ در روایت مرحوم کلینی که همین روایت قبل را ایشان نقل می‌کند با یک سند دیگر، این را هم اضافه می‌کند در ادامه: «و اتقوا الله ربکم فی مفترض علیکم».
یعنی تقوا داشته باشید در آنجاهایی که خدا بر شما چیزی را واجب کرده. اصل تقوا در واجبات است. کسی در حد واجباتش را انجام بدهد و از محرمات پرهیز کند، این دیگر، تقوای آن تقوایی که ما لازم داریم برای بعد از مرگ و توشه آخرتمان و این‌ها، همین حاصل می‌شود.
عن ابی‌عبدالله علیه السلام قال: قال الله تبارک و تعالی: «ما تحبب الی عبدی باحب من ما افترضت علیه».
خیلی حدیث، حدیث زیبایی است. امام صادق علیه السلام فرمودند که: خدای متعال فرمودند. این هم جالب است، دیگر امام صادق علیه السلام مستقیم از خدا نقل روایت می‌کنند. خدای متعال تبارک و تعالی فرمود: «بنده من با چیزی محبوب‌تر از آنهایی که به او واجب کردم خودش را برای من محبوب نکرده است.»
کسی واجبات را انجام بدهد محبوب خدا می‌شود. هیچ چیزی به اندازه این‌ها محبوبیت پیش خدا نمی‌آورد. شیعه از طریق جبرائیل و سپس پیامبر نقل روایت می‌کند. دیگر آن طرف گفتش که شما عجیبی مستقیم از پیغمبر نقل روایت. حضرت فرمودند پیغمبر که هیچ، ما مستقیم از خدا هم نقل می‌کنیم. بله دیگر، ذوات قدسی هستند که امام صادق علیه السلام فرمود که من حاجتی داشتم، خدا را صدا زدم، جواب خدا را شنیدم، حاجتم را فراموش کردم. «لبیک یا عبدی» از طرف خدا شنیدم، یادم رفت چه می‌خواستم. حضرات این‌گونه هستند، یا مثل امام حسین علیه السلام که در برخی نقل‌ها هست که حضرت در کربلا با خدای متعال گفت‌وگو کردند. برخی جاها بود؛ بله. حالا این به چه نحوی، چه جوری باید سر جای خودش بحث بشود که حالا وحی که قطع شده، حالا این به چه نحوی، خودش بحث و بررسی می‌طلبد.
خوب، روایت آخر این جلسه:
عن ابی‌عبدالله علیه السلام فی قول الله عزوجل: «اصبروا و صابروا و رابطوا». از امام صادق علیه السلام درباره همان آیه آخر سوره آل عمران. فرمودند که: «اصبروا و صابروا و رابطوا»؛ صبر و مصابره و مرابطه. «اصبروا علی الفرائض»؛ صبر بر واجبات. انسان در عمل به واجبات، آنی که تکلیفش است، خدا ازش خواسته انجام بدهد، و درش صبر بکند. خدا ان‌شاءالله توفیق عمل به این را به من عنایت بفرماید. الحمدلله.