‼ توجه: متن زیر توسط هوش مصنوعی تایپ شده است ‼

بسم الله الرحمن الرحیم.
«وَ کُرِهَ لِرَجُلٍ اَنْ یَغْشَا اِمْرَاَتَهُ وَ هِیَ حَائِضٌ فَقَشِیَهَا وَ خَرَجَ الوَلَدُ مَجْذُومًا اَوْ اَبْرَصَ فَلَا یَلُومَنَّ اِلَّا نَفْسَهُ»
در ادامهٔ توصیه‌های رسول اکرم به امت، بابت ۲۴ خصلتی که مورد کراهت خدای متعال است، به این بخش می‌رسیم که -خوب، طبعاً این‌ها بخش‌های خانوادگی و متأهلی روایت است، هرچند مسائل ضروری و مهمی است که دانستنشان برای همه لازم است- می‌فرمایند: «اگر مردی بخواهد با همسرش ارتباط زناشویی برقرار کند در آن وقتی که همسر او حائض است، خانمش حائض است، در حیض؛ اگر این ارتباط برقرار بشود و بچه‌ای شکل بگیرد در آن ایام، و اگر آن بچه به دنیا آمد و یا جذام داشت یا پی‌سی داشت» -جذام و پی‌سی که مشکلاتی است که در پوست ظاهر می‌شود، هر دوتاش مشکلات پوستی و بیماری‌های پوستی است- می‌فرمایند: «که جز خودش را ملامت نکند، عاملش را فقط خودش بداند، مقصر را خودش بداند نه کس دیگری.»
ارتباط با همسر در این ایام، خوب در آیهٔ قرآن فرمود که: «این ایام مباشرت با همسر نباید باشد و باید اعتزال کرد، عزلت جست از همسر.» خوب، بالاخره این فرایند بیولوژیکی و اتفاقاتی که در بدن رقم می‌خورد، در رحم اتفاقاتی که می‌افتد که حالا این خون دارد تخلیه می‌شود، شرایطی که رحم دارد، حالا خود این خون، ویژگی‌هایی که خود این خون دارد، و بارداری تو آن ایام -حالا بخشی‌اش مربوط به خود این خون است، بخشی‌اش مربوط به اوضاع رحم در آن ایام است- سردی که رحم در آن ایام پیدا می‌کند و دافعه‌ای که رحم دارد، این طبعاً می‌تواند اثر بگذارد و جذام و پی‌سی هم عمدتاً عاملش همین سردی است و روی پوست آثار خودش را نشان می‌دهد.
حالا لزوماً هم به این معنا نیست که هر کسی که جذام دارد یا پی‌سی دارد یا مشکل این شکلی داشته در تولدش، یا لزوماً چیز بدی است. نه! آن قدر هستند که یا جذام دارند یا پی‌سی دارند و محبوب خدای متعال هم هستند. هستند که این‌ها را ندارند و محبوب خدا هم نیستند. ولی نکته‌ای که هست این است که تذکر دارد داده می‌شود به اینکه به هر حال آن وضعیت مطلوب برای هر انسانی در تولد فرزندش مراقبت بشود که از دست نرود. فرزندی باشد که آن استاندارد خلقی و خُلقی را داشته باشد. این خیلی مهم بوده. ولو گاهی تقدیر به این است که فرزندی به دنیا می‌آید از این استاندارد محروم است؛ کما اینکه خود اهل بیت هم فرزند معلول و بیمار داشتند و کودک، مواردی که بچه‌ها برای اهل بیت متولد شده که این‌ها با بیماری‌های خَلقی مواجه بودند، مشکلات این شکلی داشتند؛ حالا مثلاً در پایشان مشکل بوده، در گردنشان مثلاً مشکل بوده، مشکلات حرکتی مثلاً داشتند و از این قبیل مسائل بوده در مواردی در فرزندانِ اهل بیت. ولی این باز به معنای نیست که ما آن استاندارد اولیه را نخواهیم.
همان‌جور که از خدای متعال هیچ وقت ما گرسنگی نمی‌خواهیم. دعاهایی که تو ماه رمضان می‌کنیم، می‌گوییم که: «اللهمّ أغنِ کلّ فقیر. اللهمّ أشبِع کلّ جائع.» همه گرسنه‌ها را سیر کن، همه فقرا را غنی کن. یعنی آن استاندارد اولیه به این است که هیچ فقیری در عالم نباشد، هیچ گرسنه‌ای نباشد، هیچ عریانی نباشد، هیچ بیماری‌ای نباشد. این‌ها استاندارد اولیه است و مطلوب خدای متعال در عالم هم همین است به صورت اولیه.
ولی در مواردی به صورت جزئی -نه به صورت کلان و قاعده، به صورت جزئی و موردی و خلاف قاعده- در تربیت افرادی، در رشد افرادی، شرایط به نحوی می‌شود که مبتلا می‌شوند به آفت‌ها و گرفتاری‌ها؛ کما اینکه خود انبیا هم آفت‌ها و گرفتاری‌ها را داشتند. حضرت یعقوب علیه‌السلام مبتلا می‌شود به هجران فرزند و از شدت گریه مبتلا می‌شود به آب مروارید چشم. خوب طبعاً من و شما هیچ وقت آب مروارید نمی‌خواهیم. ما در هیچ دعایی هم از اهل بیت نداریم که خدا به ما آب مروارید بدهد یا بچه‌مان را از ما جدا کند. حضرت ایوب علیه‌السلام مبتلا شد به گرفتاری‌هایی. حضرت مریم سلام‌الله‌علیها مبتلا شد به گرفتاری‌هایی. حضرت مریم مبتلا شد به اتهام دامن که مسئلهٔ مهمی بود. من و شما هیچ وقت این را نمی‌خواهیم. اهل بیت هم هیچ وقت نخواستند. خدایا ما متهم بشویم به همچین مسئله‌ای.
نقصان‌های طبیعی و مسائل پیش‌بین که در این مسیر هستند و همهٔ ما این نقصان‌ها را به نحوی داریم، آنجا دیگر مسئله فرق می‌کند. آن قاعدهٔ اولیه را پس باید مراعات کرد در تولد فرزند، تربیت فرزند، از جهت خَلقی و خُلقی باید این بچه سالم باشد، صالح باشد و همه مقتضیات را باید مراعات کرد که چیزی آسیب نزند به اینکه فرزندی که می‌خواهد متولد بشود فرزند استاندارد باشد و همان کسی باشد که یک انسان سالم برایش لحاظ می‌شود. لذا تو روایت هم هست که امام سجاد علیه‌السلام وقتی فرزندانشان متولد می‌شدند، از جنسیت سؤال نمی‌کردند که دختر است یا پسر، از سلامت سؤال می‌کردند که این سالم است یا نه؟
خوب طبعاً امام سجاد علیه‌السلام اهل شکر بودند، اهل صبر بودند، اهل تسلیم، رضا و توکل بودند و اگر بچه هم مریض بود هیچ خمی به ابروی مبارکشان نمی‌آمد. در عین حال برایشان مهم بود که این بچه سالم باشد. این نکته می‌تواند پاسخی باشد به برخی مسائل دیگر که حالا تو بحث جنسیت هم همین است: «لَيْسَ الذَّكَرُ كَالأُنْثَى». تو خود ماجرای حضرت مریم، مادر ایشان وقتی ایشان را به دنیا آورد جا خورد. دوست داشت پسر باشد برای اینکه خادم کنیسه و معبد و اینها بشود و نذر کرده بودیم که این بچه را برای آن موقعیت بگذاریم. و وقتی که دید این بچه دختر است جا خورد، توقع نداشت. خوب چرا؟ پسر مثل دختر نمی‌شود. یعنی اصل را برای این کار پسر دانسته بود. ما در فارسی البته برعکس می‌گوییم: «دختر مثل پسر نمی‌شود». اصطلاح قرآنی‌اش اینجا می‌بری و اینجوری می‌شود که: پسر، پسر که مثل دختر نمی‌شود، یعنی «پسر می‌خواستم، این کار پسر می‌خواهد، این کارها کار دختر نمی‌شود.» منظورش این بوده، چون استاندارد خادم معبد شدن و اینها آن نرمش هم همین بوده که این پسر باشد. ایشان هم همین را می‌خواسته. برای همین تو طلب فرزندش از خدا پسر مد نظرش بوده. ولی خوب خدای متعال برایش رقم زد در قالب یک دختر، فراتر از آنچه که او می‌خواست را هم این دختر فوق‌العاده شد. هم آن پسری که او می‌خواست با فوق‌العادگی به این دختر عنایت شد بدون هیچ همسری و یک اعجاز و اعجابی شد در این عالم.
پس، نکتهٔ مهمی است رعایت استاندارد در تربیت و شکل‌گیری خَلق و خُلق فرزند. توی دعاهای ادعیه‌مان هم گاهی هستش که از خدا طلب فرزند می‌کنند، پسر را. امام سجاد علیه‌السلام در آن دعای طلب فرزندشان پسر می‌خواهند از خدا. این هم همین است. یعنی آن کارهایی که مد نظر امام سجاد علیه‌السلام بوده و مطلوب حضرت بوده کارهای پسرانه‌ای بوده، برای آن کارها پسر. وگرنه قطعاً بین دختر و پسر تفاوتی نیست بلکه خیلی وقت‌ها دختر از پسر بهتر هم هست. رحمت از نعمت بالاتر است. نعمت خودش یک جلوه‌ای است. رحمت. دختر آثار و برکاتی درش هست که عمدتاً در پسر نیست. به هر حال پیامبر اکرم هم تنها کسی که ازش ماند یک دختر بود. و همه این نسل و حاملش حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها که امشب شب شهادتش است، ایشان حامل این نسل مبارک بودند.
پس ما این استاندارد اولیه را داریم. در عین حال آن شرایط دیگری که پیش می‌آید را به خدای متعال واگذار می‌کنیم. استاندارد اولیه در یک سری مشاغل، در یک سری فعالیت‌ها مثلاً پسر یا فرزند سالم است. خوب این‌ها را ما از خدای متعال می‌خواهیم. در عین حال اگر شرایط به نحو دیگری رقم خورد هم ما راضی هستیم. پس اینجا فرمود که: «مواظب باش که در این اوضاع با همسرش همبستر نشود که بچه این شکلی می‌شود.»
خدا ان‌شاءالله توفیق بدهد که بتوانیم به این روایات عمل بکنیم. الحمدلله رب العالمین.