‼ توجه: متن زیر توسط هوش مصنوعی تایپ شده است ‼
بسم الله الرحمن الرحیم.
**عدالت**
عن ابی‌عبدالله (علیه السلام) قال: «اتَّقِ اللهَ و اعدِلوا فکَم»
امام صادق (علیه السلام) فرمودند که: «تقوا داشته باشید و عدالت ورزید که شما بر قومی عیب می‌گیرید که عدالت ندارند.»
عیوب برمی‌گردد به عدم عدالت. می‌خواهید عیبی نداشته باشید؟ عدالت داشته باشید. انسان مراعات بکند حدّ و حدود و حریم هر چیزی را در هر وقت و جایگاهی. شأن هر امری را لحاظ کند؛ می‌شود عدالت. اگر این بود، هیچ عیبی از انسان ظاهر نمی‌شود؛ عیبی که به رفتار برگردد. عیب‌های ظاهری که اصلاً عیب نیست. یک کسی حالا چشمش چه شکلی است، دماغش چه شکلی است، گوشش چه شکلی است؛ تفاوت خلقت. عیب، آنی است که اسناد به فعل شما دارد. اسناد فعل دارد. کدام فعل؟ عیب، آن فعلی است که تناسب با جایگاه یک آدمی که در حرف زدنش، در خوردنش، به‌ میزانی که من بخورد، به‌ میزانی که باید بخوابد، نخوابم یا کمتر یا بیشتر؛ جفتش عیب است. با چه چیزی حل می‌شود همه عیوب؟ با عدالت.
حالا یک بخشش هم همین است که شما هم اگر عدالت ندارید، همین عیب را دارید. بروز همه تجلی عدم عدالت است، بروز عدم عدالت است، ریشه آنجاست.
ابی‌عبدالله (علیه السلام) قال: «الْعَدْلُ أحْلى مِنَ الْمَاءِ یَشْرَبُهُ الظَّمْآنُ»
«عدالت از آبی که به تشنه می‌رسد شیرین‌تر است.»
«مَا أَوْسَعَ الْعَدْلَ إِذَا عُدِلَ فِیهِ وَ إِنْ قَلَّ»
وقتی در مورد کسی عدالت ورزیده می‌شود، چقدر این عدالت برایش وسیع است! حتی کم، یک ذره عدالت در چشم آدم خیلی وسیع است. حقوق انسان وقتی مراعات می‌شود ولو کمترین حقوق ابتدایی‌ترین، این چقدر در نگاه انسان وسیع به نظر می‌رسد.
عن ابی‌عبدالله (علیه السلام) قال: «الْعَدْلُ أحْلى مِنَ الشَّهْدِ وَ أَلْیَنُ مِنَ الزُّبْدِ وَ أَطْیَبُ رِیحاً مِنَ الْمِسْکِ»
امام صادق (علیه السلام) فرمودند که: «عدل از شهد شیرین‌تر است و از کف نرم‌تر است و از مُشک خوشبوتر.»
آن التذازی که نفس می‌برد از این‌ها، لذت‌های مادی است، لذت‌های طبیعی است. آن عدالت، لذت حقیقی است، لذتش از این‌ها بیشتر است.
ابی‌عبدالله (علیه السلام) قال: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ لِمَنْ جَعَلَ لَهُ سُلْطَاناً أَجَلًا وَ مُدَّةً مِنْ لَیَالٍ وَ أَیَّامٍ وَ سِنِینَ وَ شُهُورٍ فَإِنْ عَدَلُوا فِی النَّاسِ أَمَرَ اللَّهُ صَاحِبَ الْفَلَکِ أَنْ یُبْقِیَهُمْ»
«خدا برای هر کسی که به او سلطانی داده، یک مدت معینی را، یک اَجَلی را داده، مهلتی داده و مدتی از شب‌ها و روزها و سال‌ها و ماه‌ها. پس اگر عدل بورزند درباره مردم، خدا به صاحب فلک امر می‌کند که این اداره او را طولانی کند.» ایامشان طولانی می‌شود و لیالی‌شان و سال‌ها و ماه‌هایشان.
«وَ إِنْ جَارُوا فِی النَّاسِ فَلَمْ یَعْدِلُوا»
اگر درباره مردم جور کردند و عدالت به امرالله صاحب‌الفلک... بله، دیگر، خدا به صاحب فلک امر می‌کند، آن فرشته‌ای که این فلک را دارد می‌گرداند،
«فَاسْرَعَ بِإِدَارَتِهِ فَقَصُرَتْ لَیَالِیهِمْ وَ أَیَّامُهُمْ وَ سِنِینُهُمْ وَ شُهُورُهُمْ»
پس اداره‌اش را سریع می‌آورد. شب‌هایشان، آن روزهایشان کوتاه می‌شود. «سنينهم و شهورهم» سال‌ها و ماه‌هایشان کوتاه می‌شود.
«فَقَدْ أَوْفَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِعَدَدِ لَیَالِیهِمْ وَ شُهُورِهِمْ»
و خدا تعداد شب‌ها و ماه‌ها و این‌ها را توصیه می‌کند، به آن حد پایانی می‌رساند، تکمیلش.
عن ابی‌عبدالله صادق (علیه السلام) قال: «ثَلاثَهٌ هُمْ أَقْرَبُ الْخَلْقِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَوْمَ الْقِیَامَهِ حَتَّى یَفْرُغَ مِنَ الْحِسَابِ: رَجُلٌ لَمْ تَدْعُهُ قُدْرَتُهُ فِی حَالِ غَضَبِهِ إِلَّا إِلَى أَنْ یَفْعَلَ مَا یَجِمَعُهُ»
«سه دسته‌اند که این‌ها نزدیک‌ترین مخلوقاتند به خدا در روز قیامت تا اینکه از حساب فارغ شود: مردی که قدرتش او را در حال غضب، جز به انجام آنچه او را از ظلم بازمی‌دارد، نکشاند.»
خیلی هم سخت است. آدمی که قدرت داشته باشد، زیردستی بهش ظلم بکند، از قدرتش استفاده نکند برای اینکه خلاصه زیردستی و فشاری به او بیاورد. گاهی اوقات بالادستی‌اش را از ابزارهایی که دارد استفاده می‌کند که او را خُرد کند. پایین‌دستی که دیگر هیچ.
«وَرَجُلٌ مَشَى بَیْنَ عِدْوَینِ عَلَى الْآخَرِ»
«و مردی که بین دو دشمن راه رود.»
یعنی ذره‌ای به یکی از این‌ها نزدیک نشود، یک جو به یکی از این‌ها نزدیک نشود، قشنگ وسط، در حالت اوج تعادل، عدالت. که انسان ذره‌ای کشش به این و آن نداشته باشد. سخنور می‌گویند: «نگاهش را تقسیم کن به همه به‌ یک اندازه نگاه کن.» قاضی عدالت یک بخشش این‌هاست دیگر.
«وَ رَجُلٌ قَامَ بِالْحَقِّ فِیمَا عَلَیْهِ»
«و مردی که حق بگوید، آنجا که حق علیه اوست.»
بگو. سه دقیقه مانده، از این باب بعدی هم بخوانیم. کسی که کاری را درست می‌داند و متن می‌کند، کاری را خودش نباید مخالفت با آن کار بکند.
عن ابی‌عبدالله (علیه السلام) قال: «إِنَّ مِنْ أَعْظَمِ النَّاسِ حَسْرَهً یَوْمَ الْقِیَامَهِ مَنْ وَصَفَ عِدْلًا ثُمَّ خَالَفَهُ إِلَى غَیْرِهِ»
«بیشترین حسرت را روز قیامت چه کسی دارد؟ کسی که یک عدلی را وصف کرده، گفته این خوبه، این کارها را بکنید، اگر تو زندگی این کار را بکنید موفق می‌شوید، با همسرتان جور کنید، با بچه‌تان.» آدرس بهشت داده، بقیه رفتند، خودش مانده. خیلی زور دارد! بیشترین حسرت.
ابی‌عبدالله (علیه السلام) قال: «إِنَّ أَشَدَّ النَّاسِ حَسْرَهً یَوْمَ الْقِیَامَهِ مَنْ وَصَفَ عَدْلًا ثُمَّ عَمِلَ بِغَیْرِهِ»
«بیشترین حسرت روز قیامت کسانی دارند که عدلی را وصف کنند و عمل به آن نکنند.»
عن ابی‌عبدالله (علیه السلام) قال: «إِنَّ مِنْ أَشَدَّ النَّاسِ عَوَاِمًا یَوْمَ الْقِیَامَهِ مَنْ وَصَفَ عَدْلًا وَ عَمِلَ بِهِ»
در یک مضمون روایات: «ابی‌عبدالله (علیه السلام) قال: فی قول الله عز و جل: فکبوا فیها هم و الغاوون خال»
یک چیزی یادم می‌افتد. صحبت می‌کند و منبر هم می‌رود، تشویق می‌کند. خودش عمل بهش... الان بین بچه‌های حزب‌اللهی و مذهبی چیزهایی می‌بیند دیگر. وقتی بحث تحریم و مذاکره و این‌ها مطرح می‌شود، یک عده می‌گویند که ما ملت رمضانیم، تحریم را تحمل می‌کنیم، فشار را تحمل می‌کنیم، باقی نان ذلت نمی‌خوریم. بعد بحث تلگرام که پیش می‌آید، می‌آید تو سروش و ایتا، می‌گوید نه، چیز ایرانی‌اش به درد نمی‌خورد، تلگرام یک چیز دیگر است! دیدم این ایام زیاد... ملت رمضان و یک نان خشک و همه تحمل، حاضر نیست یک سرعت یکم پایین‌تر و فضای بصری یکم مثلاً ساده‌تر را تحمل کند به خاطر اینکه عزت یک کشور حفظ بشود، پیشرفت کشور حاصل بشود و مخاطرات امنیتی فراوانی که هست، دفع بشود.
آن بخش عمل خودمان که می‌رسد، این همان قلقابون است که وصف عدل می‌کند، نوبت عملش که می‌رسد...
جعفر (علیه السلام): «أَبْلِغْ شِیعَتَنَا عَنْ اللَّهِ أَلَا بِعَمَلِ کَرِیمٍ»
«گفت که امام صادق فرمودند که: به شیعیان من ابلاغ کن که به آنچه نزد خداست رسیده نمی‌شود مگر به عمل.»
«أَبْلِغْ شِیعَتَنَا أَنَّ أَعْظَمَ النَّاسِ حَسْرَهً یَوْمَ الْقِیَامَهِ مَنْ وَصَفَ عَدْلًا ثُمَّ یُخَالِفُهُ إِلَى غَیْرِهِ»
«بالاترین حسرت را روز قیامت کسی دارد که عدلی را وصف کرده، بعد مخالفت با او کرده، به غیرش خودش همان را عمل.»
یک جریانی راه انداخته برای عدالت، بعد خودش دارد خلاف عدالت، گفتمان عدالت را به کسی آورده که خودش الان سردمدار زیرآب‌زنی عدالت رسماً، علیه عدالت، در مسیر خلاف عدالت.