‼ توجه: متن زیر توسط هوش مصنوعی تایپ شده است ‼

بسم الله الرحمن الرحیم.
باب بیست و پنجم از کتاب شریف «جهاد النفس وسائل الشیعه»، باب استحباب صبر فی جمیع الامور، استحباب صبر در تمام امور. خوب، بحث، بحث خیلی مهمی است، بحث صبر و روایاتی هم که هست، روایات شیرین و فوق‌العاده کاربردی.
حدیث اول که حالا این حدیث یک‌خورده طولانی است، بخشش را می‌خوانیم، بخشش برای جلسه بعد. **قال اباعبدالله علیه السلام:** «یا حبّاس! إنَّ مَن صَبَرَ صَبَرَ قَلیلًا، وَ إنَّ مَن جَزِعَ جَزِعَ قَلیلًا.» کسی که صبر کند، یکم صبر کرده، کسی که جزع کند، یکم جزع کرده. کل دنیا کوتاه است، سر و تهش، سر و تهش هیچی نیست. انسان اگر صبر کرد، یک فرصت کوتاه را صبر کرد. اگر بی‌طاقتی کرد، یک فرصت کوتاه را بی‌طاقتی کرد.
بعد فرمودند: «علیکَ بالصَّبرِ فی جمیعِ اُمورِکَ.» در تمام امورت صبر داشته باش. «فَإنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ بَعَثَ محمدًا صلی الله علیه و آله و سلم فَأمَرَهُ بِالصَّبرِ والرِّفقِ.» حضرت فرمودند که در تمام امور صبر داشته باشی. خدای متعال پیامبر اکرم را مبعوث کرد و او را امر به صبر و رفق کرد. کجا امر به صبر و رفق کرد؟ در سوره مبارکه مزمل، آیات ۱۰ و ۱۱ فرمود: «وَاصبِر عَلی ما یَقولونَ.» پیامبر، نسبت به این‌هایی که می‌گویند، حرف‌هایی که می‌زنند، صبر. «وَاهجُرهُم هَجرًا جَمیلًا.» خیلی به نحو جمیلی از این‌ها فاصله بگیر. «وَذَرنی وَالْمُكَذِّبینَ اُولِي النَّعمَةِ.» و من را با این دروغگوها، آن‌هایی که تکذیب می‌کنند و صاحب نعمتند، صاحب قدرتند و صاحب ثروت، پیامبر شما صبر کن، از این‌ها یک فاصله زیبا و خوبی بگیر و این‌ها را به من واگذار. این یک آیه که خدای متعال امر به صبر می‌کند به پیغمبر اکرم.
آیه بعدی در سوره مبارکه فصلت، آیات ۳۴ و ۳۵ می‌فرماید: «ادفَع بِالَّتی هِیَ أحسَنُ فَإِذا الَّذی بَینَكَ و بَینَهُ عَدَاوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمیمٌ.» با آن چیزی دفع کن که آن بهترین چیز است. با بهترین چیز در مقام پاسخگویی، خلاصه جواب دادن آزار و اذیت‌ها، وقتی که اذیت می‌کنند، آزار می‌دهند، انسان با چیزی دفع کند که بهترین چیز است. یک برخورد خیلی خوب و کریمانه که بین شما و آن کسی که دشمنی بینتان هست، خدای متعال کانّهو یک جوری ارتباط برقرار می‌شود که انگار او ولی حمیم است. شما صبر کن، مدارا کن، دشمن خونیت می‌شود دوست جون‌جونی.
«وَما یُلَقّاها اِلّا الَّذینَ صَبَروا.» این را کسی گوشش به این حرف‌ها بدهکار نیست، اهل عمل به این حرف‌ها نیست، مگر کسانی که اهل صبر باشند. بله، یعنی اگر کسی اهل صبر بود، با دشمنش مدارا می‌کند تا آنجا مدارا می‌کند که حتی دشمنش را بتواند به دوست خودش تبدیل کند.
«وَما یُلَقّاها اِلا ذو حَظٍّ عَظیمٍ.» و این حرف‌ها، این سخنان را کسی می‌پذیرد و دریافت می‌کند که دارای بهره عظیمی باشد.
«فَصَبَرَ حتی نالوهُ بِالعَوامِ.» پیامبر اکرم صبر کرد تا آنجا صبر کرد که او را مبتلا به مصیبت‌های خیلی بزرگ کردند، پیغمبر اکرم را در بلاهای سختی انداختند. «فَضَاقَ صَدْرُهُ.» آن‌قدری که دیگر سینه پیغمبر تنگ شد. پیغمبری که اوج رحمت و شرح صدر است، خسته شد. «فَأَنزَلَ اللهُ عَلیهِ.» دوباره خدای متعال برایش آیه نازل کرد، در سوره مبارکه حجر، آیه ۹۷: «وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أنَّکَ یَضِیقُ صَدْرُکَ بِما یَقولونَ، فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَ کُنْ مِنَ الساجِدینَ.» و ما می‌دانیم که سینه‌ات تنگ می‌شود بابت حرف‌هایی که می‌زنند، پس تو تسبیح کن به حمد ربت و از سجده‌کنندگان باش. شما تسبیح کن به حمد ربت و کن من الساجدین. اهل سجده باش. کسی اهل سجده باشد، خداوند شرح صدر سری وجودی پیدا می‌کند. کسی در برابر خداوند متعال خاضع باشد، این تحمل می‌کند اذیت‌ها و آزارها و ناخوشی‌ها و بله، سختی‌ها و تلخی‌ها و چیزهایی که خلاصه از دیگران می‌بیند را تحمل می‌کند.
«فَكذَّبوهُ وَ رَمَوْهُ.» اینجا دوباره پیغمبر اکرم را تکذیب کردند و دوباره او را به بلا افکندند. پیغمبر دیگر ناراحت شد. «فَانزَلَ اللهُ تَعالی.» خدای متعال این آیه شریفه در سوره مبارکه انعام، آیه ۳۳ و ۳۴ را نازل فرمود: «قَد نَعلَمُ اِنَّهُ لَیُحزِنُکَ الَّذی یَقولونَ فَاِنَّهُم لا یُکَذِّبونَکَ وَلکِنَّ الظّالِمینَ بِآیاتِ اللهِ یَجهَدونَ وَ لَقَدْ کُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ فَصَبَروا عَلی ما کُذِّبوا وَ أُوذوا حَتّى أَتاهُمْ نَصْرُنا.» ما می‌دانیم که تو را ناراحت می‌کند حرف‌های این‌ها، پس این‌ها تو را تکذیب نمی‌کنند، بلکه ظالمین به آیات خدا انکار دارند. و قبل از تو هم پیغمبرانی تکذیب شدند. و لقد کذب الرسل من قبلک فصبروا علی ما کذبوا و أوذوا حتی أتاهم نصرنا. این‌ها آن‌قدر تکذیب شدند و اذیت شدند تا اینکه نصرت ما بهشان رسید. قبل هم خلاصه اهل صبر بودند و در برخورد با مخالفین و دشمنان و این‌ها صبر می‌کردند تا خدای متعال نصرتش را برساند. که حالا ادامه روایت، زمانی که خوب پیغمبر اکرم دوباره خودشان را ملزم به صبر کردند، ولی ماجرا دوباره ادامه پیدا کرد، اذیت‌ها و آزارها، که حالا در ادامه روایت ان شاء الله بهش خواهیم پرداخت.
الحمدلله رب العالمین.