‼ توجه: متن زیر توسط هوش مصنوعی تایپ شده است ‼

بسم الله الرحمن الرحیم.
عن ابی جعفر علیه السلام قال: "ما من عبادة افضل عندالله من عفت بطن و فرج". هیچ عبادتی نزد خدا افضل از عفت بطن و فرج نیست. چون مبدأ تمام شرور و گناهان عملی همین دوتاست. در روایت هم دارد که اَجْعَلینَ حَکیمَ جَهَنَّم که از این کانال، دروازه جهنم از این است.
"ان افضل العبادة، عبادة البطن والفرج". ما عبدالله بشیء افضل من عفت بطن و فرج. عبادتی که خدا با هیچ‌چیزی مثل این عبادت نشده است.
رسول الله فرموده‌اند: "اکثر ما تلجا بهی امتی النار الاجوفان". اکثر آن چیزی که امت من را وارد جهنم می‌کند، اجوفان است. یعنی انگار این دیگر پرده آخری است که شیطان برای این امت گذاشته است؛ ترفند آخر که از وفان است. و در متن و فراز بعدی هم آمده: "ثلاث اخوهن بعدی الا امتی". از سه تا چیز بعد از خود، بر امتم می‌ترسم: "الضلالت بعد معرفت" که بعد از معرفت دچار ضلالت شوند. "و مضلات الفتن"؛ فتنه‌هایی که گمراه‌کننده است. و "شهوة البطن والفرج". این حدیث خیلی جای کار دارد که از جهت سیر تاریخی و جامعه‌شناسی امت پیغمبر، مبانی فاصله گرفتن از حقایق و معارف و این‌ها، تنظیم شود، دسته‌بندی شود، ربط داده شود، آسیب‌شناسی شود و راهکار مبارزه با این‌ها تشخیص داده شود و کلیدی باشد.
از ابی بصیر نقل شده که مردی به امام باقر علیه‌السلام گفت: "من عمل ضعیف و روزه‌ام کم است، و لا کن ارج الله حلال بخورم حلال‌خو". امام به او فرمود: "ای اجتهاد افضل من عفت بطن". چه اجتهادی بهتر از اینکه آدم بطن و فرجش را نگه دارد؟ خود بحث لقمه حرام، یکی از موارد ابتلای بطن است.
کان امیرالمؤمنین علیه‌السلام یقول: "افضل العبادة العفا". بهترین عبادت، عفاف است. و از امام باقر علیه‌السلام: "ما من عبادة افضل من عفت بطن". و به همان عبارات وصیت امیرالمؤمنین به محمد بن حنفیه: "و من لم یئت نفسه شهوتها اصاب رشده". هر که شهوت نفسش را به آن ندهد، به رشدش رسیده است. عبارت، عبارت کلیدی است. کسی که نفس، آن شهوتی که دارد و درخواستی که دارد را در اختیار نفس نگذارد، به رشد رسیده است. چون رشد هم: "من لم یئت نفسه شهوتها اصاب رشده". تعبیر رشد، تعبیر فوق‌العاده‌ای است. فرقش با هدایت چیست؟ آیاتی که در مورد رشد است، در مورد دعا هم که مغز عبادت است، می‌فرماید که دعا به رشد می‌رساند. "لعلهم یرشدون" که جایی در قرآن غیر از اینجا من ندیدم شاید این‌ها به رشد برسند. فوق‌العاده‌ای است آن آیه که چند بار خدا «من من» می‌کند، آنجا آخر تبدیل به رشد می‌کند.
و حدیث آخر را هم بخوانیم: "من زمن الی اثنین اسنیت ذ منت له علی الله الجنه". کسی برای من دو چیز را ضامن شود، من برایش بهشت را ضامن می‌شوم. "لی ما بین لهی و ما بین رجله". مابین این دو لب و مابین دو پا را اگر کسی برای من از جانب خدا ضامن شود، ضمانت بهشت را دارد. یعنی: "زمن علی لسانه و فرجه". کسی لسان و فرج مراقبت بکند، از جانب خدا به او ضمانت بهشت داده می‌شود. که خدا ان‌شاءالله این‌ها گاهی نشان می‌دهد که گاهی تو این‌ها آثار آن چیزهایی هست.
حالا ربط این‌ها، فهمیدنش خیلی نکته است که چه ربطی است بین زیارت کربلا که همچین اثری دارد و به همچین ترک معصیتی که همچین اثری دارد؟ آن زیارت چه بردی ایجاد می‌کند تو این جنبه، تو این جهت؟ حالا جای الحمدلله رب...